Ĝermolisto de belgaj esperantistoj
| Enhavo: | A B C Ĉ D E F G Ĝ H Ĥ I J Ĵ K L M N O P R S Ŝ T U Ŭ V Z |
A
redaktiMarguerite Algrain-Coucke (naskiĝis aprilon 1878, mortis la 27-an de aŭgusto 1959) estis vicprezidantino de la Esperantista Brusela Grupo antaŭ la Dua Mondmilito.
Jeanne Assenmacker (mortis la 4-an de majo 1934), kunfondintino kaj kasistino de la esperantista Grupo de Verviers, estis belga esperantistino en la unua duono de 20-a jarcento.
B
redaktiJulien de Bakker (mortis la 10-an de julio 1927) estis belga esperantisto dum la unua duono de 20-a jarcento.
Edouard Belleroche (mortis la 6-an de oktobro 1907) estis unu el la pioniroj de Esperanto en Bruselo. Li estis vicprezidanto de Poliglota Klubo de Bruselo[klarigu].
Mieke Bens estas esperantisto el Antverpeno. Portretan foton de ŝi vidu sube.
Léa BERNAERTS-TOUSSAINT (naskiĝis en 1894, mortis en 1993 en la aĝo de 99 jaroj en Kempen, Belgio) estis belga esperantistino. Ŝi lernis Esperanton en 1908, en lernejo, estis plurajn jarojn UEA-delegito, kaj ankoraŭ partoprenis la Jubilean Universalan Kongreson en 1987.
Armand Henri Georges Blaise (naskiĝis 1883?, mortis 1911) estis sekretario de la Esperantista Brusela Grupo en komenco de 20-a jarcento.
Lucien Blanjean estis unu el la pioniroj de Esperanto en Belgio ekde la 19-a jarcento. Kurson li donis ĵaŭdon 27-an de januaro 1898, kun 80 partoprenantoj en Bruĝo. Li gvidis kurson la ejo de l'Reĝa Ateneo de Antverpeno en oktobro 1902, okazigita de Skabeno Desguin, post kiu, en decembro lokaj esperantistoj kuniĝis por prepari propagandon kaj publikan kurson. Li kunlaboris kun revuo La belga sonorilo ekde 1904. En 1905 li estis unu el la fondantoj de la Belga Ligo Esperantista
Maria Bockholts (mortis la 22-a de oktobro 1952) estis belga esperantistino dum la mezo de 20-a jarcento en Bruĝo. Ŝi estis edzino de Léon Van Wassenhove.
Marie Boedt-Thooris (mortis la 28-an de februaro 1951 en Moerkerke), fratino de Yvonne Thooris, estis kabeinta belga esperantisto en la unua duono de 20-a jarcento en Bruĝo.
Maurice Boeren (mortis dum la Dua Mondmilito) estis belga esperantisto en Antverpeno.
Tradukoj:
- Herman Teirlinck. La kanto de Peer Lobbe (en Belga Antologio, 1928)
- Stijn Streuvels. Horinjo; 1928
Max Bolsius (mortis 1948) estis belga esperantisto en Antverpeno dum la unua duono de 20-a jarcento.
Arie Bouman estas iama Nacia Reprezentanto de Skolta Esperanto-Ligo en Belgio. Portretan foton de li vidu sube.
Hendrik Bouten (naskiĝis la 22-a de oktobro en Bumbeke; mortis la 17-an de aprilo 1923 en Willebroeck) estis unu el pioniroj de Esperanto-movado en Belgio.
Eddy van den BOSCH - naskiĝis la 3-an de majo 1963, do nun 61-aĝa[1] - estas flandra esperantisto. Inter la jaroj 2007 kaj 2009 li estis prezidanto de la historia grupo La Verda Stelo en Antverpeno, sed jam jardekojn antaŭ tio kaj ankaŭ poste motore partoprenas la regionan Esperanto-agadon, junaĝe en FLEJA kaj TEJO, kaj poste en FEL, La Verda Stelo Antverpeno kaj UEA. Krome li estas engaĝita biciklanto[2] kaj de multaj jaroj aktivas en la bicikla esperantlingva fakgrupo BEMI. Krome li ankaŭ aktivas en vikipedio, sed ne sub sia pasporta nomo, kaj ĉar li ne identigis sin en la uzantopaĝo, ĉi-tie ne estas rekta ligo el tiu paĝo. Kun sia familio li vivas en Kruibeke,[1] en la nederlandlingva provinco Orienta Flandrio.
Freddy BOSMANS (naskiĝis en 1939, mortis en 1999), iama delegito pri pentrarto kaj vegetarismo en Ferrières (Belgio), aktiva en la 70-aj kaj 80-aj jaroj en rondoj ekologiismaj kaj vegetaranaj.
Jan BOVENDEERD estis flandra esperantisto. Interalie, li la jaroj 1991 kaj 1994 estis prezidanto de la historia grupo La Verda Stelo en Antverpeno.
F. Boucherij
redaktiF. Boucherij estis belga esperantisto en komenco de 20-a jarcento.
