Kaŭabata Jasunari

KAŬABATA Jasunari, ankaŭ kiel Yasunari Kawabata (japane 川端 (かわばた) 康成 (やすなり)　[kaŭa-bata jasu-nari]; naskiĝis la 14-an de junio 1899 en Kita-ku, Osaka; mortis la 16-an de aprilo 1972) estis japana verkisto kaj gajninto de la Premio Nobel de Literaturo en 1968.

Kaŭabata Jasunari
Nobel-premiito
Persona informo
川端 康成
Naskiĝo	11-an de junio 1899 (1899-06-11) en Osako,  Japana Imperio
Morto	16-an de aprilo 1972 (1972-04-16) (72-jaraĝa) en Zushi, Gubernio Kanagaŭa,  Japanio
Mortis pro	sinmortigo vd
Religio	budhismo vd
Etno	japanoj vd
Lingvoj	japana vd
Loĝloko	Toyokawa • Kamakura vd
Ŝtataneco	Japanio vd
Alma mater	Universitato de Tokio vd
Familio
Edz(in)o	Hideko Kawabata vd
Parencoj	Kaori Kawabata vd
Profesio
Okupo	verkisto • romanisto • scenaristo • poeto vd
Laborkampo	literaturo vd
Aktiva en	Japanio vd
Aktiva dum	1924– vd
Verkado
Verkoj	The Dancing Girl of Izu ❦ Snow Country ❦ Thousand Cranes ❦ The Old Capital ❦ The House of the Sleeping Beauties ❦ The Sound of the Mountain vd
Honorigoj Honorigoj Kikuchi Kan Prize • Premio de la Japania Arta Akademio • Noma Literary Prize • Goethe Plaque of the City of Frankfurt • Oficiro de la Artoj kaj de la Leteroj • Ordeno de Kulturo • Kulture Merita Homo • Mainichi Publication Culture Award • Nobel-premio pri literaturo • Order of the Rising Sun, 1st class vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Kawabata estas la unua japano kaj tria aziano, persono de azio, (post Rabindranath Tagore kaj S.J. Agnon) kiu gajnis la Nobelpremion por Literaturo.

Vivo

Kawabata estis filo de kuracisto. Kiam li havis tri jarojn, ambaŭ gepatroj jam mortis kaj li ekloĝis ĉe la avino. En 1917 Kawabata ekstudis en la 1-a altlernejo (nun Universitato de Tokio). Dum siaj studentaj jaroj li vojaĝis al Izu (duoninsulo). Surbaze de la vojaĝo li ekaperis en la literatura mondo per Izu no odoriko (Dancistino de Izu) en 1927. En 1920, li ekstudis en Tokia Universitato, en sekcio de anglalingva literaturo. En sekvinta jaro li transiĝis en sekcion de japanlingva literaturo. En 1924 li diplomiĝis.

En 1937 aperis lia romano Yukiguni (Neĝa lando), frosta rakonto de amrilato inter tokia riĉulo kaj provinca gejŝo en fora varmfonta urbeto. Per Yukiguni Kawabata fariĝis unu el la ĉefaj verkistoj de Japanio kaj la romano tuj fariĝis klasika. Senbazuru (Mil gruoj) daŭrigis iujn temojn de Yukiguni.

Aldone al lia literatura verkado, Kawbata ankaŭ estis raportisto por la ĉiutaga gazeto Mainichi Shinbun ((毎日新聞) en Osako kaj Tokio. Lia sperto de la eventoj de la dua mondmilito, kaj la perdo de amatoj en infanaĝo, multe influis lin kaj lian verkadon.

En 1968, li akiris premion Nobel de Literaturo.

Li sinmortigis en 1972 sen testamento. Pri tiu ĉi temo estis elmetitaj kelkaj teorioj, kiuj interalie estis grava malsano aŭ la efiko de la sinmortigo de Mishima Yukio, kiu kaŭzis grandan polemikon en Japanio, sed la manko de skriba klarigo pri liaj motivoj postlasis la misteron ĉirkaŭ lia foriro.

En la jaro 1995 la libana verkisto Raŝid ad-Daif skribis romanon Azizi as-sayyid Kawabata (Kara sinjoro Kawabata). En tiu romano la heroo skribas sian viv-konfeson al Kawabata.

Verkoj

• Izu no odoriko (japane 伊豆 (いず)の踊子 (おどりこ), "Dancistino de Izu")
• Yukiguni (japane 雪 (ゆき)国 (ぐに), "Neĝa lando", 1937)
• Senbazuru (japane 千 (せん)羽鶴 (ばづる), "Mil gruoj", 1949-52)
• Yama no oto (japane 山 (やま)の音 (おと), "La sono de la monto", 1949-54)
• Nemureru bizyo (japane 眠 (ねむ)れる美女 (びじょ), "Dormanta belulino", 1960)
• Koto (japane 古都 (こと), "La malnova metropolo", 1961)
• Utsukushisa to kanashimi to (japane 美しさと悲しみと, "Beleco kaj tristeco", 1965)
• Mizuumi (japane みづうみ, "La Lago", 1954)
• Meizin (japane 名人 (めいじん), "La mastro de goo", (1972)

En Esperanto aperis

• Neĝa lando (雪国) Tradukis Konisi Gaku. 118 paĝoj. (Serio Oriento-Okcidento 11.)
  • 1-a eldono. Tokio: Japana Esperanto-Instituto, 1971.
  • 2-a, reviziita eldono. Tokio: Libroteko Tokio, 1992.
• Dancistino de Izu (伊豆の踊子) Tradukis Konisi Gaku, aperinta en "El Japana Literaturo": Japana Esperanto-Instituto, 1965.