Uzanto:ArnoLagrange/Lingvoj de Eŭropo

en "rectified". Fonto Spiridon Manoliu
eo Fonto: Urion Argador
eo "simplified". Fonto Andrei nacu
it "continuum" Jkens
eo Fonto Andrei nacu
de Fonto Postmann Michael

es Fonto Mortadelo2005

en Fonto The Ogre
Hindeŭropa lingvaro Ne hindeŭropaj
Slava
Orienta slava
  •  Rusa
  •  Ukraina
  •  Belorusa
  • Okcidenta slava
  •  Pola, Kaŝuba, Mazuria
  •  Soraba
  •  Ĉeĥa
  •  Slovaka
  • Suda slava
  •  Slovena
  •  Serbokroata
  •  Bulgara, Makedona
  • Balta
  •  Litova
  •  Latva, Latgalia
  • Latinida
  •  Franca, Valona
  •  Rumana
  •  Kataluna, Arpitana
  •  Kastilia, Asturia-Leona, Aragona
  •  Portugala, Galega
  •  Itala, Suda latinida
  •  Orienta latinida (Arumana)
  • Kelta
  •  Gaela
  •  Kimra
  •  Manksa
  •  Bretona
  • Ĝermana
    Norda
  •  Islanda
  •  Feroa
  •  Norvega
  •  Sveda
  •  Dana
  • okcidenta
  •  Germana
  •  Nederlanda
  •  Frisa
  •  Angla
  • Aliaj Hindoeŭropaj lingvaroj
  •  Greka
  •  Irana
  •  Albana
  •  Armena
  • Finno-Ugra
    Finno-Perma
  •  Finna, Karela, Vepsa, Mordva, Maria
  •  Samea
  •  Estona
  • Ugra
  •  Ĥanta, Mansa
  •  Hungara
  • Aliaj
  •  Eŭska
  •  Kaŭkaza lingvaro
  •  Tjurka lingvaro
  •  Kalmika
  •  Ŝemida, inkluzive de malta kaj Araba
  •  Berbera

  • en Djagoo
    Lingvoj laŭ familioj
    Ĝermanaj eo

    divido de la nunaj ĝermanaj lingvoj

    latinidaj eo
    • Okcidenta skandinava
  •  1 Islanda
  •  2 Feroa
  •  3 Sudokcidenta norvega
  •  4 Sudorienta norvega
  •  5 Tronda
  •  6 Jamtska
  •  7 Nordnorvega
    • Orienta skandinava
  •  8 Norrlanda
  •  9 Orientsveda
  •  10 Svelanda
  •  11 Dalekarla
  •  12 Gotalanda
  •  13 Gotlanda
  •  14 Skana (inkl. Bornhoman dialekton)
  •  15 Insula dana
  •  16 Orienta jutlanda
  •  17 Okcidenta jutlanda
  •  18 Suda jutlanda
  •  okcident-skandinavia
  •  orient-skandinavia
  •  linio inter nord- kaj okcidentĝermana
  •  angla kaj skota
  •  frisa
  •  nederlanda
  •  platgermana
  •  mezgermana
  •  supragermana
    • Malaltgermana
  •  19 (Norda) Malaltsaksa
  •  20 Meklemburga-Okcidentpomera
  •  21 Marka
  •  22 Ostfala
  •  23 Vestfala (inkl. Nederlandan malaltsaksan)
  •  24 Orientfrisa (inkl. Groningan)
  •  25 Malalta franka (inkl. Nederlandan)
    • Frisa
  •  26 Okcidenta frisa (Westerlauwers)
  •  27 Saterfisa
  •  28 Nordfrisa
    • Centra germana
  •  29 Centra Franka (inkl. Luksemburgan)
  •  30 Turinga-supra saksa (inkl. Altgermanan)
  •  31 Laŭzica
    • Supra germana
  •  32 Supra franka
  •  33 Aŭstro-Bavara
  •  34 Alemana Ŝvaba (inkl. Svisan)
    • Angleca
  •  35 Sudorienta angla
  •  36 Sudokcidenta angla
  •  37 Kimruja angla
  •  38 Centra angla
  •  39 Norda angla
  •  40 Skota angla
  •  41 Irlanda angla
  • Slavaj eo.
    Baltaj eo

    Diskuto redakti

    Komparo de lingvomapoj de Eŭropo montras diferencojn laŭ

    limoj de Eŭropo redakti

    ĉu inkluzivas aŭ ne

    • orientan Rusion
    • Kaŭkazon
    • Turkion
    • NordAfrikon
    • Gronlandon

    pozicio de lingvoj redakti

    • ĉu ŝtata kaj oficiala
    • ĉu neŝtata kaj oficiala
    • ĉu nek ŝtata nek oficiala
    • ĉu minoritata
    • ĉu endanĝerigita (kaj kiagrade)

    Iuj mapoj montras nur la oficialajn, aliaj nur la minoritatajn. En realo en la sama teritorio, ofte estas parolataj pli ol unu lingvo. Iuj mapoj montras tiun interplektiĝon per mikso de koloroj aŭ eventuale per uzo de aparta koloro por du- aŭ plurlingva regiono.

    La limoj montritaj sur iuj mapoj estas foje fantaziaj (ekzemple pri la bretona, la irlanda, la kataluna, la okcitana) montritaj pli etenditaj ol ili fakte estas nuntempe (kaj eĉ foje iam ajn).

    En plurlingva regiono povas ĉu kunloĝi unulingvaj homoj parolantaj ĉiu nur sian lingvon, ĉu partoj (kiom?) de la loĝantaro estas pli malpli du-(aŭ plur-)lingva. Tiu-kaze interese estu havi statistikajn datumojn pri :

    • respektiva nombro da unulingvuloj
    • nombro da du- aŭ plurlingvuloj
    • lingvo-kapablo (kompren- esprim- parola skriba) kaj -uzo (hejma, surstrata, laboreja, administra) rilate al ĉiu el la regataj lingvoj.

    Enkondukoteksto redakti

    Eŭropo estas mondparto arte difinita, geografie nur parto de Eŭrazia aŭ eĉ de Eŭraziafrika kontinento. Tradicie limoj de Eŭropo estas Mediteraneo Atlantiko Uralo Kaŭkazo kaj Nigra maro: tiuj limoj estas arbitraj kaj ne malhelpis konstantajn kontaktojn inter loĝantoj ambaŭflanke de ili. La nomo "Eŭropo" fontas el priskribo de la mondo konata de la antikvaj Helenoj kiuj nomis Azio la mondparton oriente de Egea maro, Afriko la mondparton sude de Mediteraneo kaj Eŭropo la parton al kiu apartenas Grekio, kiu situas Okcidente kaj Norde de tiuj maroj. El tiu helena mondkoncepto fontas la nuntempa priskribo de la mondo kiun ne pravigas fizika geografio sed ja homaj kulturo kaj tradicio. Eŭropon karakterizas kulturo kaj historio kiuj se ne absolute disigas ĝin de najbaraj mondpartoj, ebligas difini ĝin kiel nomebla objekto. La precipaj trajtoj de la Eŭropa kulturo estas hindeŭropaj lingvoj por plej multaj el la popoloj kaj kristana religio kun ties variaĵoj (katolikoj, protestantoj, anglikanoj, ortodoksoj) por la plejmulto. Tamen pluraj eŭropaj popoloj ne apartenas al la hindeŭropa grupo (uraloj, altajoj, eŭskoj, kaŭkazoj), kaj pluraj ne estas kristanaj : ankaŭ estas islamanoj kaj animistoj. Ankaŭ ne estas netransirebla limo kun najbaraj mondpartoj: Nord-Afriko, Okcident-Azio, Nord-Atlantiko. Superrigardo de eŭropaj lingvoj sekve nepre ne strikte haltu sur arbitraj limoj. Ekzemple Islando kvankam kuŝanta proksime de Gronlando, estas konsiderata kiel eŭropa - ĉar islandanoj estas parencaj al eŭropaj skandinavoj- dum Gronlando estas geografie konsiderata kiel apartenanta al Ameriko dum laŭ politika kaj etna vidpunktoj ĝi estas konsiderata jen kiel eŭropa (danaj posedaĵo kaj loĝantaro) jen kiel amerika (inuitaj loĝantaro kaj parta memstareco). Studoj pri eŭropaj lingvoj sekve ofte ne havas samajn limojn. Ĉi tie, koncentriĝante sur Eŭropo, estos ankaŭ pritraktitaj najbaraj mondpartoj : Nord-Afriko, Turkio, Okcident-Azio, Kaŭkazo, Uralo, Gronlando.

    Tiel difinita Eŭropo estas multetna kaj en ĉi tiu mondparto estas parolataj multaj lingvoj. Lingvojn oni povas apartigi laŭ kategorioj:

    1. ŝtataj lingvoj
    2. lingvoj de malplejmultoj
      1. dialektoj de ŝtataj lingvoj
      2. lingvoj de najbaraj ŝtatoj
      3. minoritataj lingvoj nek ŝtataj nek de najbara lando
    3. lingvoj de enmigrintoj

    Ŝtataj lingvoj redakti

    En Eŭropo ŝtatoj organiziĝis sur nacia bazo precipe de la 19a jarcento. Dum antaŭe regnoj estis vastaj kaj multetnaj, laŭ la tempo estas emo al kreo de unuetnaj ŝtatoj. La fenomeno ekaperis kun la naciismo de la Revolucioj de 1848 kaj pluiris dum la 20a kaj 21a jarcentoj kio rezultis ekzemple en la diseriĝon en 1918 de la multetna Aŭstri-Hungara Imperio al aro da ununaciaj ŝtatoj (Hungario, Ĉeĥoslovakio kiu mem disiĝis en 1992 al Ĉeĥio kaj Slovakio, Jugoslavio kiu ankaŭ disiĝis en 2002 al Slovenio, Kroatio, Serbio, Bosnio, Montenegro, Kosovo kaj Makedonio). Sekve de tiu naciisma emo, multaj eŭropaj ŝtatoj estas ununaciaj kaj havas unu oficialan lingvon. Tamen multaj landoj estas ekster tiu skemo: en multaj landoj estas minoritatoj kiuj parolas lingvon de najbara lando, kaj ene de multaj landoj estas malplimultoj kiuj parolas ĉu apartan lingvon, ĉu dialekton de la nacia lingvo. Ĉiuj tiuj homoj plej ofte estas dulingvaj, tio estas ke ili regas almenaŭ kaj sian hejman lingvon kaj la ŝtatan.

    Dialektoj ĝenerale estas nomataj variaĵoj de iu agnoskata lingvo plej ofte oficiala en iu ŝtato. Multaj dialektoj nuntempe estas endanĝerigitaj: la plejmulto aŭ eĉ ĉiuj parolantoj de la dialektoj ankaŭ parolas la oficialan lingvon de la ŝtato kei ili loĝas. Multaj dialektoj estas parolataj nur de tre malmultaj maljunaj homoj. Novaj generacioj ne kapablas paroli ilin. Kelkaj dialektoj jam malaperis, kaj estas antaŭvideble ke estonte multaj el tiuj dialektoj malaperos krom se estos faritaj specialaj penoj por pluvivigi ilin.

    Apartigo de lingvoj kaj de dialektoj estas ofte afero politika pli ol lingvoscienca. Estas nomata lingvo lingvo agnoskita de iu ŝtato, kaj dialekto lingvo ne agnoskata. Tamen lingvistike ne ekzistas akceptebla distingo inter dialekto kaj lingvo. Pro politikaj kaŭzoj oni foje nomas du variaĵojn de unu lingvo ĉu per du apartaj nomoj ĉu per la sam nomo. Ekzemple la montenegra estas konsiderata aparta de la serba precipe de tiuj kiuj subtenas sendependecon de Montenegro rilate al Serbio dum tiuj kiuj konsideras ke temas pri la sama lingvo por plejmulto el ili ankaŭ opinias ke ambaŭ landoj devus esti kunigitaj. Simile pri apartigo de valencia dis de kataluna aŭ de okcitana dis de kataluna.

    Lando Oficiala(j) lingvo(j) (Regione) agnoskataj lingvoj Dialektoj de la ŝtata(j) lingvo(j)[1] Aliaj lingvoj [2]
      Albanio albana gega (nordorienta nordokcidenta meza suda ), toskera (mizeka, laba / labë)
      Andoro kataluna 44% franca 7%, hispana 33%, portugala 8%
      Armenio armena
      Aŭstrio germana hungara, kroata, slovena alemana (bodenseealemanisch), bavara (simittl-, sid-, ostmittl-boarisch weanarisch ) kroata (gradišćanskohrvatski), romanĉa
      Azerbajĝano azera
      Belgio franca 38%, nederlanda 52%, germana ~1% franca: pikarda, lorena, valona

    nederlanda flandra (vlaemsch, ôostvlams, zuid-braobans, plat-lemburgs)
    germana: franka (ripuara, lëtzembuergesch)

      Belorusio belorusa 81% sarednebelaruskaja=centra (minska), paŭnoĉna-usĥodni = nordorienta (polckaja, viceskaja, usĥodnje-magilejuskaja), paŭdnjeva-zaĥodni= sudokcidenta (grodzenska-baranavickaja, mazirskaja, sluckaja) jida, pola 4% (mazova), rusa 11%, ukraina 2,4%, latvoj, ciganoj (k.a. jerloj), litovoj, slovakoj, selonoj, jatvingoj, moldavoj (rumanoj), rutenoj kaj germanoj
      Bosnio kaj Hercegovino bosna, kroata, serba
      Britio (Unuiĝinta Reĝlando de Britio kaj Irlando) angla irlanda, ulsterskota, skotgaela, skota, kimra, kornvala angla: kampara okcidenta, kimra angla, midlanda, brummy, suda, cockney, elflueja (aŭ kenta), orienta angla, orienta midlanda, scouse, lancashire, yorkshire, norda, geordie, mackem, cumbrian, mezulstera

    skota: suda, centra, norda kaj altlanda, insula orkada, ŝetlanda, ulsterskota

    anglonormandaj: dgèrnésiais, jèrriais, sèr

    Keltaj lingvoj: manksa, irlanda

      Bulgario bulgara preĥodni (transira), prizrensko-jużnomoravski severozapadni-nordokcidenta, miziiski, jugozapadni=sudokcidenta, balkanski, rupski gaŭgaza, pomaka, krimtatara (qirimtatar tili), turka (qirim türkeçesi),
      Ĉeĥio ĉeĥa jihozápadočestá, středočeská, severovýchodočeská, českomoravská, středomoravská, východomoravská
      Danio dana jysk=jutlanda (synnerjysk, vestjysk, nørrejysk, ødtjysk), ømål = insula frisa (nordfrisk), malaltgermana (holstener)
      Estonio estona suda =lõunaeesti (voroa võro, mulga, tarta, seta) bielorusa, rusa (350 mil), ukraina , setuoj (otodoksaj estonoj), judoj; malaperontaj : germana, sveda, iĵora
      Ferooj feroa, dana
      Finnlando finna 92%, sveda 5,5% samea 25% el 7000 sameoj finnaj: lounaismurteet, etelä-phjanmannmurre, hämäläismurteet, kaakkoismurteet, savolaismurteet, keski- ja phljoispohjalaiset murteet , peräpohjan murteet ;

    sveda: östsvenska mål;
    samea: davvisámegiella, anarâškielâ, nuortalašgiella

    estona, romaa 10 000, rusa
      Francio franca Nordfrancaj : galo, mayennais, angevin, normaund (cotentinais, caöcheis, peurch'ron), francien, orléanais, tourangeau, poetevin, saintonjhouê, berrichon, bourbonnais, picard (ch'timi), champaignat, bouguignon-morvandiau, lorrain, frainc-comtou

    Arpitanaj: forêz, jurassien, lyonè-frncoprovençâl, dôfenâ, savoyârd
    Okcitanaj: gascon (bearnés), lengadocien (brageiregués, tolosenc, mompelhierenc, gavaldanés), lemosion, creissent, auvernhat (bais-auvernhat), vivaroaupenc (cisalpin), provençau (munegascu, niçart)

    latinidaj : kataluna (capcinès, rossellonès), toskana : korsika (cismontanu capcorsu, cismontanu, oltramontanu, oltramontanu sartenese), ligura (bunafifazzinu)

