Joe Biden
Joe BIDEN, plennome Joseph Robinette Biden, Jr. [ĝoŭ bajden] (naskita la 20-an de novembro 1942 en Scranton, Pensilvanio) estas usona politikisto de la Demokrata Partio, spertulo pri eksterlanda politiko, kaj la nuna prezidanto de Usono ekde 2021. De 1973 ĝis 2009 li estis delegito de Delavaro en la Usona Senato. De 2009 ĝis 2017 li estis vicprezidanto de Usono sub prezidanto Barack Obama.
Biden servis ses oficdaŭrojn, aŭ 36 jarojn, kiel senatano. Li estas la plej longe servinta senatano de Delavaro. Li prezidis la komitaton pri eksterlandaj rilatoj en la 110-a Kongreso.
Biden estis kandidato por la usona prezidenteco, sed ekskandidatiĝis post la antaŭbaloto de Iovao la 3-an de januaro 2008. Obama anoncis Biden kiel sian vicprezidentan kandidaton, per poŝtelefona tekst-mesaĝo al subtenantoj, la 23-an de aŭgusto 2008.
Biden publike indikis, ke li serioze konsideras kandidatiĝi denove por la voĉdono de 2016.[1] Tamen je la 21-a de oktobro 2015, parolante ĉe la Roza Ĝardeno (apud la Blanka Domo), kun la edzino kaj prezidanto Obama apude, Biden anoncis sian decidon ne kandidatiĝi por la demokrata nomumo en la balotado de 2016.[2][3][4]
Biden anoncis sian 2020 kandidatecon por prezidanto la 25-an de aprilo 2019, kaj en junio 2020, li atingis la 1.991-delegitan sojlon necesan por iĝi la kandidato de la partio.[5] La 11-an de aŭgusto 2020, Biden anoncis, ke usona senatano Kamala Harris estos vicprezidantkandidato en la prezidanta elekto en 2020.[6] Biden venkis en la usonaj prezidantaj balotoj de 3-a de novembro 2020 kontraŭ la tiama prezidanto Donald Trump,[7] kaj li oficiale iĝis prezidanto de Usono la 20-an de januaro 2021.
Je la tagon de sia inaŭguro, Biden havis 78 jarojn kaj du monatojn, la plej maljuna prezidanto en la momento de sia inaŭguro (Trump tenis la antaŭan rekordon, kiu havis 70 jarojn dum sia inaŭguro) kaj la plej maljuna aktuala prezidanto (Ronald Reagan, kiu estis 77-jara kiam li finis sian antaŭan mandaton). Li ankaŭ estas la unua prezidanto kies hejmŝtato estas Delavaro. Krome li estas la dua katolika prezidanto en la historio post John Fitzgerald Kennedy; Kaj la dua prezidanto, post Richard Nixon, kiu estis elektita prezidanto post sia periodo kiel vicprezidanto finiĝis.
Frua vivo (1942–1965)
redakti.jpg)
Joseph Robinette Biden Jr. naskiĝis la 20an de novembro 1942,[8] ĉe la Hospitalo de St. Mary en Scranton, Pensilvanio,[9] al Catherine Eugenia "Jean" Biden (naske Finnegan) kaj Joseph Robinette Biden Sr.[10][11] La plej maljuna infano en katolika familio, li havas fratinon, Valerie kaj du fratojn, Francis kaj James.[12] Jean havis irlandan geneologion,[13][14][15] kaj Joseph Sr. havis anglan, francan, kaj irlandan geneologion.[15][16]
La patro de Biden estis riĉa, sed suferis financajn problemojn ĉirkaŭ la tempo kiam Biden naskiĝis[17][18][19] kaj dum pluraj jaroj la familio loĝis kun la patrinaj geavoj de Biden.[19] Scranton spertis ekonomian malpliiĝon dum la 1950aj jaroj kaj la patro de Biden ne povis trovi konstantan laboron.[20] Komence en 1953, la familio loĝis en apartamento en Claymont, Delavaro, kaj poste translokiĝis al domo en apuda Mayfield.[18][19][21][22] Biden Sr. poste fariĝis sukcesa vendisto de uzitaj aŭtoj, kun familio en mezklasa vivstilo.[19][20][23]
Ĉe Akademio Archmere en Claymont,[24] Biden ludis basbalon kaj estis elstara ludanto en la mezlerneja usona futbala teamo.[19][25] Kvankam ne bona studento, li estis klasa prezidanto en la tria kaj kvara jaroj.[26][26] Li diplomiĝis en 1961.[26] Ĉe la Universitato de Delavaro en Newark, Biden nelonge ludis unuajaran usonan futbalon[27][28] kaj, kiel neelstara studento,[29] gajnis bakalaŭron en 1965 kun duobla specialiĝo pri historio kaj politika scienco kaj subspecialiĝo en la angla lingvo.[30][31]
Biden havas balbutadon, kiu pliboniĝis dum la dudekaj aĝoj.[32] Li diras, ke li malpliigis ĝin elparolante poezion antaŭ spegulo,[26][33] sed kelkaj observantoj diris, ke ĝi influis lian elfaron en la prezidentaj debatoj de la demokratia partio de 2020.[34][35][36]
Geedziĝoj, jurlernejo, kaj frua kariero (1966–1972)
redaktiJe la 27a de aŭgusto, 1966, Biden geedziĝis kun Neilia Hunter (1942–1972), studento ĉe Universitato de Syracuse,[37] post superirante la barilon de la nevolemo de ties gepatroj pri tio, ke ŝi geedziĝas kun katolikulo. La ceremonio okazis en katolika preĝejo en Skaneateles, Nov-Jorko.[38] Ili havis tri infanojn: Joseph R. "Beau" Biden III (1969–2015), Robert Hunter Biden (naskite 1970), kaj Naomi Christina "Amy" Biden (1971–1972).[37]
En 1968, Biden gajnis diplomon pri juro de Lernejo de Juro de la Universitato Syracuse, rangis 76a en sia klaso de 85 studentoj, post malsukceso en kurso pro agnoskita "eraro" kiam li kopiis artikolon el jura gazeto por eseo, kiun li verkis dum la unua jaro ĉe la lernejo de juro.[29] Li fariĝis advokato de Delavaro en 1969.[8]
