Roscoff

komunumo en Bretonio

Roscoff (jen france, bretone Rosko) estas komunumo de Francio. Ĝi situas en la departemento Finistère (jen france, bretone Penn-ar-Bed), en la regiono Bretonio (france Bretagne, bretone Breizh). Fine de 2021 en la komunumo vivis 3 334 loĝantoj.

Roscoff / Rosko
komunumo
komunumo en Francio

Blazono

Blazono
Administrado
Regiono Bretonio
Departemento Finistère
Arondismento Morlaix
Kantono Saint-Pol-de-Léon
INSEE kodo 29239 [+]
Poŝtkodo 29680
En TTT Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro 3 334  (2021) [+]
Loĝdenso 539 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo 48° 44′ N, 3° 59′ U (mapo)48.726666666667-3.9858333333333Koordinatoj: 48° 44′ N, 3° 59′ U (mapo) [+]
Alto 6 m [+]
Areo 6,19 km² ( 619 ha) [+]
Horzono UTC+01:00 [+]
Roscoff / Rosko (Finistère)
Roscoff / Rosko (Finistère)
DEC
Roscoff / Rosko
Roscoff / Rosko
Situo de Roscoff / Rosko
Roscoff / Rosko (Francio)
Roscoff / Rosko (Francio)
DEC
Roscoff / Rosko
Roscoff / Rosko
Situo de Roscoff / Rosko

Map

Alia projekto
Vikimedia Komunejo Roscoff [+]
vdr

Iama ripozhaveno de korsaroj, de kie deiris la Johnnies vendi siajn rozkolorajn cepojn, Roscoff « urbeto kun karaktero[1] », estas eta banurbo, kiu konservis arkitektan heredaĵon de la 16-a kaj 17-a jc, kun grava haveno de pramŝipoj, de la kompanioj Irish Ferries kaj Brittany Ferries, kies sidejo estas tie, kaj deirhaveno al la britaj insuloj kaj Hispanio.

Ĝemeliĝoj kaj patronadoj redakti

La urbo estas la baptopatro de Altaïr, ŝipo de la nacia franca ŝiparo, konstruita en 1993.

La interkomunumo patronas aranĝajn projektojn en Ambalanirana, kampara komunumo kun ĉirkaŭ 20 000 loĝantoj en la profunda centro de Madagaskaro.

Laboro redakti

 
La grundo: la cepoj de Roscoff AOC[2] de Roscoff.
 
La maro: la fiŝbasenoj de Bloscon.

Kulturo kaj heredaĵo redakti

 
Sunsubiro sur insulo de Batz

Bretona lingvo redakti

En la bretona lingvo, la urbo nomiĝas Rosko. Roscoff estas malnova bretona skribo, la ff, signo de nazaligo aliloke, estas muta en la leona lingvo.

La aliĝo al la ĉarto Ya d’ar brezhoneg estis decidita de la magistrato en la 4-a de novembro 2008.

Komence de la lerneja jaro 2007, 19,1 % el la komunumaj infanoj estis registritaj en dulingvaj elementaj klasoj[3].

Lokaj artistoj redakti

  • René Le Gall dirata Gougnou[4], pentristo.
  • Hervé Mangenot[5] [6], emajlisto kaj pentristo.
  • Groupe Expressions[7], artistoj de katolikaj muzikaj spektakloj.

Festoj redakti

  • La pardonprocesio[8].

Monumentoj redakti

Megalitaj restaĵoj redakti

  • Dolmeno de Kerfissiec.
  • Lech de Reuniou dirata Croaz covec (dikventra kruco), apud Keravel (sudokcidente de la komunumo).

Religia heredaĵo redakti

 
Preĝejo Notre-Dame de Croaz Batz

Famaj vizitintoj redakti

 
Restadejo de Alexandre Dumas somere de 1869.

Transportoj redakti

 
La MV Pont-Aven deiranta de Roscoff.

Notoj redakti

Referencoj redakti

Bibliografio redakti

  • J. Loredan, france La Fontenelle, seigneur de la Ligue 1572-1602, Parizo, 1926.
  • Gilberte Taburet, Roscoff, Jos Le Doare, 1957.
  • Jean Meyer, Jean Tanguy & Jean Delumeau, france Le siècle de l'Intendance in Documents de l'histoire de la Bretagne, p. 245 & sq., Edouard Privat, Tuluzo, 1971.
  • J.-Y. Tanguy, Le port et le havre de Roscoff, Editions des paludiers, La Baule, 1975.
  • P. Cuzon, france Jean Feuntren, Chroniques d'histoires, Bulletin Paroissial de Roscoff, 1962 - 1977 in Roscoff quotidien, Roscoff quotidien, Roscoff, 1998 Arkivigite je 2015-06-30 per la retarkivo Wayback Machine La voix de Sainte Barbe.
  • P. Cheval, france La capitainerie de Saint-Pol-de-Léon. La défense côtière du Léon oriental de Louis XIV à Louis XVIII in Bulletin de la Société Archéologique du Finistère ĈV, p. 267-285, 1986.
  • P. Cheval, france Les baies de Morlaix et leur défense in Baie de Morlaix vie et traditions maritimes, , p.11, hiver 1988-1989.
  • O. Corre, france La Guerre de course durant la guerre d'indépendance des États-Unis d'Amérique dans le ressort de l'Amirauté de Morlaix, mastreca memuaro, Universitato de okcidenta Bretonio, Brest, 1990.
  • J. Darsel, france Les côtes du Léon sous l´Ancien Régime in Bulletin de la Société Archéologique du Finistère CIV, p. 163-198, 1992.
  • Bernard Le Nail, france Bretagne, pays de mer, Hachette, 1993.
  • Jean Tanguy, france Quand la toile va. L'industrie toilière bretonne du XVIe au XVIIIe, Apogée, Rennes, 1994.
  • Olivier Levasseur, france Roscoff, A. Sutton.
  • C. Sergent, france La défense des côtes du Léon durant la Révolution française, 1789-1799, mastreca memuaro sub la regado de Philippe Jarnoux, Universitato de okcidenta Bretonio, Brest, 1997.
  • Diversaj aŭtoroj, france Les secrets de nos régions. Bretagne, Atlas, 1999.
  • A. Tanguy, Santec 1666-1920 - De l'ensablement de la localité à son érection en commune, Antologio, Santec, 1999
  • Sub la regado de Maurice Dilasser, france Patrimoine religieux de Bretagne, Le Télégramme, 2006.

Vidu ankaŭ redakti

Eksteraj ligiloj redakti