    ĝermanaj : alzaca (elsässerditsch), franka (lothringisch), flandra
    'keltaj : bretona (kernevek, leoneg, tregerieg, gwenedeg)'
    eŭska (lapurtera, behe nafarrera, xiberoa)

      Germanio germana malaltgermana: westfäälschet platt, ollnborger platt, 8, hamborger platt, ostfäälschet platt

    meza germana:
    altgermana:

    nederlanda (plat-lèmburgs, klverlandisch, ostbergisch), dana (synnejysk), frisa (seeltersk, nordfriisk), soraba (alta, malalta)
      Grekio greka cakona, dimotiki, dodekanesa, kreta, ponta, traka, romaniotes = yevanic albana (arbërisht, çamë), bulgara (pomaka), makedona, arumana, meglena, romaa (Vlachoura-Roma), turka, judhispana
      Hispanio hispana 89% eŭska 1%, kataluna 9%, galega 5%, okcitana hispana (kastilia norda kaj suda, murcia, extremeño, andaluz meridional seso, andaluz méridional ceceo
    kataluna (centra, nord-okcidenta, tortosí, valencià castellonenc, valencià centralo apitxat, valencià méridional, valencià alacanti, mallorqui, mallorqui de tàrbema, menorqui, eivissenc)

    okcitana arana
    aragona ozidental zentral semontanés oriental ribagorzán benasqués
    asturia artu extremanñu, estremenñu meriyunal, lionés, (bercianu, llionés, senabrés, oucidental) centra, orienta, cántabru ucidental montañes passiegu
    galega okcidenta, centra, orienta, galego-asturia, alentejano, firreirenu, portugués oliventinu, barranquenho

    eŭska batua, bizkaeira, gipuzkera, goi nafarrera, erronkariera

      Hungario hungara 95% nyugati, dunátúli, déli, palóc, tiszai, észkkeleti romaa (2,1 à 3 %), germana (1,2 %), serba (0,1 %), slovena (0,03 %), slovaka (0,4 %), kroata (bunjevci) (0,2 %), rumana (0,1 %), ukraina (0,1 %)
      Irlando angla 99%, irlanda (70 mil-1,6M) irlanda angla (hibernoangla), sudulstera angla
      Islando islanda
      Italio itala germana (cimbra, valza), franca, slovena, greka (vidu Grikon), albana (Arbëresh), sarda, okcitana, ladina

    arpitana, friula, kataluna, moliseslava

    Venecia (bisiac)

    Gallo-itala (ruiascu, líguru, líguru tabarchin, piemmontèis, lumbaard uçidental, lumbaard uriental, lumbaard meridional, emiliàno, rumagnòl)
    Toska (capraiese, sassarese, castellanese, gadduresu)
    Centra itala (marĉigiàn, umbroi, laziale, romanesco)
    Suda itala (cioiaro o campaninoo, abbruzzése, nnapulitano, molisano, fuggiënë, bares, lucàne, cosentino)
    Sicilia tarandine, calabrese, sicilia
    Sarda (logudorese, nuorese, campidanese)

    Arpitana (valdoten, piemont), Okcitana (vivaroaupenc), kataluna (català alguerès), ladina, friula, alemana (bodenseealemanisch), bavara (walscher - valza, sidtiroulerisch, tzimbrisch - cimbra, sidboarisch), slovena, kroata (moliseslava, na-našŭ), albana (arbërishtët), greka (Griko katoitaliki)
      Kartvelio kartvela
      Kazaĥio kazaĥa
      Kosovo albana, serba gega bosna, goranoj, arumana (vlaksoj), turka
      Kroatio kroata štokavština, kajkavština, čakavština slavonski, rumâreşte (istrioto, ćiribiri),