Biden ne publike subtenis aŭ kontraŭis la Vjetnamian Militon ĝis sia kandidatiĝo por la senato kaj kontraŭis la kondukon de Nixon pri la milito.[39] Dum la studado ĉe la Universitato de Delavaro kaj la Universitato de Syracuse, Biden ricevis kvin soldatiĝajn prokrastojn, kiam la plejparto de soldatoj estis sendataj al la Vjetnamia Milito. En 1968, baze de fizika ekzameno, oni donis al li kondiĉan kuracan prokraston; en 2008, proparolanto por Biden diris, ke la kialo estis "adoleska astmo".[40]
En 1968, Biden estis oficisto en advokata firmao en Wilmington gvidita de eminenta loka respublikano William Prickett kaj, li poste diris, ke li "pensis pri si kiel respublikano".[41][42] Li malŝatis la konservativan rasan politikon de la aktuala demokrata guberniestro de Delavaro Charles Terry kaj subtenis pli liberalan Respublikanon, Russell W. Peterson, kiu venkis kontraŭ Terry en 1968.[41] Lokaj respublikanoj varbis al Biden sed li registris sin senpartia pro sia malŝato de respublikana prezidenta kandidato Richard Nixon.[41]
En 1969, Biden laboris advokate unue kiel publika defendanto kaj poste ĉe firmao gvidita de loka aktiva demokrato,[41][43] kiu nomumis lin al la Demokrata Forumo, grupo klopodanta reformi kaj revigligi la ŝtatan partion;[44] Biden poste reregistris sin kiel demokrato.[41] Li kaj alia advokato ankaŭ starigis advokatan firmaon.[43] Firmaa juro, tamen, ne plaĉis al li kaj kriminalaa juro ne pagis bonan salajron.[19] Li aldonis al sia enspezo administrante nemoveblaĵojn.[45]
En 1970, Biden kandidatiĝis por la seĝo de la 4a distrikto de la gubernia konsilio de New Castle, subtenante liberalan idearon, inkluzive publikan domaron en la antaŭurboj.[43][46][47] La seĝo estis tenata de respublikano Henry R. Folsom, kiu kandidatiĝis en la 5a distrikto post ŝanĝo de konsiliaj distriktoj.[48][49][50] Biden gajnis la ĝeneralan balotadon venkante respublikanon Lawrence T. Messick kaj enposteniĝis la 5an de januaro 1971.[51][52] Li servis ĝis la 1a de januaro 1973 kaj demokrato Francis R. Rapida enposteniĝis post li.[53][54][55][56] Dum sia tempo en la gubernia konsilio, Biden kontraŭis grandajn aŭtovojajn projektojn, kiuj laŭ lia argumento povus interrompi kvartalojn de Wilmington.[57]
Usona Senata kampanjo de 1972 en Delavaro
redakti
En 1972, Biden venkis kontraŭ respublikana enpostenanto J. Caleb Boggs por fariĝi la usona senatano de Delavaro. Li estis la nura demokrato, kiu volis defii Boggs-n.[43] Kun minimumaj kampanjaj financoj, oni ne kredis, ke li havis ŝancon de venko.[19] Familianoj administris kaj laboris en la kampanjo, kiu dependis je renkontado kun voĉdonantoj kaj permana disdonado de paperojn priskribantajn liajn kredojn,[58] metodo farebla pro la malgrandeco de Delavaro.[45] Li ricevis helpon de la sindikato AFL–CIO kaj de demokrata opinisondisto Patrick Caddell.[43] Lia idearo temis ĉefe pri la medio, retiro el Vjetnamio, civilaj rajtoj, amasa veturilo, egalecaj impostoj, saneca prizorgo, kaj publika malkontenteco pri "kutima politiko".[43][58] Kelkajn monatojn antaŭ la balotado, Biden estis malantaŭ Boggs je preskaŭ tridek procentaĵoj, sed lia energio, alloga juna familio, kaj kapablo konekti kun la emocioj de voĉdonantoj helpis lin[23] kaj li venkis kun 50.5 procento de la voĉdono.[58] Ĉe la tempo de sia balotado, li havis ankoraŭ 29 jarojn, sed atingis la konstitucie postulitan aĝon de 30 antaŭ ol li komencis en la posteno de senatano.[59]
Morto de edzino kaj filino
redaktiLa 18an de decembro 1972, kelkaj semajnoj post la balotado, la edzino de Biden, Neilia, kaj unujarhava filino Naomi mortis en aŭta akcidento dum kristnaska butikumado en Hockessin, Delavaro.[37][60] Frapis la aŭton de Neilia kamionego dum ŝi ekveturis en stratkrucon. Iliaj filoj Beau (3-jarhava) kaj Hunter (2-jarhava) travivis la akcidenton kaj preniĝis al la hospitalo en modera kondiĉo, Beau kun rompita kruro kaj aliaj vundoj, kaj Hunter kun negrava krania frakturo kaj aliaj kapaj vundoj.[61] Biden konsideris eksiĝi por zorgi ilin,[23] sed Gvidanto de la Plimulto de la Senato Mike Mansfield persvadis lin ne fari tion.[62]
Jarojn poste, Biden diris, ke oni diris al li, ke la ŝoforo de la kamiono supoze drinkis alkoholon antaŭ la kolizio. La familio de la ŝoforo neis la aserton kaj la polico neniam legitimis ĝin. Biden poste pardonpetis al la familio.[63][64][65][66][67]
La akcidento plenigis lin per kolero kaj religia dubo. Li skribis, ke li "sentis, ke Dio faris hororan ruzon" kontraŭ li,[68] kaj li havis problemojn pri koncentrado en la laboro.[69][70]
Dua geedziĝo
redakti