Verko
- R. Van Melckebeke. Lula kanteto (Wiegelied), flandraj paroloj de L. Boucherij, (ankaŭ kun franca kaj germana teksto) muziko de Edward Keurvels. Eld. Vlaamsche muziekhandel, Antverpeno, 1910?
 |
|
Leon Braet (mortis la 25-a de februaro 1956) estis esperantisto en Nieuwpoort dum la mezo de 20-a jarcento. Li estis kunorganizinto de la belga kongreso, kiu tie okazis en 1931.
D-ro Wilfrid BROECKAERT (naskiĝis la 30-an de januaro 1877 en Wetteren, mortis la 15-an de februaro 1948 en Wilrijk, urbodistrikto de Antverpeno),[1] filo de la lingvisto Jan Broeckaert (1837-1911), estis belga esperantisto en la komenco de 20-a jarcento. Li estis ano de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren (Reĝa akademio por nederlandaj lingvo kaj literaturo), kaj krome estis la iom pli aĝa frato de la pentristo Jan Broeckaert (1878-1930). En la nederlandlingva vikipedio estas informo ke Wilfried unue studis medcinon kaj laboris kiel kuracisto, sed pli kaj pli ricevis renomon kiel verkisto kaj fine povis profesie vivi de tio.
Antoine Gohr-Ter Bruggen (naskiĝis 1883?, mortis la 20-an de januaro 1926), membro de «La Verda Stelo», Antverpeno, estis belga esperantisto en la unua duono de 20-a jarcento)
C
redaktiRobert Cauwe (mortis dum la Dua Mondmilito) estis belga esperantisto dum la unua duono de 20-a jarcento en Bruĝo.
Arthur Claes estis esperantisto en Antverpeno dum la unua duono de 20-a jarcento.
Agnes COENE-GEELEN (naskiĝis la 10-an de decembro 1943 kiel Agnes Geelen) estas flandra esperantistino. Inter la jaroj 1979 kaj 2000 ŝi estis prezidanto de la historia grupo La Verda Stelo en Antverpeno, sed jam jardekojn antaŭ tio kaj ankaŭ poste motore partoprenis kaj partoprenas la regionan Esperanto-agadon.
Lucien Christiaens (naskiĝis 1883? en Bruselo; mortis 1905 en Obenghé-Benghé) estis belga esperantisto, pioniro de Esperanto en Libera Ŝtato Kongo. Lucien Christiaens tradukis por « La Belga Sonorilo » rakonton «Kristnasko de la Ĉasisto » (Januaro 1903).
Marc Cuffez estas esperantisto el Ostendo (naskiĝis la 4-an de junio 1964 en Diksmuide). Li esperantiĝis en 1989 kaj estis dum 30 jarojn prezidanto / sekretario de loka Klubo La Konko en Oostende. Li dum pli ol 9 jarojn estis membro de estraro de FEL. Li organizis la ILEI-Konferencon en Ostendo en 2015. Li estas sekciestro de ILEI-Belgio (ekde 2010) kaj Komitatano de BAFE ĉe IFEF (ekde 2020) [1] Komitatano de UEA. Portretan foton de li vidu sube.
D
redaktiMaurice Daems esperantiĝis en 1916[1].
Nicolas de Buyl estas esperantisto el Bruselo. Li precipe aktivas en la loka klubo Esperantista Brusela Grupo. Portretan foton de ŝi vidu sube.
Martin Decaluwe estas esperantisto el Loveno. Li precipe aktivas en la loka klubo Esperanto 3000, kies prezidanto li estas (en 2018[2]). Portretan foton de li vidu sube.
Herman Deceuninck estas esperantisto el Halle, kiu aktivas en Vikipedio, Global Voices en Esperanto kaj la Esperanta Naturamikaro (Verdaj Vojoj).
Edgard De Coster (naskiĝis 1910?- mortis 1956) estis belga esperantisto dum la mezo de 20-a jarcento. Li estis kasisto de La Verda Stelo kaj reprezentis sian grupon en la komitato de Belga Ligo. Li jam antaŭ la unua milito, aliĝis al la intertempe malaperinta Antverpena Grupo Esperantista. Li estis unu el la unuaj investintoj en Belga Esperanto-Instituto.
Louis De Hondt (mortis dum la Dua Mondmilito) estis belga esperantisto en la unua duono de 20-a jarcento. Li estis unu el la fondantoj de la Belga Esperanto-Instituto en 1926 en Antverpeno.
F. Delgarbo
redaktiF. Delgarbo estis belga esperantisto en la komenco de 20-a jarcento. Li regule kontribuis al Belga Esperantisto ĉefe kiel recenzisto.
Tradukoj
Cyriel Buysse. Avino Renske. 1914; tradukis F. Delgarbo.
Maria De Ketelaere-Wouters (mortis la 20-a de marto 1938), edzino de Morris De Ketelaere, estis esperantistino en Antverpeno dum la unua duono de 20-a jarcento. Dum la vizito de Julio Baghy al klubo La Verda Stelo ŝi ricevis el la manoj de la prezidanto la bronzan medalon de 10-jara membreco.
Ivo De Keyzer estas esperantisto el Bruselo. Portretan foton de li vidu sube.
Victorine De Kort (naskiĝis 1930?, mortis 1952) estis belga esperantistino en la mezo de 20-a jarcento, ano de la grupo La Verda Stelo.
Iwan Delhez (naskiĝis 1897?; mortis la 25-an de septembro 1938) estis esperantisto en Verviers ekde 1915. Li estis unu el sekretarioj de loka Esperanto-asocio, kiam ĝi organizis la Belgan Esperanto-Kongreson en 1925, kaj li gvidis plurajn kursojn.