    hungara

      Latvio latva latgalīšu livona (līvõ kēļ), rusa (pskovskij), belorusa (polckja)
      Liĥtenŝtejno germana alemana, bavara
      Litovio litova 83% žemaitiu, aukštaičių pola (mazowiecki) 6%, belorusa 1%, rusa 5%, ukraina, tatara, latva, romaa, germana, armena
      Luksemburgo luksemburga, franca, germana angla, portugala (15%)
      Nord-Makedonio makedona
      Malto malta
      Moldavio moldava
      Monako franca
      Montenegro serba (montenegra) albana
      Nederlando nederlanda frisa Nederlanda utrechts-alblasserwaards, zuid-gelders, zeêuws, braobans, holanda (westhoeks, waterlands), sudholanda, kennemerland, west-fries, zaans, tekselsk, plat-lèmburgs Malaltgermana drèents, stellingwarfs, urkers, sallands, oost-veluws, west-veluws, grunnegs-oostfais, achterhooks, tweants

    Frisa noardhoeksk, wâldfrysk, sûdwesthoeksk, klaaifrysk, hylpersk, flylansk, skyklgersk, midslânsk, aasterk, amelânsk, skiermûntseagersk

      Norvegio norvega samea
      Pollando pola kasxuba, silezia
      Portugalio portugala
      Rumanio rumana hungara, germana
      Rusio rusa vota vaððaa tšeeli
      San-Marino itala
      Serbio serba hungara, slovaka, rumana, kroata, panona rusina (rusnak)
      Slovakio slovaka romaa
      Slovenio slovena
      Svedio sveda samea, dalekarla
       Svislando franca (19,2%), germana (alemana 63,6%) , itala (7,6%) romanĉa romand, alemana aŭ svisgermana =hochalemannisch (höchstalemanisch, oberrhiinalemanisch, bodenseealemanisch) bavara, lumbaard ( ticinées), romanĉa (sursilvana, sutsilvana, surmirana, putera, valadera) serbo-kroata (3%), hispana (1,7%), portugala (1,4%), turka (0,9%) angla (0,9%), jeniŝa de la svisaj ciganoj (proksimume 0,5 %), jida [3]
      Turkio turka
      Ukrainio ukraina
       Vatikanurbo franca, germana, itala, latina [4]

    Notoj kaj referencoj redakti

    1. kursive: nomo de la dialekto en la dialekto mem
    2. kursive: popolnomoj, ne lingvonomoj
    3. procentaĵoj laŭ la stato de la jaro 1990
    4. Vatikanurbo#Oficialaj lingvoj

    Tabelo redakti

    Klasifiko Lingvo Propra nomo ISO 639-2 ISO 639-3 Angla nomo Franca nomo Statuso Oficiala en Parolata en Denaska
    parolantaro
    Fremdlingva
    parolantaro
    ethnologue proel WT WL
    HindEŭropa Hindeŭropa lingvaro
    Italika lingvaro
    Latinida lingvaro
    Okcidenta latinida lingvaro
    Franc-latinida lingvaro
    Franca lingvo
    franca français fr fra
    fre
    French français oficiala en 24 landoj Francio, Belgio, Luksemburgo, Svisio Francio, Belgio, Luksemburgo, Svisio 77 milionoj 51 milionoj fra proel WT WL

    Retejoj kun informoj pri lingvoj redakti

    Projekto redakti

    Interesaj fontoj estas la tre detalaj mapoj de muturzikin (kiuj emfazas minoritatajn lingvojn), la mapoj pri endanĝerigitaj lingvoj de PROEL, la slipoj de ethnologue.com : la tasko de vikipediisto estus kolekti kaj verkontroli ĉiujn tiujn informojn kaj desegni mapo(j)n kiuj plej ĝuste spegulus ilin. Bona rimedo estas tiu uzata en la mapo de latinidaj lingvoj kiuj montras per nur dika streko la teritorion kie lingvo estas oficiala kaj per koloraj areoj la regionoj kie diversaj minoritataj lingvoj estas parolataj.

    Ĉi tiu paĝo kolektas informojn pri lingvoj de Eŭropo: indus fari la saman laboron por ĉiuj partoj de la mondo.

    Eksteraj ligiloj redakti