Biden dankas sian duan edzinon, instruisto Jill Tracy Jacobs, pro la renovigo de sia intereso pri politiko kaj vivo.[71] Ili renkontis unu la alian en 1975 ĉe blinda rendevuo[72] kaj geedziĝis ĉe la kapelo dela Unuiĝintaj Nacioj en Nov-Jorko je la 17a de junio 1977.[73][74] Ili pasigis sian mielmonaton ĉe Lago Balatono en la Hungara Popola Respubliko, malantaŭ la Fera Kurteno.[75][76] Ili estas romaj katolikoj kaj ĉeestas meson ĉe la preĝejo St. Joseph's on the Brandywine en Greenville, Delavaro.[77] Ilia filino Ashley Biden (naskite 1981) estas socia laboristo.[37] Ŝi geedziĝis kun kuracisto Howard Krein.[78] Beau Biden fariĝis Armea Juĝ-Advokato en Irako kaj pli poste Ĝenerala Advokato de Delavaro;[79] li mortis pro cerba kancero en 2015.[80][81] Hunter Biden estas Vaŝingtona lobiisto kaj investada konsilisto.[82]
Instruado
redaktiDe 1991 ĝis 2008, Biden estis aldona profesoro, kaj kune instruis kurson pri sur konstitucia juro ĉe la Widener Universitata Lernejo de Juro.[83][84] La kurso ofte havis atendliston. Biden foje flugis reen de eksterlanda loko por instrui la klason.[85][86][87][88]
Usona Senato (1973–2009)
redaktiAgado en la senato
redakti
En januaro 1973, Sekretario de la Senato Francis R. Valeo enpostenigis Biden-on en la Delavara Fako de la Kuraca Centro de Wilmington.[61][89] Ĉeestis liaj filoj Beau (kies kruro estis ankoraŭ en kuraco pro la aŭta akcidento) kaj Hunter kaj aliaj familianoj.[61][89] Havante 30 jarojn, li estis la sesa plej juna senatano en Usona historio.[90]
Por vidi siajn filojn, Biden veturis per trajno inter sia Delavara hejmo kaj Vaŝingtono[91]—74 minutojn je ĉiu vojo—kaj daŭrigis ĉi tiun kutimon dum siaj 36 jaroj en la Senato.[23]
Dum siaj fruaj jaroj en la Senato, Biden laboris plej multe pri protektado de aĉetantoj kaj mediaj aferoj kaj petis pli fortan respondecon de la registaro.[92] En intervjuo en 1974, li priskribis sin liberalulo pri civilaj rajtoj kaj liberoj, maljunuloj, kaj saneco, sed konservativa pri aliaj aferoj, inkluzive aborto kaj armea konskripcio.[93]
.jpg)
En sia unua jardeko en la senato, Biden laboris plejparte pri kontrolado de armiloj.[94][95] Post kiam Kongreso malsukcesis ratifiki la traktaton SALT 2 subskribitan en 1979 de sovetia ĝenerala sekretario Leonid Breĵnev kaj Prezidanto Jimmy Carter, Biden kunvenis kun sovetia Fremda Ministro Andreo Gromiko por komuniki usonajn koncernojn kaj atingis ŝanĝojn kiuj traktis kontraŭstarojn de la Senata Komitato pri Eksterlandaj Rilatoj.[96] Kiam la registaro de Reagan deziris interpreti malstrikte la traktaton SALT 1 de 1972 por permesi la kreadon de la Strategia Defenda Iniciato, Biden argumentis por strikta sekvo de la traktato.[94] Li ricevis konsiderindan atenton kiam li mallaŭdis Sekretarion de Stato George Shultz ĉe senata kunsido pro la subteno de la registaro de Reagan de Sud-Afriko malgraŭ ĝia daŭra politiko de rasapartismo.[41]
Biden fariĝis Ranga Membro de la Malplimulto de la Senata Komitato pri Juro en 1981. En 1984, li estis demokrata manaĝero por la sukcesa leĝiĝo de la Ampleksa Krimkontrola Leĝo. Liaj subtenantoj laŭdis lin pro la modifado de kelkaj plej malbonaj partoj de la leĝo kaj ĝi estis lia plej grava leĝa plenumo je tiu tempo.[97] En 1994, Biden helpis leĝigi la Leĝon pri Perforta Krimkontrolo, ankaŭ nomita la Krima Leĝo de Biden, kiu inkluzivis malpermeson de atencaj armiloj,[98][99] kaj la Leĝo pri Perforto Kontraŭ Virinoj,[100] kiu li nomis sian plej gravan leĝon.[101] La krima leĝo de 1994 ne estis populara inter progresemuloj kaj estis kritikita pro la rezultanta amasa enkarcerigado.[102][103] En 2019, Biden diris, ke lia rolo pri leĝo estis "granda eraro", citante ĝian politikon pri krakkokaino kaj dirante, ke la leĝo "malliberigis tutan generacion".[104]
En 1993, Biden voĉdonis por kondiĉo kiu konsideris samseksemecon neakordigebla kun militista vivo, tiel malpermesante al gejoj servi en la armeo.[105][106][107] En 1996, li voĉdonis por la Leĝo pri Defendo de Geedziĝo, kiu malpermesis al la federacia registaro agnoski samseksajn geedziĝojn, tiel barante homojn en tiaj geedziĝoj de egala protekto sub federacia leĝo kaj permesante al ŝtatoj fari same.[108] En 2015, juĝoj decidis, ke la leĝo estis kontraŭkonstitucia en la kazo Obergefell v. Hodges.[109]
Enposteniĝinte al la senato en 1972, Biden estis reelektita en 1978, 1984, 1990, 1996, 2002, kaj 2008, regule ricevante ĉirkaŭ 60% de la voĉdono.[110] Je 2020, li estis la 18a plej longe servanta senatano en usona historio.[111]
Kontraŭstaro al aŭtobusigado
redaktiEn la mezaj 1970aj jaroj, Biden estis unu el plej fortaj kontraŭantoj de la senato kontraŭ la uzo de aŭtobusigado por venigi diversajn rasojn en la samajn lernejojn. Liaj voĉdonantoj en Delavaro forte kontraŭis ĝin kaj tia kontraŭstaro tutlande poste gvidis lian partion al la plejparta forlaso de lernejaj rasmiksigaj politikoj.[112] En lia unua senata kampanjo, Biden esprimis subtenon por aŭtobusigado kiel kuraco al laŭjura rasapartigo, kiel en la sudo de Usono, sed kontraŭis ĝin por solvi laŭfaktan rasapartigon devenantaan de loĝejoj de homoj de malsamaj rasoj en malsamaj kartvaloj, kiel en Delavaro. Li kontraŭis proponitan konstitucian ŝanĝon, kiu malpermesus aŭtobusigadon tute.
