Pernambukaj marbordaj arbaroj

La pernambukaj marbordaj arbaroj estas tersupraĵa ekoregiono el la orient-sudamerika ekoprovinco de la neotropisa ekozono laŭ la tipologio de la Monda Natur-Fonduso (WWF). Biome la ekoregiono apartenas al tropikaj kaj subtropikaj humidaj foliarbaroj. Ĝi estas parto de la Atlantikaj arbaroj, tiuj ĉi estantaj samtempe biodiverseco-riĉaĵejo de Naturprotekto Internacie kaj tutmondaj 200-regiono.

Pernambukaj marbordaj arbaroj
ekoregiono
ekoregiono, ekoregiono laŭ Monda Natur-Fonduso [+]

Pernambukaj marbordaj arbaroj (Tero)
Pernambukaj marbordaj arbaroj (Tero)
Situo de la ekoregiono.
vdr

Priskribo

redakti
 
Marborda arbaro en Camaragibe.

La pernambukaj marbordaj arbaroj situas en la nordoriento de Brazilo kaj kovras zonon, kiu larĝas 80 kilometrojn, en la subŝtatoj de Pernambuko kaj Alagoaso. Ili okupas areon de 17 600 kvadrataj kilometroj. En Pernambuko la Goiana-Rivero konstituas la nordan limon de la arbaroj, kaj tiuj ĉi en Alagoaso etendiĝas ĝis la Mundaú-Rivero. La ekoregiono troviĝas je altitudoj inter marnivelo ĝis 600-800 metroj sur la lofa flanko de la deklivoj de la Borborema-Altebenaĵo. Oriente ĝi estas limigita de la Atlantika Oceano, la atlantikaj marbordaj restingaoj kaj la mangrovoj de Rio Piranhas. Oriente, la arbaroj transiras al la pli sekaj pernambukaj landinternaj arbaroj kaj Kaatingo.

La ekoregiono havas tropikan klimaton kun jara precipitaĵo kiu varias inter 1 750 kaj 2 000 mm. Okazas periodo de sekeco ekde oktobro ĝis januaro.

La superreganta vegetaĵara tipo estas la ĉiamverda atlantika humida arbaro.

 
Atlantlantik-arbara vegetaĵaroen Pernambuko, tipa por partoj de la pernambukaj marbordaj arbaroj.

La ekoregiono estas endemibirda areo kiu gastigas 13 endanĝerigatajn speciojn de birdoj. Ĝi ankaŭ gastigas la lastajn populaciojn de la Alouatta belzebul (primatoj) en la atlantikaj arbaroj.

Konservado kaj minacoj

redakti

Nur 4% de la origina arbaro estas sendifekta.

Vidu ankaŭ

redakti


Neotropisaj tropikaj kaj subtropikaj humidaj foliarbaroj
NT0101 Araŭkariaj humidaj arbaroj   Argentino,   Brazilo
NT0102 Atlantik-marbordaj restingaoj   Brazilo
NT0103 Bahiaj marbordaj arbaroj   Brazilo
NT0105 Boliviaj jungaoj   Bolivio,   Peruo
NT0106 Kaating-enklavaj humidaj arbaroj   Brazilo
NT0116 Kokos-insulaj humidaj arbaroj   Kostariko
NT0117 Mar-andaj montarbaroj   Venezuelo
NT0120 Kubaj humidaj arbaroj   Kubo
NT0121 Montarbaroj de orienta Reĝa Kordilero   Ekvadoro,   Kolombio,   Peruo
NT0131 Jamajkaj humidaj arbaroj   Jamajko
NT0142 Napaj humidaj arbaroj   Ekvadoro,   Kolombio,   Peruo
NT0144 Nordorient-brazilaj restingaoj   Brazilo
NT0148 Centlaj marĉarbaroj   Meksiko
NT0150 Paranaj-paraibaaj landinternaj arbaroj   Argentino,   Brazilo,   Paragvajo
NT0151 Pernambukaj marbordaj arbaroj   Brazilo
NT0152 Pernambukaj landinternaj arbaroj   Brazilo
NT0153 Peruaj jungaoj   Peruo
NT0154 Petenaj-verakrucaj humidaj arbaroj   Gvatemalo,   Meksiko
NT0160 Marbordaj arbaroj de Serra do Mar   Brazilo
NT0162 Ĉiapas-patrinmontaraj humidaj arbaroj   Gvatemalo,   Meksiko,   Salvadoro
NT0164 Sud-floridaj rokejoj   Usono
NT0165 Sud-andaj jungaoj   Argentino,   Bolivio
NT0166 Humidaj arbaroj de sudokcidenta Amazonio   Brazilo,   Bolivio,   Peruo
NT0167 Talamankaj montarbaroj   Kostariko,   Panamo
NT0176 Verakrucaj humidaj arbaroj   Meksiko

Bibliografio

redakti
  • portugale Andrade-Lima, D.A. 1957 : Estudos fitogeográficos de Pernambuco. Boletim do Instituto de Pesquisas Agronômicas de Pernambuco, 2:1-44.
  • portugale Coimbra-Filho, A.F., and CÂMARA, I.G. 1996 : Os limites originais do Bioma Mata Atlântica na região Nordeste do Brasil. FBCN, Rio de Janeiro.
  • portugale Lima, A.R., and Capobianco, J.P.R. (Org.). 1997 : Mata Atlântica: avanços legais e institucionais para sua conservação. Documentos do ISA, no. 4.

Eksteraj ligiloj

redakti