Guarino da Verona
Guarino Veronese (1374-1460) (naskiĝis en Verono, en la decembro 1374 - mortis en Ferrara, en la 14-a de decembro 1460) estis itala humanisto de la 15-a jarcento. Li pioniris en la studado de la greka lingvo dum la unuaj tempoj de la Renesanco, lingvo kiun li lernis gvidita de Manuelo Krizolora (1355-1415)[1] dum kvin jaroj.
| Guarino de Verono (1374-1460) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 humanista italicus
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | decembro 1374 en Verono,  Italio
| ||||
| Morto | 14-a de decembro 1460 en Ferrara, Italio
| ||||
| Lingvoj | itala • latina [#] | ||||
| Alma mater | Universitato de Ferrara | ||||
| Familio | |||||
| Infanoj | Battista Guarino [#] | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | poeto • filozofo • tradukisto • humanisto • universitata instruisto [#] | ||||
| Laborkampo | humanismo • translations from Greek [#] | ||||
| |||||
| [#] | Fonto: Vikidatumoj | ||||
BiografioRedakti
Li estis lernanto de Johano de Raveno, en Padovo. En 1429, li lasis tiun urbon pro la pesto, kaj Niccolò Niccoli (1365-1437)[2] lin invitis kiel mentoro de sia filo Leonello d'Este (1407-1441)[3] en Ferrara. En oktobro 1442, li fondis lernejon, kiu estis parto de la Universitato de Ferrara.
Inter Guarino kaj Poggio Bracciolini okazis polemiko pri la komparaj meritoj inter Julio Cezaro kaj Skipio Afrika. En 1435, Poggio, per letero al Scipione Mainenti[4], laŭdegas la meritojn de Skipio Afrika, la venkinto de Hanibal Barka. Guarino reciprokis per letero al Leonelo d'Este, sekvita de nova letero de Poggio - ĉifoje adresita al Francesco Barbaro titolita Defensio de praestentia Cesaris et Scipionis.
Guarino, kiel klerulo, eltradukis sennombrajn verkojn el la greka kaj latina lingvoj, ĉefe de Plutarko kaj preskaŭ ĉiuj verkoj de Strabono.
VerkojRedakti
- Plutarchus De liberis educandis, 1485
- Di Situ orbis, 1494
- Vitae parallelae, 1499
- Grammatica Pyladis, Giovanni Battista Boccardo Pilade 1500
- Vocabularius Breviloquus Cū Arte Dipthongandi, Punctandi, Et Accentuandi, Johano Reuchlin, Johannes de Lapide - 1504
- Erotemata Guarini, 1509
- Valentinus Curio lectori, en tibi lector studiose Strabonis geographicorum com[m]e[n]tarios, Strabono, Guarino Veronese, Conrad Heresbach, Gregorio Tifernate, Valentin Curio, 1523
- Guarini Veronesis viri peritissimi gramaticales Regule incipiunt: z noviter correcte fuerunt, 1530
- Regule de la construttione secondo Guarino alguanto megliorate, [[1547]
- Donatus et Guarinus emendati, aucti, illustrati a M. Antonio Bonciario Perusino[rompita ligilo], Marco Antonio Bonciari, Aelius Donatus] - 1603
- Guarini Veronensis ... Grammaticae. Regulae quam castigatissimae - 1619
- Guarini Veronensis ... Regulae grammatices pristinae lectioni restitutae - 1645
- Strabonis De situ orbis libri XVII: editi quidem in eorum gratiam ..., Strabono- 1652
- Elio Donato Romano, che fù del glorioso San Girolamo ... ouero di tutta la ...[rompita ligilo], Giovanni Battista Corradi - 1654
- Regulae grammaticales pristinæ lectioni restitutae, 1683
- Epistolario di Guarino Veronese, 1967
LiteraturoRedakti
Vidu ankaŭRedakti
- Francesco Petrarca (1304-1374)
- Coluccio Salutati (1331-1406)[5]
- Johano de Raveno (1343-1408)[6]
- Manuel Krizoloras (1355-1415)[1]
- Gasparino Barzizza (1360-1431)[7]
- Vittorino da Feltre (1378-1446)
- Poggio Bracciolini (1380-1459)[8]
- Niccolò Niccoli (1365-1437)[2]
- Battista Guarino (1434-1513)[9]
- Elio Donato (320-380), itala retorikulo