En majo 1974, Biden voĉdonis haltigi proponon enhavantan kontraŭaŭtobusadan kaj kontraŭrasmiksigajn alineojn sed poste voĉdonis por modifita versio enhavanta mencion, ke ĝi ne celas malfortigi la potencon de la juĝistaro por efektivigi la 5a Amendo kaj 14a Amendo al la Usona konstitucio.[113] En 1975, li subtenis proponon kiu malpermesus, ke la Ministrejo de Sano, Eduko, kaj Bonfaro ne donu federaciajn financojn al distriktoj kiuj rifuzis miksigi rasojn. Li diris, ke aŭtobusigadon estis "bankrotinta ideo [kontraŭ] la ĉefa regulo de ofta sento" kaj ke lia kontraŭstaro faciligus al aliaj liberaluloj diri same.[97] Samtempe li subtenis iniciatojn pri domaro, laborpostenaj ŝancoj, kaj voĉdonaj rajtoj.[113] Biden subtenis leĝon, kiu malpermesis la uzon de federaciaj financoj por transporti studentojn al lernejo kiu ne estas plej proksima al lia domo. En 1977, li kunproponis ŝanĝon kiu fortigis tiun leĝon, kiu prezidanto Carter en leĝigis per subskribo en 1978.[114]
Cerbaj operacioj
redaktiEn februaro 1988, post pluraj okazaĵoj de pliseveriĝanta kola doloro, Biden iris per ambulanco al Armea Kuraca Centro Walter Reed por operacio ĝustigi likantan interkranian beran aneŭrismon.[115][116] Dum resaniĝo, li spertis pulman embolion, grava komplikaĵo.[116] Post dua aneŭrismo estis ĥirurgie riparita en majo,[116][117] la resaniĝo de Biden tenis lin for de la senato dum sep monatoj.[118]
Prezidenta kampanjo de 1988
redakti
Biden formale deklaris sian kandidatiĝon por la Demokrata prezidenta nomumo de 1988 je la 9a de junio,1987.[119] Oni konsideris lin forta kandidato pro lia modereco, lia parolkapablo, lia alta posteno kiel estro de la Senata Komitato pri Juro dum la okazonta kunveno pri la nomumo de Robert Bork por la Supera Kortumo, kaj lia ŝatemo inter bumeroj. Li estus la dua plej juna homo iam elektita kiel prezidanto, post John F. Kennedy.[120][121][122] Li levis pli da mono en la unua kvarono de 1987 ol iu ajn alia kandidato.[121][122]
En aŭgusto bataloj inter laborantoj en lia kampanjo rezultis je konfuzaj mesaĝoj al la voĉdonontaro,[123] kaj en septembro, oni akuzis lin pri la plagiado de parolado de la gvidanto de la brita Labora Partio Neil Kinnock.[124] La parolado de Biden havis similajn frazojn pri esti la unua persono en sia familio ĉeesti universitaton. Biden citis Kinnock-on pri tio je antaŭaj okazaĵoj,[125][125] sed ne faris tion je du okazaĵoj je la malfinaj tagoj de aŭgusto.[125][126]:230–232
Antaŭe en tiu jaro li ankaŭ uzis frazojn de 1967 parolado de Robert F. Kennedy (pri kio liaj adjutantoj kulpigis sin) kaj mallongan frazon de la inaŭgura parolado de John F. Kennedy. Du jaroj antaŭe li uzis alineon de Hubert Humphrey de 1976.[127] Biden respondis, ke politikistoj ofte prunteprenas unu de la alia sen citaĵo, kaj ke unu el la aliaj kandidatoj, Jesse Jackson, telefonis al li por atentigi lin, ke Jackson uzis la saman alineon de Humphrey kiun Biden uzis.[24][29]
Kelkajn tagojn poste, okazaĵo en jurlernejo en kiu li tiris tekston el artikolo en la gazeto Fordham Law Review sen sufiĉa citaĵo estis diskonigita.[29] Biden devis ripeti la kurson kaj sukcesis kun altaj notoj.[29] Je la peto de Biden, la Komitato de Profesia Respondeco de la Supera Kortumo de Delavaro rerigardis la okazaĵon kaj konkludis, ke li malobservis neniujn regulojn.[128]
Li faris plurajn falsajn aŭ troigajn asertojn pri sia frua vivo: ke li gajnis tri diplomojn en altlernejo, ke li ĉeestis jurlernejon kun plena financdonacon, ke li diplomiĝis en la supra duono de sia klaso,[129][130] kaj ke li marŝis en la civilrajta movado.[131] La limigita kvanto de alia novaĵo pri la prezidenta konkurenco amplifis ĉi tiujn sciigojn[132] kaj je la 23a de septembro 1987, Biden retiris sin el kandidatiĝo, dirante, ke lia kandidateco estis kovrita de "la troigita ombro" de liaj pasintaj eraroj.[133]
Kinnock mem estis pli pardonema. La du homoj renkontis unu kun la alia en 1988, formante daŭrantan amikecon.[134]
Senata Komitato pri Juro
redakti
Biden estis longtempa membro de la Senata Komitato pri Juro. Li estris de 1987 ĝis 1995 kaj estis Ranga Membro de la Malplimulto de 1981 ĝis 1987, kaj denove de 1995 ĝis 1997.