Hélène Delplace (mortis la 12-an de Aprilo 1937) estis esperantistino en Bruĝo en la unua duono de 20-a jarcento. Ŝi estis edzino de Antoon Jozef Witteryck.
André Demarque estas Esperanto-aktivulo de la loka klubo Kvinfolio en Loveno-la-nova. Portretan foton de li vidu sube.
Achille De Martelaere esperantiĝis en 1913[3].
Bart Demeyere estas esperantisto el Bruĝo. Li estas interalie la kreinto kaj administranto de la retbutiko de FEL kaj de la vortaro ViVo. Portretan foton de li vidu sube.
Alfred De Rechter (naskiĝis 1880, mortis 1928) policisto, membro jam de ĝia fondiĝo en 1911, de la Antverpena Polica Grupo Esperantista estis belga esperantisto en la unua duono de 20-a jarcento.
Pélagie Derks-Louye esperantiĝis en 1909 [4].
Sylvain Dervaux (mortis dum la Dua Mondmilito), estis belga esperantisto dum la mezo de 20-a jarcento, fondinto-prezidanto de la Esperanto-Grupo en Kaprijke, post translokiĝis al Bruĝo. Edzo de Paula Dervaux-Redig. Li estis prezidanto de Bruĝa Esperanto-Grupo de 1925 ĝis 1929, post ĝia honora prezidanto.
Paula Dervaux-Redig (mortis 1951) estis kabeinta belga esperantistino dum la unua duono de 20-a jarcento, ŝi estis edzino de Sylvain Dervaux.
Maria de Rijdt (mortis 1947) estis belga esperantistino en la mezo de 20-a jarcento en Antverpeno. Edzino de Hector Boffejon.
E. de Troyer
redaktiLeŭtenanto E. de Troyer estis esperantisto el Bruĝo en la komenco de 20-a jarcento.
Verko:
- Resumé de grammaire Esperanto (d'après l’ouvrage de de Beaufront). Eld. A . J. Witteryck, Brugge, 1907. 15 paĝoj, 19 x 13 cm.
Jules Derweduwen (naskiĝis 1889?; mortis 1958) policisto, estis esperantisto dum la mezo de 20-a jarcento en Antverpeno. Li estis prezidanto de la polica Esperantista Grupo de Antverpeno.
Rachel Dizier (mortis la 2-a de februaro de 1936) estis esperantistino en Bruĝo dum la unua duono de 20-a jarcento.
Richard Raikes Dodson (naskiĝis 1887?, mortis la 1-an de decembro 1932) estis belga esperantisto en la unua duono de 20-a jarcento. Li estis membro de La Verda Stelo de Antverpeno.
Willem Dollez esperantiĝis en 1910.[5]
Valère Doumont estas valona esperantisto el Tamines. Li interalie fondis la Verdajn Skoltojn kaj estas aktiva en APE. Portretan foton de li vidu sube.
Jeanne Doutrelingne (naskiĝis 1886?, mortis la 24-a de oktobro 1927) flegistino de la Ruĝa Kruco, estis kasistino de la Genta Esperanto-klubo «La Progreso» en la unua duono de 20-a jarcento. Ŝi ricevis la medalon de la Venko kaj la rememorigan medalon.
Estelle Dubois (mortis la 24-an de majo 1952) estis esperantistino dum la mezo de 20-a jarcento en Bruselo. Ŝi estis aktivulino en la Esperantista Brusela Grupo.
Marcel Dumont (mortis dum la Dua Mondmilito) estis belga esperantisto dum la unua duono de 20-a jarcento en Bruselo, ankaŭ li estinte aktivulo de la Esperantista Brusela Grupo.
F
redaktiAlberto Fernandez, esperantisto el Gent kiu iniciatis la tradukojn kaj publikigon en Esperanton de artikoloj aperintaj en Vrede vzw. Aŭtoro de Senĝenaj dialogoj [1].
F. Achille Nestor Fichefet (naskiĝis 1862?, mortis la 19-a de decembro 1929) estis belga esperantisto dum la unua duono de 20-a jarcento en Oostende.
G
redaktiRené Geerinek (naskiĝis 1887?, mortis la 31-an de marto 1957) bankoficisto, estis esperantisto dum la mezo de 20-a jarcento en Sint-Niklaas. Li estis prezidanto de la loka grupo ekde 1927.
Raymond GÉRARD estas flandra esperantisto. Interalie, li inter la jaroj 1985 kaj 1988 estis prezidanto de la historia grupo La Verda Stelo en Antverpeno.
Anna Goris (mortis la 6-an de aprilo 1929) estis membro de esperanto-grupo de Sint-Niklaas en la unua duono de 20-a jarcento.
Robert Groverman (mortis en 1951) estis belga esperantisto en Bruĝo dum la mezo de 20-a jarcento.
Eugénie Gunsburg (naskiĝis eble en 1879, mortis la 25-a de aŭgusto 1912) estis esperantistino en Antverpeno en la komenco de 20-a jarcento. Ŝi estis el la unuaj geesperantistoj dum la komenco de la movado.
H
redaktiLeo Heidendal estis esperantisto en urbo Arendonk en la komenco de 20-a jarcento.
Victor Hendricx (mortis en 1947) estis belga esperantisto en la unua duono de 20-a jarcento en Bruselo. Li dediĉis grandan parton de siaj fortoj al la blindula movado.
Arthur Henraut (1864? - 1937) estis esperantisto en la komenco de 20-a jarcento en Charleroi. Li ankaŭ estis delegito de UEA.
Julien Herla (mortis en 1913), juĝisto, estis belga esperantisto en Verviers, kies loka grupo li estis unu el la fondantoj.
Bruno Hoffmann (mortis en 1951) estis belga esperantisto dum la mezo de 20-a jarcento en Bruselo.
Max Horowitz (mortis la 27-a de januaro 1914) estis belga esperantisto el Antverpeno en la komenco de la 20-a jarcento. En la 8-a UK li recitis sian poemon titolitan Saluto al Krakovo.
Paul Hotterbeekx estas limburga esperantisto
J
redaktiBertha Jacobs-Vanderstegen esperantiĝis en 1909 [6].
Louis Jansen (mortis septembro 1911) estis esperantisto en Antverpeno en frua 20-a jarcento. Li estis unu el la plej malnovaj membroj de la Antverpena Grupo Esperantista.
Frans Janssens (naskiĝis en 1880?, mortis la 3-an de aprilo 1924), policisto, estis esperantisto en Antverpeno en la unua duono de 20-a jarcento. Li estis unuaklasa vickomisaro ĉe la loka policistaro. Frans Janssens estis inter la policistoj, kiuj en 1911 lernis Esperanton por faciligi la akcepton kaj restadon de la tutmonda samideanaro, kiu vizitis tiun jaron la 7-an Universalan Kongreson. De tiu tempo li konservis sian simpation al nia afero kaj helpon al la loka movado.
Nicky Janssen estas flandra esperantistino kaj rakontistino el Wommelgem. Ŝi interalie verkis fabelojn, rakontojn, produktis kaj reĝisoris, dekoris, vestis kaj ŝminkis por iama infankoruso. En 2002 ŝi komencis lerni Esperanton. En Esperantio ŝi nuntempe (2018) precipe estas konata kiel prezidanto de FEL, aktivulo de la Kastelo Greziljono kaj kiel helpanto en la Esperantorenkontiĝoj PSI, Internacia Infana Kongreseto kaj NR. Portretan foton de ŝi vidu sube.
K
redaktiRafaelle Kestens (mortis 1947) estis belga esperantistino dum la mezo de 20-a jarcento en Bruselo, fratino de Mathilde Kestens.
Iwona KOCIĘBA estas flandra esperantistino de pola deveno, kiu ekde la 1980-aj jaroj pro fondo de esperantista familio venis al kaj de tiam vivas en la ĉirkaŭaĵo de la urbo Antverpeno. Inter la jaroj 2000 kaj 2003 ŝi estis prezidanto de la historia grupo La Verda Stelo en Antverpeno, sed jam jardekojn antaŭ tio kaj ankaŭ poste motore partoprenas la regionan Esperanto-agadon. Portretan foton de ŝi vidu sube.
W. F. Kruit
redaktiW. F. Kruit estis belga esperantisto en Amsterdamo, ano de unua redakcian komitaton de Laborista Esperantisto (periodaĵo) en 1934.
Verkoj:
- Lingvo kaj Movado. Eld. Bond Van Arbeiders-Esperantisten, Amsterdamo, 19??
L
redaktiBernard-Regis Larue estas francdevena belga esperantisto. Li estas (en 2018) prezidanto de la Esperantista Brusela Grupo.[7] Portretan foton de li vidu sube.
Reni LECAT, ankaŭ konata kiel Regina Lecat[8] (mortis la 15-an de aŭgusto 1971) estis poldevena belgino kaj membro de UEA ekde 1945. Ŝi, loĝante en Belgio, multe helpis eksterlandajn esperantistojn krom la financaj subtenoj al pluraj por-movadaj aferoj.
Nicolas Leclercq (mortis la 12-a de novembro 1931) estis belga esperantisto dum la unua duono de 20-a jarcento. Ano de SLPE, li estis kasiston de Esperanto-grupo en Chênée.
Bertha Ledène estis belga esperantistino en la komenco de 20-a jarcento. Sekretariino de la Bruĝa Grupo Esperantista ekde 1908. Partoprenis de la organiza komitato de belga kongreso de esperanto en Bruĝo 1910.
Verko
- Dramo!. Eld. Presejo A. J. Witteryck, Bruĝo, 1910, 7 pĝ (20 x 10).
| |
|
Jozef Leflot (mortis 1936), ankaŭ konata kiel Jos Leflot, estis esperantisto en Belgio dum la komenco de 20-a jarcento.
Joseph Le Guchteneere (mortis dum la Dua Mondmilito) estis belga esperantisto en Bruĝo en la unua duono de 20-a jarcento.
Emma Longé (mortis la 12-a de julio 1936) estis esperantistino en Bruĝo en la unua duono de 20-a jarcento.
M
redaktiAlbert MARMENOUT (naskiĝis en 1916, mortis la 14-an de aŭgusto 1996) estis multjara UEA-delegito en Knokke-Heist.
Albert Maertens estis belga esperantisto en la komenco de la 20-a jarcento.
