Guillaume Faye
Guillaume FAYE (Angulemo, 7a de novembro 1949-Parizo, 7a de marto 2019)[1] estis franca filozofo[2] defendanto de la identecismo kiel parto de la Nova Maldekstro (Nouvelle Droite). Laŭ la tradicio de Martin Heidegger, Raymond Ruyer kaj Giorgio Locchi, Faye ludis gravan rolon por pozicii Islamon kiel la malamiko de la okcidenta mondo. Liaj diversaj artikoloj kaj libroj sugestas malkongruon kun la ĉeftendenco de la ideologio en Eŭropo en la postmilito kaj serĉadon de necesa malamiko por ke ebla faŝismo ricevu apogon. Ekkariere, la antisemitismo trempis sian laboron; poste, islamo ricevis tiun rolon.
| Guillaume Faye | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskonomo | Guillaume Louis Marie Faye | ||||
| Naskiĝo | 7-an de novembro 1949 en Angoulême | ||||
| Morto | 6-an de marto 2019 (69-jaraĝa) en 16-a arondismento de Parizo | ||||
| Mortis pro | naturaj kialoj vd | ||||
| Mortis per | kancero vd | ||||
| Lingvoj | franca vd | ||||
| Ŝtataneco | Francio vd | ||||
| Alma mater | Instituto pri Politikaj Studoj de Parizo • Universitato de Parizo 1 Panteono-Sorbono vd | ||||
| Profesio | |||||
| Alia nomo | Guillaume Corvus • Pierre Barbès • Skyman • Gérald Foucher • Willy Eyaf vd | ||||
| Okupo | filozofo • politikteoriisto • politika aktivisto • ĵurnalisto • preleganto • verkisto de nefikcio • eseisto • universitata instruisto • publikigisto vd | ||||
| Laborkampo | kulturologio • opinia ĵurnalismo • politika scienco vd | ||||
| Verkado | |||||
| Verkoj | Q116052044 vd | ||||
| |||||
| |||||
| En TTT | Oficiala retejo vd | ||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Li kunlaboris kun revuoj kaj ĵurnaloj kiel Le Figaro-Magazine kaj Paris-Match, same kiel kun la radikanalo Skyrock.
Li estis profesoro de sociologio en la Universitato de Franĉkonteo.
Verkoj redakti
- Le système à tuer les peuples, Copernic, 1981.
- La NSC: Nouvelle société de consommation, Editions du Labyrinthe, 1984.
- Les nouveaux enjeux idéologiques, Editions du Labyrinthe, 1985.
- L’Archéofuturisme, l’Æncre, 1998.
- La colonisation de l’Europe, Discours vrai sur l’immigration et l’Islam, L’Æncre, 2000.
- Pourquoi nous combattons. Manifeste de la résistance européenne, L’Æncre, 2001.
- Avant-guerre: Chronique d’un cataclysme annoncé, L’Æncre, 2003.
- Le coup d’état mondial, essai sur le nouvel imperialisme américain, l’Æncre, 2004.
- La nouvelle question juive, Les éditions du Lore, 2007.
- Sexe et dévoiement, Les éditions du Lore, 2011.
- L'archéofuturisme V2.0, Les éditions du Lore, 2012.
Notoj redakti
- ↑ «L’essayiste Guillaume Faye est décédé». TV Libertés (en franca). 7a de marto 2019. Konsultita la 7an de aŭgusto 2020.
- ↑ «È morto Guillaume Faye. Il filosofo che ammise la stanchezza degli eroi» Arkivita la 4an de junio 2019 en la Wayback Machine. Konsultita la 7an de aŭgusto 2020.