Biden estris dum du tre disputigaj nomumoj por la Usona Supera Kortumo.[23] Kiam Robert Bork nomumiĝis en 1988, Biden neigis sian aprobon—donitag en intervjuo la antaŭag jarog—de hipoteza kandidatiĝo de Bork. Konservativuloj estis kolerigitaj,[135] sed je la fino de la kunvenoj, oni laŭdis Biden-on pro lia justeco, amuzeco, kaj kuraĝo.[135][136] Malakceptante la argumentojn de kelkaj kontraŭantoj de Bork,[23] Biden kadris sian kontraŭstaron kiel la konflikto inter la forta originalismo de Bork kaj la vidpunkto ke la Usona Konstitucio provizas rajtojn al libereco kaj privateco preter tiuj eksplicite specifitaj en ĝia teksto.[136] La kandidatigo de Bork estis malakceptita en la komitato je voĉdono 9–5 voĉdono,[136] kaj poste en la plena senato 58–42.[137]
Dum la nomumo de Clarence Thomas en 1991, la demandoj de Biden pri konstituciaj temoj estis ofte kompleksaj ĝis nivelo, ke Thomas foje ne komprenis ilin[138] kaj Thomas poste skribis, ke la demandoj de Biden estis similaj al "pilkoj plenaj je fazelojo".[139] Post kiam la komitata kunsido finiĝis, la publiko lernis, ke Anita Hill, profesoro ĉe la jura lernejo de la Universitato de Oklahomo, estis akuzinta, ke Thomas faris nebonvenajn seksajn rimarkojn kiam ili laboris kune.[140][141] Biden sciis pri kelkaj ĉi tiuj akuzoj, sed komence menciis ilin nur al la komitato ĉar Hill tiam ne volis atesti pri ili.[24] La komitata kunsido remalfermiĝis kaj Hill atestis, sed Biden ne permesis ateston de aliaj atestantoj, ekzemple de virino kiu estis farinta similajn akuzojn, kaj de fakulojn pri la temo,[142] dirante, ke li deziris konservi la privatecon de Thomas kaj la dececon de la kunsido.[138][142] La plena senato konfirmis Thomas-on per voĉdono de 52–48, kun Biden voĉdonante kontraŭe.[24] Liberalaj juraj rekomendantoj kaj la virinaj grupoj sentis forte, ke Biden mistraktis la kunsidojn kaj ne faris sufiĉe por subteni Hill-on.[142] Biden poste serĉis virinojn por labori en la Komitato pri Juro kaj emfazis la aferojn de virinoj en la leĝdona tagordo de la komitato.[24] En 2019, li diris al Hill, ke li bedaŭris sian traktadon de ŝi, sed Hill diris poste, ke ŝi restis nekontentigita.[143]
Biden kritikis Sendependan Advokaton Ken Starr dum la enketoj en la 1990aj jaroj pri la polemiko de Whitewater kaj la skandalo de Lewinsky, dirante "estos malvarma tago en infero" antaŭ ol alia sendependa advokato havos similajn potencojn.[144] Li voĉdonis senkulpigi dum la akuzon de Prezidanto Clinton.[145] Dum la 2000aj jaroj, Biden proponis bankrotan leĝon deziratan de donantoj de kreditkartoj.[24] Clinton vetois la leĝon en 2000, sed ĝi enleĝigis ĝin en 2005 kiel la Leĝo pri Evitigo de Fitrakto de Bankroto kaj Protekto de Aĉetantoj,[24] kiam Biden estis unu el nur 18 demokratoj kiuj voĉdonis por ĝi, dum estraj demokratoj kaj organizaĵoj pri rajtoj de aĉetantoj kontraŭis ĝin.[146] Kiel senatano, Biden forte subtenis pliigi financadon de Amtrak kaj fervojan sekurecon.[110][147]
Senata Komitato pri Eksterlandaj Rilatoj
redakti
Biden estis delonga membro de la Senata Komitato pri Eksterlandaj Rilatoj. Li fariĝis ĝia ranga malplimulta membro en 1997 kaj estris ĝin de junio 2001 ĝis 2003 kaj de 2007 ĝis 2009.[148] Liaj opinioj estis ĝenerale de liberala internaciisto.[149][150] Li kunlaboris efike kun respublikanoj kaj foje kontraŭis anojn de sia propra partio.[148][150] Dum ĉi tiu tempo li renkontis kun almenaŭ 150 gvidantoj de 60 landoj kaj internaciaj organizaĵoj, fariĝante bone konata demokrata voĉo pri eksterlanda politiko.[151]
Biden voĉdonis kontraŭ permeso por la Golfa Milito en 1991,[150] same kun 45 el la 55 demokrataj senatanoj. Li diris, ke Usono portas preskaŭ ĉiom da ŝarĝo en la kontraŭ-Iraka koalicio.[152]
Kiel estro, Biden kontribuis al la sukcesa instigado al Clinton doni la rimedojn kaj politikan penon por realigi tion, kio fariĝis la Interkonsento de Sankta Vendreda Interkonsento de 1998 inter la registaroj de Irlando kaj Britio per la Nord-Irlanda pacprocedo.[153]
En 1999, dum la Kosova Milito, Biden subtenis la bombado de NATO al la Federacia Respubliko de Jugoslavio.[94] Li kaj senatano John McCain kunproponis la Kosova Rezolucio de McCain-Biden, kiu petis al Clinton uzi ĉian necesan forton, inkluzive surterajn soldatojn, por alfronti Milošević pri jugoslavaj agoj kontraŭ etnaj albanoj en Kosovo.[154][155]
Prezidenta kampanjo de 2008
redakti.jpg)
Post esplorado de la ebleco de kandidatiĝo en pluraj antaŭaj cikloj, en januaro 2007, Biden deklaris sian kandidatiĝon en la balotado de 2008.[110][156][157] Dum lia kampanjo, Biden plej multe parolis pri la Iraka Milito, sia historio kiel estro de gravaj senataj komitatoj, kaj sia sperto pri eksterlanda politiko. En la mezo de 2007, Biden emfazis sian ekspertecon pri eksterlanda politiko kompare kun Obama.[158] Biden estis konata pro siaj unu-liniaj respondoj dum la kampanjo. En unu debato li diris pri respublikana kandidato Rudy Giuliani: "Nur estas tri aferoj kiujn li mencias en frazo: substantivo, kaj verbo, kaj 9/11."[159]
Biden havis malfacilecon trovi financon kaj malsukcesis venigi homojn al siaj amaskunvenoj.[160] Li neniam leviĝis supuer unuciferaj procentaĵoj en naciaj opinisondaĵoj de la demokrataj kandidatoj. En la unua balotado je la 3a de januaro 2008, Biden rangis kvine en Iovao, ricevinte iomete malpli ol unu procento de la ŝtataj delegitoj.[161] Li retiris sin el la kandidatiĝo tiun vesperon.[162]