Verko:
- Cours d'Esperanto. Eld. Buvens-Viteux, Gent, 1911 -32 paĝoj.
Junius Massau (naskiĝis 1852? - mortis la 10-an de februaro 1909), inĝeniero, profesoro ĉe la Universitato de Gento ekde 1878, estis pioniro en Belgujo. Massau, kiu unue partoprenis en la Volapukista movado, estis unu el la plej malnovaj esperantistoj de Belgujo. Li ricevis en 1907 honoran membrecon de la komitato de la Belga Ligo Esperantista. Li fariĝis Idisto en 1908.
Fernand Mathieux esperantiĝis en 1911[9]. Li estis unu el la instruistoj de kursoj de Esperanto donitaj en "Radio-Belgique" en la 1930-jardeko.
Justinien Mertens (mortis 1912), vicprezidanto de la Brusela Grupo, estis esperantisto en Bruselo en la komenco de 20-a jarcento. Kalkulisto en la grava hotelo Metropole ; li enkondukis Esperanton tien, tiele ke ĝi fariĝis Esperanta Entrepreno[10]. Loĝante en Forest, Brusela antaŭurbo, li starigis tie kurson, kiu okazis en la Komunuma lernejo.
Albert Moens (naskiĝis 1907?, mortis la 16-a de februaro de 1935) inĝeniero, estis belga esperantisto en Bruĝo.
Fernand Moncousin (naskiĝis 1892?; mortis la 21-an de aŭgusto 1938), oficiro, estis belga esperantisto en la unua duono de 20-a jarcento. Esperantisto ekde la juneco, li prezidis la Lokan Kongresan Komitaton de la Belga Esperanto-Kongreso en Lieĝo en 1930. Post tiu periodo, li loĝis en Verviers.
Ĝeneraledzino Lucy Mozin (mortis januaron 1940) estis belga esperantistino en Lieĝo ekde oktobro 1906 . Ŝi partoprenis la unuan Belgan Kongreson en Verviers, en 1909, interaliajn.
Octave de Muynck (naskiĝis 1849; mortis la 27-an de marto 1924) estis belga esperantisto en Antverpeno dum la unua duono de 20-a jarcento.
N
redaktiVictor Hendrik Nabbé (mortis la 16-an de oktobro 1915 en Rhumbeke), muzikisto, estis belga esperantisto en la komenco de 20-a jarcento. Vundulportisto ĉe la 5a regimento de belga armeo, honorita per multaj naciaj ordensignoj, mortis kiel soldato dum la lastaj tagoj de la Unua Mondmilito. Lia korpo estis reenterigita en Antverpeno la 19an de novembro 1921. Li estis membro de «La Verda Stelo» de 1911.
Juliette Nachtergaele esperantiĝis en 1911[11].
J. Neerdaels
redaktiJ. Neerdaels estis belga esperantisto el Haren en la komenco de 20-a jarcento. Lia nomo aperas en la Serio XXIV de la Adresaro de la personoj kiuj ellernis la lingvon „Esperanto”, kiu signifas ke li lernis la lingvon en 1903.
Verko:
- Het zvetenschappelijk vraagstuk eener kunstmatige taal. Eld. Demarteau-Thys & Zoon, Tongeren .
Yves Nevelsteen|Yves NEVELSTEEN estas esperantisto el Antverpeno, aktiva en Vikipedio kaj iniciatinto de diversaj aliaj projektoj kiel Komputeko
Germaine Notte (naskiĝis 1891?, mortis 1912) estis esperantistino belga en la komenco de 20-a jarcento en Charleroi.
O
redaktiSimone Obozinski (mortis 1962) brusela esperantistino, esperantiĝis en 1912[12]. Post ŝia morto estis kreita la Fondaĵo Simone Obozinski por "helpi laŭeble la movadon en Oriento, pli speciale en Hindujo"[13].
P
redaktiMaria Paquay (naskiĝis 1909?; mortis la 30-an de junio 1927) estis belga esperantistino en Verviers dum la unua duono de 20-a jarcento.
Joseph Parotte (naskiĝis 1875?, mortis la 6-a de decembro 1925), industriisto el Verviers, estis belga esperantisto dum la unua duono de 20-a jarcento. Li estis komitatano de Belga Ligo Esperantista kaj membro-fondinta de la Verviersa grupo. Speciala komitato estis fondita en Verviers por starigi rustikan monumenton en la Altaj Marĉoj, kie li mortis.
Gaston Petitjean estis belga esperantisto dum la mezo de 20-a jarcento en Ciney.
Ernest Pierre (naskiĝis 1886?; mortis 1950) estis belga esperantisto en la unua duono de 20-a jarcento en Bruselo.
Joseph Pirnay estis belga esperantisto en Verviers en la komenco de 20-a jarcento.
Aron Poiseiner (naskiĝis 1892?, mortis la 31-a de decembro 1926) estis belga esperantisto en Antverpeno dum la unua duono de 20-a jarcento. Li estis sekretario de Antverpena Poresperanto Propaganda Komitato (APPK) kaj de AGD, membro de UEA.
Karlo de Poortere, advokato, (mortis la 31-a de Julio 1912) estis belga esperantisto en Bruĝo en la komenco de 20-a jarcento. Li estis unu el la unuaj Esperantistoj en Bruĝo partoprenintaj de la 2-a Belga Kongreso de Esperanto.
