Ivo Andrić

jugoslavia verkisto, Nobel-premiito

Ivo ANDRIĆ [ivo andriĉ] (naskiĝis la 10-an de oktobro 1892 en Dolac, proksime al Travnik, Bosnio, mortis la 13-an de marto 1975 en Beogrado, Jugoslavio) estis verkisto de romanoj, noveloj. Oni distingis lin en 1961 per la Premio Nobel de Literaturo.

Ivo Andrić
Nobel-premiito
Persona informo
Ivo Andrić
Иво Андрић
Ivo Andrić
Naskiĝo 10-an de oktobro 1892 (1892-10-10)
en Dolac (komunumo Travnik), Austro-Hungarian rule in Bosnia and Herzegovina,  Aŭstrio-Hungario
Morto 13-an de marto 1975 (1975-03-13) (82-jaraĝa)
en Beogrado, Socialisma Respubliko Serbio,  Socialisma federacia respubliko Jugoslavio
Tombo Nova tombejo en Beogrado, Tree-lined path of Giants Redakti la valoron en Wikidata vd
Lingvoj serbokroataserba vd
Ŝtataneco Aŭstrio-Hungario (1892–1918)
Socialisma federacia respubliko Jugoslavio
Reĝlando de serboj, kroatoj kaj slovenoj
Reĝlando de serboj, kroatoj kaj slovenoj
Ŝtato de slovenoj, kroatoj kaj serboj Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater Universitato de Graz - filozofio (1924–)
Faculty of Philosophy of the Jagiellonian University (en) Traduki - filozofio (1914–)
Universitato de Vieno - filozofio (1913–)
Faculty of Humanities and Social Sciences, University of Zagreb (en) Traduki - slava literaturo, historioscienco (1912–) Redakti la valoron en Wikidata vd
Partio Komunista Partio de Jugoslavio Redakti la valoron en Wikidata vd
Subskribo Ivo Andrić
Familio
Edz(in)o Milica Babić-Jovanović (en) Traduki (1958–1968) Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo verkisto
poeto
eseisto
diplomato
romanisto
novelisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Laborkampo Literaturo Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva dum 1911– vd
Verkado
Verkoj La ponto super Drino ❦
Omerpaša Latas ❦
Ex Ponto ❦
Bosnian Chronicle ❦
Devil's Yard ❦
O priči i pričanju ❦
Jelena, the Woman Who Is Not ❦
Most na Žepi vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Li studis en Sarajevo, Zagrebo, Jagelona Universitato en Krakovo, Vieno kaj Graz, kie li doktoriĝis. Oni jam frue rekonis lian prozoverkistan kaj poetan kapablon. Li bazis sian beletristan meriton per Ex Ponto (1918), kiu estis kolektaĵo de kontemplaj, lirikaj verkaĵoj. Li verkis tiun dum la unua mondmilito, kiam la aŭstra-hungaraj registaroj internigis lin pro lia politika agado. La novelaj volumoj aperis ekde 1920 en regula intertempo.

Post la Unua mondmilito, li ekservis por la jugoslavia diplomatio. Kvankam lia profesio venigis lin al Romo, Bukareŝto, Madrido, Ĝenevo kaj Berlino, liaj verkoj baziĝis je temoj kaj studoj de strikta patrujo, je ties neelĉerpebla riĉa etna diverseco. Li verkis tri volumojn dum la Dua mondmilito, el kiuj du (Travnička hronika, ~„Kroniko de Travnik”; 1945 kaj Na Drini ćuprija ~„La ponto super Drino”; 1945) estas dediĉitaj al historio de Bosnio.

La verkoj montras lian determinan filozofion kaj profundan kunsentemon, la voĉo de la verkoj estas sobra kaj objektiva, la lingvaĵo estas pura kaj belriĉa. La disdononta komisiono de la Nobel-premio aparte emfazis la epikan forton, per kiu li prilaboris materion de siaj verkoj, precipe en la romano La ponto super Drino.

Kovrilpaĝo de Ivo Andrić: Sonĝo kaj Maldormo sub la Karpeneto.
 
Kovrilpaĝo de Vizaĝoj.