Malgraŭ ĝia malsukceso, la kampanjo de Biden en 2008 levis lian staturon en la politika mondo.[163]:336 Precipe, ĝi ŝanĝis la interrilaton inter Biden kaj Obama. Kvankam ili servis kune en la Senata Komitato pri Eksterlandaj Rilatoj, ili ne havis proksimajn rilatojn: Biden indignis pri la rapida politika altiĝo de Obama,[164][165] dum Obama rigardis Biden kiel parolema kaj ne respektema.[166]:28, 337–338 Koninte unu kun la alia dum 2007, Obama ŝatis la kampanjan stilon de Biden kaj la ŝatemo de laborklasaj balotantoj, kaj Biden diris, ke li konvinkiĝis, ke Obama estis "la vera afero".[165] [166]:28, 337–338, :28, 337–338
Vicprezidenta kampanjo de 2008
redakti
Mallonge post kiam Biden retiris sin de prezidenta kandidatiĝo, Obama private diris al li, ke li volis trovi gravan postenon por Biden en sia registaro.[167] Biden malakceptis la unuan peton de Obama por taksi lin por la vicprezidenta posteno, timante, ke la vicprezidanteco reprezentus perdon en statuso kaj voĉo de lia posteno en la senato, sed lia vidpunkto poste ŝanĝiĝis.[164][168] En frua aŭgusto, Obama kaj Biden renkontiĝis en sekreta diskuto de la ebleco[167] kaj kreskigis fortan personan interrilaton.[165] La 22an de aŭgusto 2008, Obama anoncis, ke Biden estos lia vicprezidanto.[169] The New York Times ĵurnalo raportis, ke la strategio malantaŭ la elekto esprimis deziron plenigi kandidatecon kun iu kun sperto pri eksterlanda politiko kaj nacia sekureco—anstataŭ helpi gajni specifajn ŝtatojn aŭ emfazi la mesaĝon de ŝanĝo" de Obama.[170] Aliaj atentigis la fakton, ke Biden estas ŝatata de mezklasaj kaj malaltklasaj balotantoj, kaj lian emon agreseme defii respublikanan nomumiton John McCain en maniero kiu ŝajne foje malkomfortigis Obama-n.[171][172] Akceptante la oferto de Obama, Biden ŝancelis la eblon de kandidatiĝo por prezidanto denove en 2016,[167] sed liaj rimarkoj en postaj jaroj ŝajne retroiris de tiu sinteno, ĉar li ne deziris malgrandigi sian politikan potencon pro tio, ke li ŝajnis sen intereso pri antaŭeniro.[173][174][175] Biden estis oficiale nomumita por vicprezidanto la 27an de aŭgusto per voĉa voĉdono ĉe la Demokrata Nacia Kongreso de 2008 en Denvero.[176]
La 4an de novembro 2008, Obama kaj Biden estis elektitaj kun 53% de la populara voĉdono kaj 365 elektistaj voĉdonoj kontraŭ 173 de McCain–Palin.[177][178][179]
Vicprezidanteco (2009–2017)
redaktiLa unua oficperiodo (2009-2013)
redakti
Biden diris, ke li intencis elimini kelkajn eksplicitajn postenojn faritajn de la vicprezidanto de George W. Bush, Dick Cheney, kaj ne intencis kopii iun ajn antaŭan vicprezidantecon.[180] Li estris la prezidentiĝan teamon de Obama[181] kaj gvidis iniciaton por plibonigi la ekonomian bonfarton de mezklasanoj.[182] En frua januaro 2009, en sia fina ago kiel estro de la Komitato pri Fremdaj Rilatoj, li vizitis la gvidantojn de Irako, Afganio, kaj Pakistano,[183] kaj la 20an de januaro li fariĝis la 47a vicprezidanto de Usono[184]—la unua vicprezidanto kiu venis de Delavaro,[185] kaj la unua romkatolika vicprezidanto.[186][187]
Obama baldaŭ komparis Biden-on al korbopilkisto "kiu faras aĵojn kiuj ne aperas en la statistika folio".[188] En majo, Biden vizitis Kosovon kaj asertis la usonan vidpunkton, ke ĝia "sendependeco estas nerevokebla".[189] Biden perdis internan debaton al Sekretario de Ŝtato Hillary Clinton pri la sendado de 21 000 novajn soldatojn al Afganio,[190][191] sed lia skeptikeco havis valoron[168] kaj en 2009, la vidpunkto de Biden akiris pli da influo kiam Obama rekonsideris sian afganian strategion.[192] Biden vizitis Irakon proksimume ĉiujn du monatojn,[164] fariĝante la ĉefa reprezentanto de la registaro en la livero de mesaĝoj al la iraka gvidantaro pri atendata progreso tie.[168] Pli ĝenerale, kontrolado de iraka politiko fariĝis la respondeco de Biden: Oni diras, ke Obama diris, "Joe, vi faru Irakon."[193] Biden diris, ke Irako "povas esti unu el la grandaj atingoj de ĉi tiu registaro".[194] Lia vizito al Irako en januaro 2010 en la mezo de tumulto pri malpermesitaj kandidatoj de la okazonta iraka parlamenta balotado rezultis, ke 59 el la kelkcent kandidatoj rekandidatiĝis de la iraka registaro du tagojn poste.[195] Je 2012, Biden estis farinta ok vizitojn tien, sed lia kontrolo de usona politiko en Irako malpliiĝis post la eliro de usonaj soldatoj en 2011.[196][197]
Biden kontrolis infrastrukturan elspezadon de la ekonomia stimula leĝo de Obama celita helpi kontraŭagi la daŭrantan ekonomian krizon.[198] Dum ĉi tiu periodo, Biden estis kontenta, ke neniuj gravaj okazaĵoj de malŝparado aŭ koruptado okazis,[168] kaj kiam li finis tiun rolon en februaro 2011, li diris, ke la nombro de fraŭdaj okazaĵoj kun stimula mono estis malpli ol unu procento.[199]
Je la fino de aprilo 2009, la ekstermesaĝa respondo de Biden al demando dum la komenco de la gripa pandemio, ke li konsilus al familianoj ne veturi en aviadiloj aŭ metrooj, kaŭzis la prezidanton rapide nei tion.[200] La rimarko revivigis la reputacion de Biden pri misparoloj.[192][201][202] Pliiĝanta senlaboreco dum julio 2009 igis al Biden agnoski, ke la registaro "miskonstatis kiom malbona la ekonomio estis" sed tenis konfidon, ke la stimula leĝo kreos multajn pliajn laborpostenojn kiam la rapideco de elspezoj pliiĝos.[203] Malgraŭ iliaj malsamaj personecoj, Obama kaj Biden amikiĝis, parte baze de la filino de Obama, Sasha, kaj la nepino de Biden, Maisy, kiuj kune ĉeestis Lernejon Sidwell Friends.[175]
