Antonio de Padovo

franciskano de la 13a jarcento kaj Doktoro de la Eklezio de la Katolika Eklezio
(Alidirektita el Sant'Antonio da Padova)
Disambig.svg Por aliaj signifoj, bv. rigardi la apartigilan paĝon: Sankta Antonio (apartigilo)

Sankta Antonio de Padovo (naskiĝis kiel Fernando de BULHÕES la 15-an de aŭgusto 1195 en Lisbono, mortis la 13-an de junio 1231 ĉe Padovo) estis franciskano kaj sanktulo de katolikismo.

Sankta
Antonio de Padovo O.F.M.
Doktoro de la Eklezio
Antoniuspadua.jpg
Persona informo
Antonius Patavinus
Naskonomo Fernando Martins de Bulhões
Naskiĝo 15-a de aŭgusto 1195
en Lisbono
Morto 13-a de junio 1231
en Padovo
Mortis per ergotismo [#]
Tombo Baziliko de Sankta Antonio [#]
Religio katolika eklezio [#]
Lingvoj latina [#]
Ŝtataneco Reĝlando Portugalio [#]
Profesio
Okupo presbitero [#]
Sanktulo
Kanonizo 30-a de majo 1232 de Gregorio la 9-a
Ĉefsanktejo Baziliko de Padovo
Festotago 13-a de junio
Atributoj libro, pano, knaba Jesuo, mantelo kaj monstranco, lilio
Patroneco Perditaj objektoj, akiro de edzo; urbo Padovo
[#] Fonto: Vikidatumoj
Wikidata-logo.svg
Information icon.svg
vdr

Pri lia naskiĝdato ne ekzistas dokumento. Li naskiĝis en nobela portugala familio, kiu devenis de Gotfredo de Bouillon.

Antonio estas la patrono de Padovo, kie li estas kutime nomata nur "la Sanktulo". La granda baziliko de la urbo estas dediĉita al li. Je lia mortotago en Padovo okazas granda procesio memore al li.

Li mortis en la aĝo de 35 jaroj. Dum sia vivo li faris miraklojn, kaj eĉ la tagon post lia morto okazis mirakloj. Pro tio jam unu jaron poste papo Gregorio la 9-a sanktuligis lin. En 1946 papo Pio la 12-a nomumis lin Doktoro de la Eklezio kaj nomis lin "evangelia doktoro", ĉar li kutimis subteni siajn eldirojn per citaĵoj el la evangelioj.

Li estas ankaŭ helpanto en la retrovado de perditaj objektoj.

En literaturoRedakti

Vidu ankaŭRedakti

BildaroRedakti

Eksteraj ligilojRedakti