Bjørnstjerne Bjørnson
norvega verkisto
Bjørnstjerne BJØRNSON (naskiĝis la 8-an de decembro 1832 en Kvikne, mortis la 26-an de aprilo 1910 en Parizo) estis norvega verkisto, poeto kaj sociodebatisto, kiu en la jaro 1903 gajnis la Nobel-premion pri literaturo.
| Bjørnstjerne Bjørnson | |||||
|---|---|---|---|---|---|
Nobel-premiito 
| |||||
| |||||
| Persona informo | |||||
| Bjørnstjerne Bjørnson | |||||
| Naskonomo | Bjørnstjerne Martinius Bjørnson | ||||
| Naskiĝo | 8-an de decembro 1832 en Kvikne,  Norvegio
| ||||
| Morto | 26-an de aprilo 1910 (77-jara) en Parizo,  Francio
| ||||
| Tombo | Vår Frelsers gravlund en Oslo [#] | ||||
| Religio | kristanismo [#] | ||||
| Lingvoj | norvega • dana [#] | ||||
| Ŝtataneco | Norvegio [#] | ||||
| Alma mater | Universitato de Oslo [#] | ||||
Subskribo 
| |||||
| Familio | |||||
| Patro | Peder Bjørnson [#] | ||||
| Patrino | Inger Elise Nordraach [#] | ||||
| Edz(in)o | Karoline Bjørnson [#] | ||||
| Infanoj | Bergliot Ibsen • Bjørn Bjørnson • Erling Bjørnson • Dagny Bjørnson Sautreau • Einar Bjørnson • Anders Underdal [#] | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | poeto • dramaturgo • verkisto • ĵurnalisto • prozisto • politikisto [#] | ||||
| Aktiva en | Bergen • Parizo [#] | ||||
| Verkado | |||||
| Ĝenroj | teatraĵoj | ||||
| Verkoj | Nacia Himno de Norvegio | ||||
| |||||
| [#] | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Al lia verkaro ankaŭ apartenas la teksto de la Nacia Himno de Norvegio: Ja, vi elsker dette landet, kiun muzikigis de Rikard Nordraak. Aliaj verkoj de Bjørnson ankaŭ estis muzikigitaj, de Nordraak, Edvard Grieg, kaj Halfdan Kjerulf, inter aliaj. Li ankaŭ fondis Riksmålsforbundet – lingvopolitikan organizon por sukcesigo por la riksmål-normo de la norvega lingvo.
Lia poemo "Ho, ni amas ĉi tiun landon" fariĝis la nacia himno de Norvegio en 1864.
VerkojRedakti
Listoj de verkoj de Bjørnson.
TeatraĵojRedakti
- Mellem Slagene ("Inter la bataloj") 1856
- Halte-Hulda ("Lama Hulda") 1858
- Kong Sverre ("Reĝo Sverre") 1861
- Sigurd Slembe 1862
- Maria Stuart i Skotland ("Mary Stuart en Skotlando") 1864
- De Nygifte ("La novaj geedzoj") 1865
- Sigurd Jorsalfar 1872
- Redaktören ("La redaktoro") 1874
- En Fallit ("Bankroto") 1875
- Kongen ("La reĝo") 1877
- Leonarda 1879
- Det Ny System ("La nova sistemo") 1879
- En Hanske ("Ferganto") 1883
- Over Ævne ("Superante kapablon") 1883
- Geografi og Kjærlighed ("Geografio kaj Amo")
- Over Ævne II 1895
- Paul Lange og Tora Parsberg 1898
- Laboremus 1901
- Paa Storhove ("En Storehove") 1902
- Daglandet ("Taglando") 1904
- Naar den ny Vin blomstrer ("Kiam la nova vino floriĝas") 1909 (komedio)
Romanoj kaj rakontojRedakti
- Thrond (1857)
- Synnøve Solbakken (romano, 1857)
- Arne (1859)
- Smaastykker (1860)
- En glad Gut ("Gaja knabo", 1860)
- Faderen ("La patro", 1861)
- Jernbanen og Kirkegaarden (1866)
- Fiskerjenten (1868)
- Arnljot Gelline (eposo, 1870)
- Fortællinger I-II (1872)
- Kong Eystejn (1873)
- Magnhild (1877)
- Kaptejn Mansana (1879)
- Støv (1882)
- Det flager i Byen og paa Havnen (1884)
- Paa Guds Veje (1889)
- Nye Fortællinger (1894)
- Lyset (1895)
- To Fortællinger (1901)
- Mary (1906)
Aliaj verkojRedakti
- Dikte og Sange ("Poemoj kaj kantoj", 1870)
- Brude-Slaatten (1872)
En Esperanto aperisRedakti
- Elekto / Traduko de Antoni Grabowski, El Parnaso de Popoloj, 1913.
- Synnøve Solbakken : norvega rakonto / En Esperanto de Edith kaj August Weide. - Aarhus: Weide, 1939. - 96 p.
- ”La kanto de Ingrid” (ankaŭ ”Og reven lå under birkerot” en la norvega), de Synnøve Solbakken.
- Gaja knabo / El la norvega trad. Liv Sandberg kaj Dordi Johansen. - Oslo: Norvega Esperantista Ligo, 1934. - 89 p. : ilustr.
