Kloro

; ; Cl ; ;	kloro
	Cl
	17
kemia elemento • esencaj medikamentoj • lithophile
duatoma nemetalo • halogeno
Ĝeneralaj informoj
Nomo (latine), simbolo, numero	kloro (chlorum), Cl, 17
CAS-numero	7782-50-5
Karakteriza grupo	Halogenoj
Atomaj ecoj
Atomradiuso	175 pm
Fizikaj ecoj
Denseco	3,214.10-3 g/cm3
Elektra rezistivo	>10 (at 20 °C) Ω · m
Termika konduktivo	8,9.10-3 W/(m · K)
Diversaj
Elektronegativeco	3 (Pauling-skalo)
Se ne estas indikite alie, estas uzitaj unuoj de SI kaj SVP.

Kloro aŭ ĥloro estas kemia elemento de la perioda tabelo kun la simbolo Cl kaj atomnumero 17^[1].

Atompezo: 35,453 (Cl₂)
Kemia serio: halogeno, ne-metaloido
Normala stato: gaso ĉe 298 K
Specifa pezo 1,56 (–33,6 °C), likva
Bolpunkto: –33,04 °C
Fandpunkto: –101,5 °C
Eltrovinto: Carl Wilhelm Scheele

Kloro estas flavet-verda gaso. kiu kombiniĝas kun preskaŭ ĉiuj elementoj. Ĝi ne estas trovebla en libera stato en la naturo, sed estas ordinare trovebla kiel natria klorido (NaCl - ordinara salo). Tiele estas du stabilaj izotopoj: ³⁵Cl (74%) kaj ³⁷Cl (26%).

Ĝi estas irita gaso por la spirovojoj.

Tokseco

La gaso iritas mukozajn membranojn kaj la likvo bruligas la haŭton. Nur 3,5 ppm (ppm= partoj en miliono da partoj) detekteblas per odoro, kaj 1 000 ppm povas esti fatalaj post kelkaj enspiroj. Oni ĝin uzis kiel milit-gason en 1915.

Kloro atakas la spiran sistemon, okulojn kaj haŭton^[2] Ĉar ĝi estas pli densa ol aero, ĝi tendencas akumuliĝi ĉe la fundo de malbone ventolitaj spacoj. Klorgaso estas forta oksidanto, kiu povas reagi kun brulemaj materialoj^[3]^[4].