Frederik B. Portabella (mortis la 28-an de junio de 1929) estis belga esperantisto en Antverpeno dum la unua duono de 20-a jarcento.
Barbara Poterucha (naskiĝis en 1942) estas poldevena belga esperantisto. Ŝi estas iama sekretario de la Vroclava klubo. Nuntempe (2018) ŝi loĝas en Bruselo. Portretan foton de ŝi vidu sube.
Prosper Prist (mortis la 16-an de februaro 1907) estis unu el la pioniroj de Esperanto en Antverpeno.
P
redaktiH. E. Palmer
redaktiH. E. Palmer estis esperantisto en la komenco de la 20-a jarcento.
Verko:
- Esperanto à l'usage des français. Eld. A . J . Witteryck, Brugge, 1907. 159 paĝoj.
Georgine Pierre-Gamal esperantiĝis en 1908[14].
R
redaktiLouis RITSCHIE (mortis aŭguston 1951) estis belga esperantisto ekde antaŭ la Unua Mondmilito kaj ĉefoficisto de la publika instruado en Antverpeno. Li estis membro de la Lokaj Kongresaj Komitatoj por la 7-a Universala Kongreso de Esperanto en 1911 kaj por la 20-a UK en 1928, ambaŭ en Antverpeno. Li estis kavaliro en la Ordeno de Leopoldo.
Vladimir Ronin estas rusdevena esperantisto kiu jam delonge loĝas en Antverpeno. Portretan foton de li vidu sube.
Henri J. C. Rousseeuw (naskiĝis 1897?, mortis 1924) estis belga esperantisto dum la unua duono de 20-a jarcento en Antverpeno.
S
redaktiEdgar Sacré estis belga esperantisto en la komenco de 20-a jarcento.
Verko
- L'Esperanto, langue internationale auxiliaire (kun 2 geografiaj kartoj). Eld. «Institut Géographique», Bruselo, 1905(?)
Maŭrico Schepens (naskiĝis en 1895?; mortis la 17-an de februaro 1929) estis belga esperantisto en la unua duono de 20-a jarcento.
Charles Schriewer (mortis en 1917) estis esperantisto en Neŭtra Moresneto. Pli ol tri jarojn li loĝis en Pekino, kie eklernise la ĉinan lingvon kaj fondis Esperantan grupon por ĉinoj. Reveninte Eŭropon pro la Unua mondmilito kaj soldatiginte, oni sendis lin en Germanan Orient-Afrikon kie li mortis[15].
Constant Schroeyers (mortis dum la Dua Mondmilito), estis belga esperantisto ekde ĉirkaŭ 1920, redaktanto de Flandra Esperantisto ekde novembro 1935 ĝis januaro 1937.
Tradukoj:
- August Vermeylen. Nia lingvo; 1928.
- Stijn Streuvels. Antaŭvespero de s-ta Johano (fragmento); 1928.
Jeanne Smits (mortis oktobro 1911) estis esperantistino en Antverpeno en la komenco de 20-a jarcento.
Auguste Snieders (naskiĝis 1869?, mortis la 23-an de decembro 1931) estis belga esperantisto. Publikigis O Cara Memoria en Belga Antologio (1928), ano de La Verda Stelo en Antverpeno.
Leona Solvyns (mortis junio 1914) estis belga esperantistino en la komenco de la 20a jarcento en Muysen.
Joseph Soyeur (mortis la 17-a de decembro 1959) el Lieĝo, estis vicprezidanto-kasisto de Reĝa Belga Ligo Esperantista (RBLE) ekde januaro 1954. Li eniris nian movadon jam en la komenco de 20-a jarcento.
Jean-Pol Sparenberg estas valona esperantisto el Lobbes. Li estas prezidanto de APE (en 2018). Portretan foton de li vidu sube.
A. Stas
redaktiA. Stas estis belga esperantisto en la komenco de 20-a jarcento, redaktoro de Revuo de Esperanta Psikistaro en Waltwilder par Bilsen.
André STAES (naskiĝis la 27-an de julio 1955 en Wilrijk[16]) estas flandra esperantisto. Inter la jaroj 2009 kaj 2013 li estis prezidanto de la historia grupo La Verda Stelo en Antverpeno, sed jam jardekojn antaŭ tio kaj ankaŭ poste motore partoprenas la regionan Esperanto-agadon. Li estis kasisto de TEJO 1983-1984.
Elly Staes, filino de Félice Staes, estis esperantistino ekde 1905 [17] en Bruselo.
Verkoj:
- Historia skizo de Esperantista Brusela grupo, Bruselo, 1957
Félice Staes (naskiĝis 1866?, mortis la 1-a de aŭgusto 1956) estis esperantistino en Belgio en la mezo de 20-a jarcento. Ŝi estis patrino de Elly Staes.
José Starck, blinda esperantisto.
- Verkoj
- Analizo de interrilatoj inter la blindularo kaj la diversaj socioj de la eŭropaj industriigitaj landoj. Eldonis: Brusela Libera Universitato, 1982.
- Vojaĝo tra Orienta Afriko. Eldonis la Aŭtoro, Spa, 1983.
Recenzoj
redaktiPri Analizo de interrilatoj inter la blindularo kaj la diversaj socioj de la eŭropaj industriigitaj landoj
| |
|
Pri Vojaĝo tra Orienta Afriko
| |
|
Griet Symoens estas esperantistino el Loveno. Ŝi estas filino de Edward Symoens, iama prezidanto de FEL kaj ILEI. Portretan foton de ŝi vidu sube.
Leon F. Schumacher estis belga esperantisto en la komenco de 20-a jarcento, kiu mortis dum militkaptiteco en Niederzwehren-Cassel (Germanujo) la 4an de majo 1915. Schumacher estis membro de la Antverpena Grupo Esperantista.
T
redaktiMargot Teaux (mortis 1952) estis esperantistino en Lieĝo dum la mezo de 20-a jarcento.
Anne Tilmont estas esperantistino el Rebecq. Portretan foton de ŝi vidu sube.
René Timperman (naskiĝis 1860?; mortis en Antverpeno la 4an de novembro 1921) estis belga esperantisto en la unua duono de 20-a jarcento. Li lernis Esperanton en 1911. Li propagandis ĉe la Antverpenaj rondoj laboristaj, de kies organizaĵoj li estis ankaŭ aktiva membro.
Frans Tommelein (mortis dum la Dua Mondmilito) el Kortemark, estis belga esperantisto dum la unua duono de 20-a jarcento en Bruĝo.
Henriette Toussaint (mortis 1955) estis belga esperantistino dum la mezo de 20-a jarcento en Antverpeno.
Urbain Van Troostenberghe (mortis la 30-an de novembro 1923) estis belga esperantisto el Bruĝo. Li estis frato de Willy Van Troostenberghe kaj ili ambaŭ mortis per akcidento per lumgaso.
Willy Van Troostenberghe (mortis la 30-an de novembro 1923) estis belga esperantisto el Bruĝo. Li estis frato de Urban Van Troostenberghe kaj ili ambaŭ mortis per akcidento per lumgaso.
V
redaktiGeorges VANBREUSE (naskiĝis en 1904, mortis la 23-an de septembro 1988) estis multjara membro de UEA, kiu dum 20 jaroj instruis Esperanton en Verviers, Belgio.
Maria Vandenberghe (naskiĝis en 1908?, mortis la 4-an de marto 1929) estis esperantistino en Kortrijk dum la unua duono de 20-a jarcento.
Yvonne Van der Veken (mortis 1960) estis belga esperantistino dum la mezo de 20-a jarcento. Ŝi estis filino de Charles Van der Veken kaj fratino de, inter aliaj, de s-inoj Coventry kaj Germaine Chomette, edziniĝintaj respektive al brito kaj usonano.
Clotaire Vandevelde (naskiĝis 1874?; mortis 1955) inĝeniero, estis belga esperantisto en Gento. Li esperantiĝis en 1915[18].
James Van Drunen (naskiĝis en 1855, mortis la 14 de novembro 1932), profesoro ĉe la Brusela Universitato, kie li de 1901 ĝis 1903 plenumis la oficon de rektoro, prezidinto de la Esperantista Brusela Grupo kaj de la iama Federacio de la Bruselaj Grupoj, estis belga esperantisto en la komenco de 20-a jarcento. Li verkis librojn en la franca lingvo. En esperanto aperis lia literaturaĵo La blanka vilaĝo en Belga Antologio.
Jos VAN DEN EYNDE [fandenejnde] (mortis la 12-an de junio 1976 en Antverpeno, Belgio) estis belga esperantisto. Li preskaŭ dum kvindek jaroj aktivis en la Esperanto-movado, precipe loka kaj skolta.
Félicie Staes-Vandevoorde estis belga esperantistino en la komenco de 20-a jarcento, ŝi esperantiĝis en 1905[19]
Afons van de Velde estis belga esperantisto en la komenco de 20-a jarcento.
Verko:
- La Ŝipeto, de Jacob De Vos, unuakta dramo. Eld. «Belga Esperantisto», Antwerpen, 1913. 27 paĝoj, 24 12 x 16 cm.
Maurice VANDERLINDEN (naskiĝis en 1908, mortis la 27-an de septembro 1986 en Deinze-Astene, Belgio) estis UEA-delegito en la menciita urbo.
S. Van Emden
redaktiS. Van Emden (mortis januaron 1914) estis laŭdevene belga esperantisto en la komenco de 20-a jarcento, kiu vivis en Amsterdamo.
Willem van Griethuysen, protestanta pastro, (mortis la 20-a de novembro 1914) estis belga esperantisto en la komenco de 20-a jarcento. Okaze de la Sepa Universala Kongreso li faris Esperantan predikon en la Protestanta Preĝejo de Antverpeno.
Mathilde Van Hove (1848-1906) estis unu el pioniroj de Esperanto en Belgujo. Ŝi estas edzino de Edmond Van Melckebeke (1843-1915) kaj patrino de Raymond Van Melckebeke (1877-1935), membro de la Lingva Komitato. Mathilde tradukis la rakonton Blinda Rozo de Hendrik Conscience en 1906.
Fr. Van Mael
redaktiFr. VAN MAEL (naskiĝis la 15-an de majo 1831 - mortis la 6-an de februaro 1904) estis pioniro en Antverpeno, fundanto de la Antverpena Grupo Esperantista.
