Leonid Leonov
Leonid LEONOV (ruse Леонид Максимович Леонов; 19-an de majo 31-an de majo 1899 - la 8-an de aŭgusto 1994, Moskvo) estis sovetia verkisto. Pro sia literatura agado li gajnis la Premion de Sovetunio (1943, 1977) kaj Lenin-premio (1957). Por lia literatura kaj publika agado, al Leonov estis premiita plurajn ornamojn de Sovet-Unio, inkluzive de la ordeno de Lenin 6 fojojn, la ordeno de Ruĝa Standardo, la ordeno de la Oktobra Revolucio kaj la Heroo de Socialisma Laboro.
| Leonid Leonov | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Леонид Леонов | |||||
| Naskiĝo | 7-an de majo 1899 en Moskvo | ||||
| Morto | 8-an de aŭgusto 1994 (95-jaraĝa) en Moskvo | ||||
| Tombo | Novodeviĉje tombejo vd | ||||
| Lingvoj | rusa vd | ||||
| Ŝtataneco | Sovetunio • Rusia Imperio • Rusio vd | ||||
| Alma mater | Q4030708 vd | ||||
| Partio | Komunista Partio de Sovetunio vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | dramaturgo • verkisto • ĵurnalisto • prozisto • politikisto • poeto vd | ||||
| Aktiva dum | 1920– vd | ||||
| |||||
| |||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Vivo redakti
Leonid Leonov estis naskita en Moskvo al poetfamilio de komercista dinastio. En 1915, Leonov publikigis siajn unuajn verkojn. Post fino de lernejo en 1918, li komencis studi en Moskva Universitato. En 1920 li volontulis por la Ruĝa Armeo kaj servis ĝis 1921.
Post militservo, Leonov revenis al Moskvo kaj dediĉis sin al literatura agado. En 1924 li publikigis sian unuan gravan romanon. Liaj verkoj altiris la atenton de Maksim Gorkij kiu aprezis la talenton de Leonov. En 1928 teatraĵo de Leonov estis metita sur la scenejon de la Moskva Arta Teatro sed malsukcesis.
En 1927, Leonov estis partnero en komuna literatura verko de pluraj rusaj sufioj, kiu estis publikigita en la revuo Ogunyuk. Ĉiu aŭtoro verkis apartan ĉapitron kiu estis publikigita en la nova semajna eldono.
Dum la 1930-aj jaroj, Leonov publikigis plurajn romanojn kaj teatraĵojn. En la fruaj 1940-aj jaroj, 40 el liaj teatraĵoj estis deprenitaj de la scenejo laŭ ordono de la aŭtoritatoj kaj la verkinto timis areston. En la 1930-aj jaroj, kune kun Maksim Gorkij, Leonov estis unu el la fondintoj de la Unio de Sovetiaj Verkistoj.
Kun la komenco de la Dua Mondmilito Leonov verkis teatraĵon pri la okazaĵoj de la milito kaj tiu ĉi teatraĵo gajnis la Stalin-premion en 1943. Leonov resendis la premion al la Defendfonduso.
En 1953, Leonov publikigis romanon "La Rusa Arbaro" pri la okazaĵoj de la milito, sed ankaŭ por la unua fojo tuŝis la temojn de mediprotektado. La aŭtoro ricevis la Lenin-premion pro tiu ĉi libro. En 1961 Leonov verkis teatraĵon surbaze de kiu filmo estis farita en 1975.
En la fruaj 1990-aj jaroj, Leonov finis sian laboron en la lasta romano kiun li verkis dum 45 jaroj.
Leonov estis aktiva en la publika sfero. Li estis membro de la Supera Soveto de Sovetunio de 1946 ĝis 1970. En 1972, Leonov estis elektita al la Sovetia Akademio de Sciencoj.
En 1990, post la komenco de perestrojko, Leonov subskribis peticion kontraŭ la procezo.
Li mortis en 1995 kaj estis entombigita en la Novodeviĉe-tombejo en Moskvo. Zaĥar Prilepin verkis biografion pri li.
Filmoj redakti
- 1963 Русский лес (La rusa arbaro) – scenaro
- 1975 Бегство мистера Мак-Кинли (La Flugo de s-ro. Mckinley) filmo / vestoŝranko scenaro.
Eksteraj ligiloj redakti
- La Arto de Kompromiso: La Vivo kaj Laboro de Leonid Leonov
- nelonga biografio (en la rusa)
- Teksto de Leonov rakonto "La Vagabondo" de SovLit.net