253 Mathilde

asteroido
(Alidirektita el 253 Matildo)

253 Mathilde estas mezgranda, tre malhela asteroido de la asteroida zono.

253 Mathilde
asteroido
astronomia simbolo
astronomia simbolo
asteroido
Oficiala nomo 253 Mathilde
Aliaj nomoj A915 TN; 1949 OL1
Astronomia simbolo vd
Nomita laŭ Mathilde Loewy vd
Malkovro
Malkovrinto Johann Palisa
Dato de malkovro 12-a de novembro 1885
Loko de malkovro Vieno (Aŭstrio)
Unua superflugo NEAR Shoemaker
27-a de junio 1997
Orbitaj ecoj
Asteroida familio asteroida zono vd
Granda duonakso
- Periapsido
- Apoapsido
395,905 Gm (2,646 AU)
290,640 Gm (1,943 AU)
501,170 Gm (3,350 AU)
Discentreco 0,266
Meza anomaliangulo 334,622°
Klinangulo 6,738°
Periodo 1 572,491 tagoj (4,305 jaroj)
Meza cirkulrapido 17,98 km/s
Longitudo de
suprenira nodo
179,642°
Argum. de periapsido 157,486°
Naturaj satelitoj ?
Fizikaj ecoj
Dimensioj
Diametro
66 × 48 × 46 km
52,8 km vd
Maso
- Denso
- Surfaca falakcelo
- Liberiga rapido
(1,033 ± 0,044) × 1017 kg
1 300 kg/m3
0,0025 m/s²
0,0162 km/s
Rotacia periodo 17,404 tagoj (417,7 horoj)
Atmosferaj kaj surfacaj ecoj
Surfaca temperaturo ~ 174 K K
Geometria albedo 0,0436
Observaj ecoj
Spektroklaso Ch
Absoluta magnitudo 10,20
vdr

Malkovro redakti

Ĝi estis malkovrita de la aŭstria astronomo Johann Palisa, la 12-an de novembro 1885 elde la observatorio de Vieno.

Nomo redakti

Ĝi ricevis la antaŭnomon de la edzino de la hungardevena-franca astronomo Mór Lőwy.

Eksplorado redakti

 
unu el la plej grandaj krateroj de Mathilde

La 27-a de junio 1997, Mathilde estis preterflugita kaj fotita de la kosmosondilo NEAR Shoemaker.[1] Estis la tria asteroido vizitita de kosmosondilo post 951 Gaspro kaj 243 Ida. La sondilo pasis je 1 212 km for de la asteroido kun relativa rapideco de 9,93 km/s. Nur unu duonsfero de Mathilde estis fotita[2] pro ĝia malrapida rotacio. 500 bildoj de ĝia surfaco estis senditaj kaj la perturbo de la orbito de la kosmosondilo permesis kalkuli pli precise la mason de Mathilde.[3]

Ecoj redakti

Ĝi havas escepte longan rotaciperiodon (pli ol 17 tagoj) kaj discentran orbiton.

La tre malhela surfaco de Mathilde, kun albedo proksima de tiu de asfalto, similas la meteorŝtonoj konataj kiel karbonecaj ĥondritoj, kie dominas la filosilikatoj. Ĝi havas grandan nombron da alfrapaj krateroj, al kiuj, pro la karboneca eco de Mathilde, oni donis la nomojn de la ĉefaj mondaj minejoj de terkarbo. La du pli grandaj krateroj Ishikari (29,3 km) kaj Karoo (33,4 km) estas preskaŭ tiel larĝaj kiel la radiuso de la asteroido. Nenia vario de koloro estis viditaj en la kratero, tiu, kiu pensigas, ke la interno de Mathilde estas homogena.

La denso mezurita per NEAR Shoemaker, 1 300 kg/m3, estas la duono de tiu de la tipa karboneca ĥondrito, tio, kio implicas ke la asteroido estus malkompakta rubamaso. Tamen, la ĉeesto de krutaĵo longa de 20 km indikas, ke ĝi havus pli malpli firman strukturon, aŭ entenus solidajn internajn elementojn.

253 Mathilde havas discentran orbiton, kiu atingas la eksteran limon de la asteroida zono, sed tamen ne trairas la orbitojn de Marso nek Jupitero.

Ĝia rotacio estas unu plej malrapida inter la asteroidaj rotacioj (kies tipa valoro estas inter 2 kaj 24 horoj). Tiu malrapideco povus esti ŝuldata al la ĉeesto de asteroida luno, sed serĉo sur la bildoj faritaj de NEAR montris nenian korpon de diametro pli granda ol 10 km en volumeno da spaco de radiuso dudekopa de la radiuso de 253 Mathilde[4]

Listo de la krateroj de Mathilde redakti

 
Mapo de la krateroj de Mathilde


Notoj kaj referencoj redakti

Eksteraj ligiloj redakti

Antaŭe:Listo de asteroidoj (1 - 1000)Poste:
252 Clementina253 Mathilde254 Augusta