Membroj de la Obama registaro diris, ke la rolo de Biden en la Blanka Domo estis kontraŭanto kiu devigis al aliaj homoj defendi siajn opinion.[204] Rahm Emanuel, estro de personaro de la Blanka Doma, diris, ke Biden helpis kontraŭi grouppensadon.[188] Amaskomunikila sekretario de la Blanka Domo Jay Carney, eksa komunika direktoro de Biden, diris, ke Biden havis la rolon de "la malbonulo en la Situacia Ĉambro".[204] Alia altranga konsilanto de Obama diris, ke Biden "ĉiam pretas esti la mefito ĉe la familia pikniko por certigi, ke ni estas kiel eble plej intelekte honestaj."[168] Obama diris, "La plej bona aĵo pri Joe estas, ke kiam ni kunigas ĉiujn, li vere devigas al homoj pensi kaj defendi siajn ideaojn, rigardi aferojn de ĉiu angulo, kaj tio estas tre valora por mi."[168] La familio Biden tenis malstreĉitan atmosferon ĉe sia oficiala loĝejo en Vaŝingtono, ofte gastigante siajn genepojn, kaj regule revenis al sia hejmo en Delavaro.[205]
Biden kampanjis multe por demokratoj en la balotado de 2010, kun sinteno de optimismo fronte al prognozoj de grandskalaj malsukcesoj por la partio.[206] Post grandajn respublikanajn sukcesoj en la balotadoj kaj la foriro la estro de personaro de la Blanka Doma Rahm Emanuel, la pasintaj interrilatoj de Biden kun respublikanoj en Kongreso fariĝis pli grava.[207][208] Li gvidis la sukcesan penon por akiri la aprobon de la senato por la Nova Traktato START.[207][208] En decembro 2010, la pledado de Biden por kompromiso, sekvita de liaj intertraktadoj kun la gvidanto de la malplimulto de la senato Mitch McConnell, estis gravegaj por produkti la kompromisan impostan leĝon, kiu inkluzivis intertempan etendon de la impostaj malpliigoj de antaŭa prezidanto Bush.[208][208] Biden tiam gvidis la klopodon vendi la interkonsenton al nevolemaj demokratoj en Kongreso.[208][209] La leĝo sukcesis kiel la Leĝo pri Imposta Malpliigo, Reaŭtoritatigo de Senlaboreca Asekuro, kaj Kreigo de Laborpostenoj de 2010.
En marto 2011, Obama delegis al Biden gvidi intertraktadojn kun Kongreso por decidi federaciajn elspezadajn nivelojn por la cetero de la jaro kaj eviti fermon de la registaro.[210] Je majo 2011, ses kongresaj membroj estis penantaj atingi dupartian interkonsenton por levi la usonan ŝuldan plafonon kiel parto de entuta plano por malpliigi superelpezadon.[211][212] La krizo de la usona ŝulda plafono evoluis dum la sekvantaj kelkaj monatoj, sed la interrilato de Biden kun McConnell denove estis gravega por solvi ĝin, en la formo de la Buĝeta Direkta Leĝo de 2011, subskribita de la prezidanto je la 2a de aŭgusto 2011, je la sama tago de neniam antaŭe okazinta usona nerepago okazus.[213][214][215] Biden pasigis pli da tempo ol iu ajn marĉande kun Kongreso pri la ŝulda afero,[213] kaj unu respublikana laboranto diris, "Biden estas la sola ulo kun vera intertrakta aŭtoritato, kaj [McConnell] scias, ke tio, kion li diras, estas fidinda. Li estis gravega al la interkonsento."[213]
La dua oficperiodo (2014-2017)
redakti
Biden estis inaŭgurita al dua oficperiodo la 20an de januaro 2013, ĉe malgranda ceremonio ĉe Nombro Unu Observatory Circle, sia oficiala loĝejo, kun Juĝo Sonia Sotomayor (publika ceremonio okazis la 21an de januaro).[216]
Biden ne partoprenis multe en diskutoj, kiuj gvidis al la leĝiĝo en oktobro 2013 de la Leĝo pri Daŭrantaj Alproprigoj de 2014, kiu solvis la fermon de la federacia registaro de 2013 kaj la krizo pri la ŝulda plafono de 2013. Tio estis ĉar senata gvidanto de la plimulto Harry Reid kaj aliaj demokrataj gvidantoj ne inkluzivis lin en iuj rektaj diskutoj kun Kongreso, sentante, ke Biden donis tro multon dum antaŭaj intertraktadoj.[217][218][219]
Biden preferis armi ribelulajn batalantojn de Sirio.[220] Kiam Irako disfalis dum 2014, nova atento estis donata al la iraka federaciiga plano de Biden-Gelb de 2006, kaj kelkaj observantoj diris, ke Biden estis ĝusta ekde la komenco.[221][222] Biden li mem diris, ke Usonon sekvos ISIL-on "al la pordoj de infero".[223] Biden havis proksimajn interrilatojn kun pluraj latinamerikaj gvidantoj kaj estis taskigita pri la regiono. Li vizitis la regionon 16 fojojn dum sia tempo kiel vicprezidanto, pli ol iu ajn prezidanto aŭ vicprezidanto.[224]
.jpg)
En 2015, John Boehner, estro de la Domo de Reprezentantoj, kaj Mitch McConnell, senata gvidanto de la plimulto, invitis israelan ĉefministron Benjamin Netanjahu paroladi antaŭ komuna sesio de Kongreso sen sciigi prezidanton Obama. Ĉi tiu spitemo de protokolo igis, ke Biden kaj pli ol 50 kongresaj demokratoj ne ĉeestis la paroladon de Netanjahu.[225] En aŭgusto 2016, Biden vizitis Serbion, kie li renkontis kun serba prezidanto Aleksandar Vučić kaj esprimis siaj kompaton pri civilaj viktimoj de la bombado dum la Kosova Milito.[226] En Kosovo, li ĉeestis ceremonion por renomi aŭtovojon kun la nomo lia filo Beau, en honoro de la servo de Beau al Kosovo en la trejnado de juĝistoj kaj advokatoj.[227][228][229]
Biden neniam voĉdonis por decidi egalan balotadon en la Senato. Li estas la plej longtempa vicprezidanto kun ĉi tiu distingaĵo.[230]
