István Kniezsa
István KNIEZSA [iŝtvAn knieĵa], hungare Kniezsa István estis hungara lingvisto, profesoro, bibliotekisto, membro de Hungara Scienca Akademio.
| István Kniezsa | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 1-an de decembro 1898 en Trstená |
| Morto | 15-an de marto 1965 (66-jaraĝa) en Budapeŝto |
| Tombo | Tombejo Farkasrét |
| Lingvoj | slovaka • rusina • pola • hungara |
| Ŝtataneco | Hungario |
| Alma mater | Universitato Eötvös Loránd |
| Okupo | |
| Okupo | lingvisto • universitata instruisto • polisto |
István Kniezsa naskiĝis la 1-an de decembro 1898 en Hungario, en Trsztena (nuntempa Trstená en Slovakio). Li mortis la 15-an de marto 1965 en Budapeŝto.
Biografio redakti
István Kniezsa devenis el slovaka familio. Dum la 1-a mondmilito li estis soldato. Li frekventis universitaton en Budapeŝto inter 1923-1928, poste li plulernis en Berlino. En 1930 li eklaboris en Tutlanda Biblioteko Széchényi, sed dume li lernis en Varsovio, Krakovo kaj Lvivo. Ekde 1938 li instruis en universitatoj en Budapeŝto, Debrecen, Kolozsvár. Li ricevis premion Kossuth en 1953.
Verkaro (selekto) redakti
- A magyar helyesírás a tatárjárásig (La hungara ortografio ĝis la tatara invado) 1928
- A szlávok (La slavoj) 1932
- Pseudorumänen in Pannonien und in den Nordkarpathen 1936
- Magyarország népei a XI. században (Popoloj de Hungarujo en la 11-a jarcento) 1938
- Erdély víznevei (Akvonomoj de Transilvanio) 1942
- A magyar helyesírás története (Historio de la hungara ortografio) 1952
- A magyar és szlovák családnevek rendszere (Sistemo de la hungaraj kaj slovakaj familiaj nomoj) 1965