Centlaj marĉarbaroj

Tersupraĵa WWF-ekoregiono en sudorienta Meksiko en la biomo de la tropikaj kaj subtropikaj humidaj foliarbaroj

La centlaj marĉarbaroj estas tersupraĵa ekoregiono el la centramerika ekoprovinco de la neotropisa ekozono laŭ la tipologio de la Monda Natur-Fonduso (WWF). Biome la ekoregiono apartenas al tropikaj kaj subtropikaj humidaj foliarbaroj de sudorienta Meksiko.

Centlaj marĉarbaroj
natura pejzaĝo • ekoregiono laŭ Monda Natur-Fonduso [+]

LandoMeksiko
Koordinatoj18° 20′ 0″ N, 92° 30′ 0″ U (mapo)18.33333333-92.5Koordinatoj: 18° 20′ 0″ N, 92° 30′ 0″ U (mapo) [+]

Areo17 028 km² (1 702 800 ha)

Centlaj marĉarbaroj (Tero)
Centlaj marĉarbaroj (Tero)
Situo de la ekoregiono.
Vikimedia Komunejo:  Pantanos de Centla [+]
vdr
Bildo de la centlaj marĉarbaroj trans akvejo.
Situo de la ekoregiono - biosfera rezervejo.

Priskribo redakti

La ekoregiono kovras areon de 17 200 kvadrataj kilometroj en la subŝtatoj Tabasko kaj Kampeĉo apud la komunumo Centlo. La centlaj marĉarbaroj okupas la riverdelton de Usumacinto kaj Griĥalvo, kiuj elfluas en Meksikan Golfon kaj Terminos-Lagunon pere de multaj riverbranĉoj. La ekoregiono ampleksas tutjare inundatajn malsekejojn kaj marĉarbarojn kiuj estas subakvigataj dum la somera pluvsezono.

La usumacintaj mangrovoj troviĝas en la saleta akvo inter la centlaj marĉarbaroj kaj la malferma akvo de Terminos-Laguno kaj Meksika Golfo. La petenaj-verakrucaj humidaj arbaroj troviĝas okcidente kaj sude, kaj la jukatanaj humidaj arbaroj situas oriente.

Faŭno redakti

Du el la plej famaj bestospecioj de la centlaj marĉarbaroj estas la moreleta krokodilo (Crocodylus moreletii) kaj Atractosteus spatula (Lepisosteidae), fiŝo kiu jam ekzistis en la epoko de la dinosaŭroj.

Minacoj kaj konservado redakti

La centlaj marĉarbaroj iompostiome estas neniigitaj kaŭze de ilia graveco kiel fonto de nutraĵo kaj konstruligno. La lokaj fiŝkaptado, senarbarigo por agrikulturaj celoj kaj brutaropaŝtado, kaj industria poluado estas la plej gravaj minacoj al tiu vivejo.

La centlaj marĉarbaroj estas agnoskitaj kiel Biosfera Rezervejo en 1992.

Vidu ankaŭ redakti


Neotropisaj tropikaj kaj subtropikaj humidaj foliarbaroj
NT0101 Araŭkariaj humidaj arbaroj   Argentino,   Brazilo
NT0102 Atlantik-marbordaj restingaoj   Brazilo
NT0103 Bahiaj marbordaj arbaroj   Brazilo
NT0105 Boliviaj jungaoj   Bolivio,   Peruo
NT0106 Kaating-enklavaj humidaj arbaroj   Brazilo
NT0116 Kokos-insulaj humidaj arbaroj   Kostariko
NT0117 Mar-andaj montarbaroj   Venezuelo
NT0120 Kubaj humidaj arbaroj   Kubo
NT0121 Montarbaroj de orienta Reĝa Kordilero   Ekvadoro,   Kolombio,   Peruo
NT0131 Jamajkaj humidaj arbaroj   Jamajko
NT0142 Napaj humidaj arbaroj   Ekvadoro,   Kolombio,   Peruo
NT0144 Nordorient-brazilaj restingaoj   Brazilo
NT0148 Centlaj marĉarbaroj   Meksiko
NT0150 Paranaj-paraibaaj landinternaj arbaroj   Argentino,   Brazilo,   Paragvajo
NT0151 Pernambukaj marbordaj arbaroj   Brazilo
NT0152 Pernambukaj landinternaj arbaroj   Brazilo
NT0153 Peruaj jungaoj   Peruo
NT0154 Petenaj-verakrucaj humidaj arbaroj   Gvatemalo,   Meksiko
NT0160 Marbordaj arbaroj de Serra do Mar   Brazilo
NT0162 Ĉiapas-patrinmontaraj humidaj arbaroj   Gvatemalo,   Meksiko,   Salvadoro
NT0164 Sud-floridaj rokejoj   Usono
NT0165 Sud-andaj jungaoj   Argentino,   Bolivio
NT0166 Humidaj arbaroj de sudokcidenta Amazonio   Brazilo,   Bolivio,   Peruo
NT0167 Talamankaj montarbaroj   Kostariko,   Panamo
NT0176 Verakrucaj humidaj arbaroj   Meksiko

Eksteraj ligiloj redakti