Zlaté Moravce

	Zlaté Moravce
	hungare: Aranyosmarót, germane: Goldmorawitz
	urbo
	Zlaté Moravce
	Flago
	Flago
	Oficiala nomo: Zlaté Moravce
Lando	Slovakio
Regiono	Nitra
Distrikto	Zlaté Moravce
Historia regiono	Supra Hungarujo
Parto de	Tekov
Riveroj	Žitava, Hostiansky potok
Situo	Zlaté Moravce
- alteco	196 m s. m.
- koordinatoj	48° 22′ 42″ N 18° 23′ 48″ O / 48.37833 °N, 18.39667 °O (mapo)
Areo	27,154 km² (2 715,4 ha)
Loĝantaro	13 289 (31.12.2007)
Denseco	489,39 loĝ./km²
Unua skribmencio	1113
Horzono	MET (UTC+1)
- somera tempo	MET (UTC+2)
Poŝtkodo	953 01
Telefona antaŭkodo	+421-37
Aŭtokodoj	ZM
NUTS	500968
	Situo enkadre de Slovakio Situo enkadre de Slovakio
	Situo enkadre de Regiono Nitra Situo enkadre de Regiono Nitra
	Vikimedia Komunejo: Zlaté Moravce
	Retpaĝo: www.zlatemoravce.eu
	Portalo pri Slovakio

Zlaté Moravce, hungare Aranyosmarót, germane Goldmorawitz estas urbo en Slovakio, en Regiono Nitra, en Distrikto Zlaté Moravce, kies distriktejo estas.

Situo redakti

La urbo situas en valo, laŭ Žitava, laŭ la ĉefvojo Bratislavo-Zvolen, laŭ fervojo Hlohovec-Zvolen. Nitra troviĝas 32 km, la ĉefurbo 120 km.

La komunumo estis loĝata dum la neolitiko. La loko apartenis al grandmoravia Regno en la 9-a jarcento. Moravaj orministoj fondis setlejon en 1050. La unua mencio skribe okazis en 1113 en formo Morowa. La turkoj rabis en la komunumo en 1530 kaj en 1634. Iam la vilaĝo iĝis kampurbo. La loĝantaro okupiĝis precipe pri vinkulturo, tritiko kaj drapoteksado. En 1891 la fervojo atingis la urbon. Tiutempe fondiĝis uzinoj por produktado de bieroj, sukeroj, brikoj, tapiŝoj. En 1910 en la urbeto loĝis 3227 da loĝantoj (2127 hungaroj, 941 slovakoj kaj 147 germanoj). Ĝis Traktato de Trianon la urbo apartenis al Hungario, al departemento Bars, kies departementejo estis. Poste la urbo apartenis al Ĉeĥoslovakio, ekde 1993 al Slovakio. Post la 2-a mondmilito multe da hungaroj estis deportitaj al Sudetoj. La restaĵo iĝis senrajta laŭ Dekretoj de Beneš. Ankaŭ la germanoj estis deportitaj al Germanio. Apudaj vilaĝoj Chyzerovce kaj Prílepy aliĝis al la urbo. En 2001 loĝis en la urbo 15 600 da homoj.

baroka-klasikisma katolika preĝejo omaĝe al Sankta Miĥaelo de 1785
renesanca burgo de familio Migazzi el la 17-a jarcento, en 1789 barokiĝis, nun muzeo
departementeja domo de 1700
novromanika maŭzoleo de 1885 por familio Migazzi