Mohács
Mohács [mohAĉ] (kroate Mohač, germane Mohatsch, Moosach, serbe Мохач [mohAĉ]) estas urbo kun titolo vinvilaĝo en Hungario, en regiono Suda Transdanubio, en departemento Baranya, en Distrikto Mohács, kies centro ĝi estas.
Mohács | |||||
---|---|---|---|---|---|
Hungaria urbo vd | |||||
Flago | Blazono | ||||
Administrado | |||||
| |||||
Poŝtkodo | 7700 | ||||
En TTT | Oficiala retejo [+] | ||||
Demografio | |||||
Loĝantaro | 17 315 (2023) [+] | ||||
Loĝdenso | 154 loĝ./km² | ||||
Geografio | |||||
Geografia situo | 46° 0′ N, 18° 41′ O (mapo)45.99583333333318.679722222222Koordinatoj: 46° 0′ N, 18° 41′ O (mapo) [+] | ||||
Alto | 82 m [+] | ||||
Areo | 112,23 km² (11 223 ha) [+] | ||||
Horzono | Mezeŭropa tempo [+] | ||||
| |||||
Alia projekto | |||||
Vikimedia Komunejo Mohács [+] | |||||
Situo
redaktiMohács situas sur ebenaĵo, en ambaŭ bordoj de Danubo, laŭ ĉefvojo Budapeŝto-Eszék, fine de fervojo el Villány. Ĝi havas pramon kaj gravan havenon. Por la ŝipoj la urbo estas limpasejo. Budapeŝto estas 190 km-ojn for.
Historio
redaktiPri frue romianoj kaj avaroj loĝis en Mohács. La unua skriba mencio devenis el 1093, en 1394 la komunumo estis kampurbo. La turkoj venkis la hungaran armeon en 1526, kiu iĝis la plej grava okazintaĵo de la lastaj 1000 jaroj. Dum la turkoj la urbeto estis centro de la regiono. Ankaŭ en Mohács, la armeo de la germana imperiestro, kiun komandis Karolo la 5-a duko de Loreno, venkis la turkojn en 1687.
En 1857 privata fervojo konstruiĝis inter karbonminejoj de Pécs kaj haveno de Mohács. Poste tiu etapo estis parto de fervojo Transilvanio-Fiume linio. En 1920 la komunumo trovis sin proksime de la nova landlimo. Ekde 1924 ĝi iĝis urbo kaj distriktejo. La silkouzino en 1905 konstruiĝis.
En la urbo vivas minoritatoj germanaj, serbaj kaj ciganaj.
Vidindaĵoj
redakti- Placo Széchenyi (Mohács)
- Urbodomo de Mohács de 1926
- memorejo pri la batalejo
Sakralaj vidindaĵoj
redaktiFamuloj
redakti- en Mohács naskiĝis kaj mortis:
- popolkantisto Anka Kersics
- en Mohács naskiĝis:
- aktoroj Tamás Dunai, Sándor Gál kaj Zoltán Varga
- arkitektoj Ferenc Pfaff kaj Sándor Radó
- bankisto Hugó Tauszik B.
- József Kiss (bestokuracisto)
- biokemiisto István Láng (biokemiisto)
- Éva Szabó (ceramikisto)
- geografo Zoltán Wilhelm
- historiisto László Zsigmond
- ĵurnalisto Ottó Heinek
- kuracisto Jakab Justus
- ministro Mátyás Tímár
- operkantistoj Albert Antalffy, Kázmér Sárkány, Kolos Kováts kaj Eszter Sümegi
- pentristo Endre Rozsda
- poeto Csaba Báthori
- skulptistoj Ágnes Deli kaj Éva Mária Gábor
- en Mohács mortis: