Ivan Krestanov
Ivan Ĥristov KRESTANOV (naskiĝis la 28-an de oktobro 1890 en Pirdop, mortis la 4-an de aprilo 1966[1]) estis bulgara esperantisto, lektoro de fremdlingvoj kaj diplomato. Li loĝis en Sofio. Dum sia 15-jara vivado en eksterlando vizitis preskaŭ tutan Eŭropon. Interalie li oficis kiel sekretario de la Bulgara Ĝenerala Konsulejo en Dresdeno.
| Ivan Krestanov | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 28-an de oktobro 1890 en Pirdop |
| Morto | 4-an de aprilo 1966 (75-jara) |
| Lingvoj | Esperanto • bulgara |
| Ŝtataneco | Bulgario |
| Okupo | |
| Okupo | esperantisto • verkisto • preleganto |
| Esperanto | |
| Esperantisto numero | 15017 |
Li esperantistiĝis en 1905. Li eldonis dudekon da libroj kaj libretoj en kaj pri Esperanto, gvidis kursojn kaj faris paroladojn. Li estis senlaca kaj entreprenema aganto. Li estis membro de la Lingva Komitato kaj kunlaboranto de Enciklopedio de Esperanto.
El liaj verkoj estu citataj:
- Bulgara Antologio,
- La Bulgara Lando kaj Popolo,
- Nuntempaj Rakontoj,
- Vilao apud Maro
- Vortaro de Esperanto por Bulgaroj (aperis 3 eldonoj 1921, 1928, 1930, entute 10 000 ekzempleroj).
- La Miraklo de la Deka Jarcento[2]
- El la Proksima Oriento, 1919, Berno [3][4]
El la Proksima Oriento (De Ukrajnio ĝis Georgio)Redakti
AntaŭparoloRedakti
Nia karmemora Majstro kredis, ke komunikigado kaj konatiĝado sur neŭtrala fundamento forigos almenaŭ la pli grandan parton de tiuj bestaĵoj kaj krimoj, kiuj estas kaŭzataj ne de malbona volo, sed simple de reciproka sinnekonado kaj devigata sinaltrudado.
Deirante el tiu penso kaj opiniante, ke ĉiuj nacioj estas egale interesaj, ni skribas pri ankoraŭ nesufiĉe konataj popoloj de la antaŭa rusa imperio, tiamaniere farante malgrandan escepton el la programo de nia Biblioteko.
Kompreneble, krom la priparolitaj popoloj: ukrainoj, litovoj, blankrutenoj, letonoj, estonoj, finnoj, tataroj, georgoj, en la limoj de l'malnova rusa regno loĝas ankaŭ aliaj, kiel ekz. poloj, kies historio estas sufiĉe konata okcidente, kaj granda nombro da gentoj, kiuj tamen ne ludas gravan rolon en la historio kaj kulturo.
Ni esperas, ke aliaj sekvos nin sur la vojo al ekkoniĝo kaj kunfratiĝo de l'popoloj, rakontante pri la ceteraj partoj de l'homaro.
Ivan Ĥristov Krestanov
Bern, Julio 1919.
ReferencojRedakti
- ↑ Aktoj de la Akademio 1963–1967, 2-a eldono, paĝo 20.
- ↑ Aperis en Flandra Esperantisto, sep. 1939, p. 132-133.
- ↑ WorldCat
- ↑ Kolekto por Planlingvoj
Eksteraj ligilojRedakti
- Enciklopedio de Esperanto/E en sia originala formo en la Interreto
- Enciklopedio de Esperanto en elŝutebla versio (PDF).
- Foto de Krestanov en revuo Esperanto (UEA) Apr. 1938, p. 28.