Jean Racine
Jean RACINE (naskiĝis en 1639 en La Ferté-Milon, mortis la 21-an de aprilo 1699 en Parizo) estis tragedia franca poeto kaj dramverkisto de la 17a jarcento, samtempulo de Ludoviko la 14-a kaj de Molière.
| Jean Racine | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| seĝo 13 de la Franca Akademio | |||||
| |||||
| |||||
| Persona informo | |||||
| Jean Racine | |||||
| Naskiĝo | 1-an de decembro 1639 en La Ferté-Milon | ||||
| Morto | 21-an de aprilo 1699 (59-jara) en Parizo | ||||
| Mortis pro | hepata kancero [#] | ||||
| Tombo | Saint-Étienne-du-Mont [#] | ||||
| Lingvoj | latina • franca [#] | ||||
| Ŝtataneco | Reĝlando Francio [#] | ||||
| Alma mater | Lycée Saint-Louis • Q108740666 [#] | ||||
Subskribo 
| |||||
| Familio | |||||
| Patro | Jean Racine [#] | ||||
| Patrino | Jeanne Sconin [#] | ||||
| Edz(in)o | Catherine de Romanet [#] | ||||
| Infanoj | Jean-Baptiste Racine • Louis Racine [#] | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | dramaturgo • poeto • tradukisto • aŭtoro • libretisto • historiisto • verkisto [#] | ||||
| Verkado | |||||
| Verkoj | Andromaka (Racine) ❦ Phèdre ❦ Athalie ❦ La Thébaïde ❦ Alexandre le Grand ❦ Les Plaideurs ❦ Britannicus ❦ Berenica (Racine) ❦ Bajazet ❦ Mithridate ❦ Iphigénie ❦ Esther [#] | ||||
| |||||
| [#] | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Orfo li estas akceptata de religiulinoj de Port-Royal, kie li ricevas jansenistan edukon. Li unue provis agordigi siajn literturojn ambiciojn kun religia vojo. Poste li dediĉis sin al teatro. Li prezentas La Tebaido (la Thébaïde, 1664), poste Aleksandro la Granda (Alexandre le Grand, 1665), Ĉi tiu tragedio establis la statuson de Racine kiel posteulon de Corneille, sed sian famon li ŝuldas al la granda sukceso de Andromaka (Andromaque, 1667) kiam li lernis la regulojn de la klasika verkado de Boileau. Li poste prezentas Britannicus (1669), Berenica (Bérénice, 1670), Bajazet (1672), Mitridato (Mithridate, 1673), Ifigenia en Aulido (Iphigénie en Aulide, 1674), Fedra (Phèdre, 1677).
Nomumita historiografo de la reĝo, reakordiĝinta kun la Jansenistoj, li tiam rezignas pri teatro. Sed laŭ peto de Mme de Maintenon, li plu verkas por la lernantoj de Saint-Cyr la bibliajn tragediojn Ester (Esther, 1689) kaj Atalia (Athalie, 1691). La teatro de Racine montras la pasion kiel fata forto kiu detruas kiun ĝi posedas. Realigante la idealon de la klasika tragedio li prezentas agadon simplan klaran kies cirkonstancoj fontas de la pasio mem de la personoj. Racine ankaŭ verkis unu komedion La pledistoj (Les Plaideurs, 1668), sprita kritiko de la juristaj moroj.
Racine daŭre verkis novan tragedion ĉiujare kaj en 1673 estis elektita membro de la Franca Akademio. En 1677, la tragedio Fedra estis enscenigita, konsiderita la ĉefverko de Racine.
Verkoj en esperantoRedakti
- Andromaka, trad de Georges Lagrange, surscenigita de TESPA
- Fedra, trad de Georges Lagrange