En enigmarto, ŝajna derivaĵo estas vortludo kiu koncernas paron da vortoj devenantaj el du apartaj radikoj, sed kiuj ŝajnas derivi unu el la alia per enmetado de afikso.

Ŝajnaj derivaĵoj ofte estas dusencaĵoj: ekzemple, kateto (ne-hipotenuza latero de orta trilatero) estas ŝajna derivaĵo de kato (besto), sed "kateto" mem ankaŭ povas signifi "eta kato".

Male, aliaj ŝajnaj derivaĵoj konsistas el vortoj tute ne rilatigeblaj unu al la alia, kiel ekzemple meso (diservo) kaj la responda ina formo Mesino (urbo en Sicilio), kiu neniel povas signifi "ina meso" (ĉar tio ne havus sencon).

Ĉiuj lingvoj, kiuj posedas regulan (aŭ almenaŭ oftan) ŝablonon por krei derivaĵojn el vortoj, povas havi ŝajnajn derivaĵojn.

Ŝajnaj derivaĵoj en Esperanto redakti

Pro sia riĉeco je regulaj antaŭafiksoj kaj postafiksoj, Esperanto aparte riĉas je ŝajnaj derivaĵoj.

La jenaj specoj de ŝajnaj derivaĵoj estas eblaj en Esperanto:

Krome, ankaŭ eblas la jenaj ŝajnaj derivaĵoj, por kiuj tamen nur eblis trovi ekzemplojn kie la baza vorto estas liternomo:

Teorie eblas, sed en la praktiko ŝajne ne ekzistas en la nuntempa vortostoko de Esperanto, ŝajna ĉefigo (ĉef-) kaj ŝajna obligo (-obl-).

Vidu ankaŭ redakti

Eksteraj ligiloj redakti