Armand Van Parys (mortis 7-an de januaro 1960) juĝoregistristo de la pac-juĝejo en Zomergem , estis esperantisto dum la mezo de 20-a jarcento. Jam de 1931, li estis membro de la Bruĝa Grupo kaj, kiam tiu ĉi restariĝis post la Dua Mondmilito, li anigis siajn du plej aĝajn filinojn, Isabelle kaj Yolande Van Parys al ĝi. Kiam pli poste la grupo reatingis la membronombron 100, estis Sro. A. Van Parys, kiu okupis tiun honorigan lokon.
Constant Corneel Vercruyssen (naskiĝis 1909?, mortis la 23-an de aŭgusto 1925) estis belga esperantisto en Antverpeno ekde 1922. Li estis ano de Esperantista Junularo de Antverpeno.
Arthur Vermandel estis belga esperantisto en la komenco de 20-a jarcento.
Verkoj
- Kort overzicht der wereldhulptaal Esperanto/Simples aperçus sur la langue internationale Esperanto. 1910. Propagandfolio, 26x22 cm.
- Leert de wereldhulptaal Esperanto. 1911. 3 paĝoj, 12x11 cm
Edmond Van Melckebeke (1843-1915) estis unu el la pioniroj de Esperanto en Belgujo. Li estis edzo de Mathilde Van Hove (1848-1906) kaj patro de Raymond Van Melckebeke (1877-1935).
Leon van Peteghem (mortis la 21-a de septembro 1921) estis belga esperantisto en la unua duono de 20-a jarcento en Meĥleno.
Léon Van Wassenhove estis belga esperantisto dum la mezo de 20-a jarcento en Bruĝo. Lia edzino estis Maria Bockholts.
François Verbanck estis esperantisto en la komenco de 20-a jarcento, esperantiĝis en 1902[20].
Guillaume Vermeulen (naskiĝis 1850?, mortis la 6-a de februaro 1926), pensiumita artileria leŭt.-kolonelo, staba adjunkto, kavaliro de la Ordeno de Leopoldo, estis belga esperantisto dum la unua duono de la 20-a jarcento. Li estis unu el la unuaj pioniroj de la Esperanta movado en Antverpeno, kie li estis kiel komitatano de la Antverpena Grupo Esperantista.
Jean VERMEIREN estis belga esperantisto (n. en 1876, m. en 1906 en Bruselo). Li estis membro de Belga Ligo Esperantista kaj de la Esperantista Sekcio de la Brusela Klubo Poliglota, kiu mortis nur 30-jaraĝa.[21]
Edouard Vertike (mortis dum la Dua Mondmilito) estis belga esperantisto ĉe kiu okazis la kunsidoj de Bruga Grupo.
Alfons Verwimp (mortis la 29-an de marto 1911 en Arendonk) estis belga esperantisto en la komenco de 20-a jarcento. Kelkajn tagojn antaŭ sia morto li ankoraŭ petis S-ron Leo Heidendal, sekretarion de la Arendonk’a grupeto, fari paroladon pri Esperanto en la tiea sekcio de la « Davidfonds ». S-ro Venrwimp estis membro de la Belga Katolika Ligo Esperantista.
W
redaktiDirk De WEERDT estas flandra esperantisto. Interalie, li la jaroj 1988 kaj 1991 estis prezidanto de la historia grupo La Verda Stelo en Antverpeno.
E. Van Weyenberg
redaktiE. Van Weyenberg estis belga esperantisto en la komenco de la 20-a jarcento.
Verko
- Gvidlibro por turistoj en Bruĝo. Eld. Presejo A. J. Witteryck, 1910, 32 pĝ (20 x 10 ), 34 gravuraĵoj kaj 2 mapoj.
| |
|
Fotogalerio
redakti
Referencoj
redakti- ↑ Belga Esperantisto - Numero 331, Marto, 1955
- ↑ https://www.esperanto3000.be/estraranoj.html
- ↑ Belga Esperantisto - Numero 331, Marto, 1955
- ↑ Belga Esperantisto - Numero 331, Marto, 1955
- ↑ Belga Esperantisto - Numero 331, Marto, 1955
- ↑ Belga Esperantisto - Numero 331, Marto, 1955
- ↑ http://www.esperantobruselo.org/drupalo/nl/content/2012/01/30/raad_van_bestuur_van_ebg
- ↑ Boletín n188 (nov 1971)
- ↑ Belga Esperantisto - Numero 331, Marto, 1955
- ↑ Belga Esperantisto n042 (apr 1912)
- ↑ Belga Esperantisto - Numero 331, Marto, 1955
- ↑ Belga Esperantisto - Numero 331, Marto, 1955
- ↑ Sonorilo, 1962-4, p. 65.
- ↑ Belga Esperantisto - Numero 331, Marto, 1955
- ↑ La Brita Esperantisto - Numero 149, Majo (1917)
- ↑ http://www.ejustice.just.fgov.be/tsv_pdf/2014/08/19/14157080.pdf
- ↑ Belga Esperantisto - Numero 331, Marto, 1955
- ↑ Belga Esperantisto - Numero 331, Marto, 1955
- ↑ Belga Esperantisto - Numero 331, Marto, 1955
- ↑ Belga Esperantisto - Numero 331, Marto, 1955
- ↑ La Belga Sonorilo 1906, p. 83.