Cepo

specio de planto (por la manĝaĵo, uzu Q21558811)

La cepo (latine: Allium cepa) botanike apartenas al la Amarilidacoj.

Kiel legi la taksonomionVikipedio:Kiel legi la taksonomion
Kiel legi la taksonomion
Cepo

Biologia klasado
Regno: Plantoj Plantae
Divizio: Angiospermoj Magnoliophyta
Klaso: Unukotiledonoj Liliopsida
Ordo: Asparagales
Familio: Amaryllidaceae
Genro: Allium
Allium cepa
L.
Aliaj Vikimediaj projektoj
vdr
Infloresko

En la kuirarto oni uzas la bulbojn kaj foliojn de la planto. Cepo fajnigas ĉefe saŭcojn, supojn, salatojn, marinaĵojn kaj viandaĵojn. La larmigan efikon dum la tranĉado de la cepoj oni povas iomete mildigi, se oni laboras apud malfermita fenestro.

Cepa pulvoro estas spico uzata por gustigi en kuirado. Ĝi estas farita de grincitegaj sekiĝaj cepoj, kaj estas vendita kiel ioj tipoj:

  • Blanka cepa pulvoro
  • Ruĝa cepa pulvoro
  • Flava cepa pulvoro
  • Rostita cepa pulvoro

Cepa pulvoro povas esti toksa por hundoj.

Jara produkto en tunoj — 2008
 Ĉinio 20,817,295
 Barato 8,178,300
 Aŭstralio 4,003,491
 Usono 3,349,170
 Pakistano 2,015,200
 Turkio 2,007,120
 Irano 1,849,275
 Egiptio 1,728,417
 Rusio 1,712,500
 Brazilo 1,299,815
Fonto:
UN Food & Agriculture Organisation (FAO)

Flavonoidoj de la cepo redakti

La flavonoidoj estas naturaj biologiaj substancoj, kiuj posedas anti-inflamajn, anti-alergiajn kaj anti-hemoragiajn ecojn, sed ilia plej grava tasko estas kiel anti-oksidantoj. Cepo kaj ajlo estas riĉaj substancoj pri fenolataj kombinaĵoj, kaj la cepoj enviciĝas inter la plej gravaj dietofontoj pri flavonoidoj. La ĉefaj flavonoidoj trovataj en la cepo estas[1]:

Fenolataj kombinaĵoj de la cepo redakti

Fenolataj acidoj estas naturaj antioksidantoj kaj tial ili estas tre esplorataj. Ili estas tre gravaj pro ilia neŭtraligo de la liberradikaloj generitaj en la organismo, kiuj asociiĝas al diversaj malsanoj tiel kiel kancero kaj kardiovaskulaj malsanoj. La ĉefaj fenolataj kombinaĵoj de la cepo estas[1]:

Krom tio, ajlo kaj cepo kapablas elpreni kaj kumuli la elementon Selenon el la grundo, kaj ĝin utiligas por la biosintezo de la selenocisteino, iu aminoacido necesa por la sintezo de la seleno-proteinoj, inklude de la anti-oksidaj enzimoj glutationa peroksidazo[2], tioredoksina reduktazo[3] kaj jodotironina dejodinazo[4].

Vidu ankaŭ redakti

Referencoj redakti