Posta aktiveco (2017–2019)
redakti
Post kiam li eksvicprezidantiĝis, Biden fariĝis profesoro ĉe la Universitato de Pensilvanio, kaj samtempe daŭris gvidi klopodojn trovi kuracojn por kancero.[231] En 2017, li verkis memorlibron, Promise Me, Dad (Promesu al mi, Paĉjo) kaj faris vojaĝon por sciigi homojn pri la libro.[232] Biden gajnis US$15.6 milionon en 2017–2018.[233] En 2018, li donis paroladon por la mortinta senatano John McCain, laŭdante tio, ke McCain subtenis usonajn idealojn kaj dupartian amikecon.[234]
Biden daŭre aprobis kandidatojn, kaj komenti pri politiko, klimata ŝanĝo, kaj la prezidanteco de Donald Trump.[235][236][236] Li ankaŭ daŭris paroli por la rajtoj de gejoj.[237][238] En 2019, Biden kritikis Brunejon pro ĝia intenco efektivigi islamajn leĝojn, kiuj permesus ŝtonmortigon pro adulto kaj gejeco, dirante, ke ĝi estas "abomena kaj malmorala" kaj dirante, ke "Estas neniu senkulpigaĵo—nek kulturo, nek tradicio—por ĉi tiu speco de malamo kaj senhumaneco."[239] Je 2019, Biden kaj lia edzino raportis, ke iliaj valoraĵoj pliiĝis al inter US$2.2 miliono kaj US$8 miliono pro pagitaj paroladoj kaj kontrakto por verki aron de libroj.[240]
Prezidenteco (2021–nun)
redaktiInaŭguro
redakti.png)
Biden estis inaŭgurita kiel la 46a prezidanto de Usono la 20an de januaro 2021.[n 1][245][246] Havante 78 jarojn, li estas la plej maljuna homo enposteniĝi kiel prezidanto.[245] Li estas la dua katolika prezidanto (post John F. Kennedy)[247] kaj la unua prezidanto kies hejma ŝtato estas Delavaro.[248] Li estas la dua ne-aktuala vicprezidanto (post Richard Nixon en 1968) kiu enposteniĝis kiel prezidanton.[249] Li estas ankaŭ la unua prezidanto de la Silenta Generacio.[250]
La inaŭguro de Biden estis "mallaŭta afero malkiel iu ajn antaŭa inaŭguro" pro antaŭrimedoj pri la kronvirusa malsano kaj pro multe pliigitaj sekurecaj rimedoj pro minaco de vasta civila agitado. Biden faris la ĵuron de ofico sur la okcidentaj ŝtupoj de la Kapitolo kaj donis inaŭguran paroladon, sed neniuj spektantoj ĉeestis kaj neniuj paradoj aŭ inaŭguraj festoj okazis. Trump ne ĉeestis, fariĝante la unua eksiĝinta prezidanto ekde 1869 kiu ne ĉeestis la inaŭguron de sia posteulo.[251]
Unuaj 100 tagoj
redaktiEn siaj unuaj du tagoj kiel prezidanto, Biden subskribis 17 administrajn ordonojn, pli ol la plejmulto da lastatempaj prezidantoj dum iliaj unuaj 100 tagoj. Je la tria tago, ordonoj inkluzivis realiĝo al la Pariza Klimata Interkonsento, finigo de la stato de nacia krizo ĉe la landlimo kun Meksiko, direkto al la registaro realiĝi al la Monda Sana Organizaĵo, postulado pri vizaĝaj maskoj en federaciaj posedaĵoj, rimedoj por kontraŭbatali malsaton en Usono,[252][253][254][255] kaj nuligo de permesiloj por la konstruo de la naftodukto Keystone XL.[256][257][258] En la unuaj du semajnoj en la posteno, Biden subskribis pli multaj administraj ordonoj ol subskribi dum la unua monato en la posteno iu ajn alia prezidanto post Franklin D. Roosevelt.[259]
La 4an de februaro 2021, Biden anoncis, ke Usono ĉesos sian subtenon por la Saŭda bomba kampanjo en Jemeno. Dum sia unua vizito al la Ŝtata Ministrejo kiel prezidanto, Biden diris, ke "ĉi tiu milito devas fini" kaj ke la konflikto kreis "humanitaran kaj strategian katastrofon."[260] La 25an de februaro, Biden "bombis ejon en Sirio uzita de du miliciaj grupoj subtenataj de Irano responde al raketaj atakoj sur amerikaj soldatoj en la regiono dum la pasintaj du semajnoj." Tio ĉi estis la unua konata ago de la militistaro sub Biden.[261]
Je la 11a de marto, la unua datreveno de la deklaro de la Monda Sana Organizo, ke kronviruso estas tutmonda pandemio, Biden subskribe enleĝigis la Leĝon pri la Usona Sava Plano de 2021, leĝo de ekomonia stimula helpo je US$1.9 triiliono, kiun li proponis kaj prilobiis, kiu celis rapidigi reboniĝon de Usono de la ekonomiaj kaj sanaj efikoj de la kronvirusa pandemio kaj la daŭranta ekonomia regreso.[262] La leĝo inkluzivis rektajn pagojn al la plejpartoj de usonanoj, etendon de pliigitaj senlaborecaj helpaĵoj, financojn por vakcina disdonado kaj lernejaj remalfermiĝoj, subtenon por malgrandaj firmaoj kaj ŝtataj kaj lokaj registaroj, kaj pliigon de sanaj asekuraj subvencioj kaj de la infana impostkredito. Komenca propono de Biden inkluzivis pliigon de la federacia minimuma salajro al US$15 por horo, sed post kiam la senata parlamentano Elizabeth MacDonough decidis, ke inkluzivi la pliigon en buĝeta repaciga leĝo kontraŭus senatajn regulojn, demokratoj decidis ne peni malakcepti ties decidon kaj forigis la pliigon el la leĝo.[263][264][265]
Ankaŭ en marto, dum pliiĝo de enmigrado al Usono de Meksiko, Biden diris al migrantoj, "Ne venu." Li diris, ke Usono estis aranĝanta planon por ke migrantoj "petu azilon en sia loko", sen foriri siajn devenajn lokojn. Dume, migrantaj plenkreskuloj "estas resendataj", Biden diris, en referenco al la daŭrigo de la politiko Titolo 42 de Trump por rapidaj eksterlandigoj.[266] Biden antaŭe anoncis, ke li ne eksterlandigos neakompaniitajn migrantajn infanojn. La multiĝo de alvenoj de tiaj infanoj preterpasis la kapablon de ŝirmejoj por ili (antaŭ ol ili estis senditaj al mecenatoj), kaj rezulte Biden en marto direktis, ke la Federacia Agentejo de Administrado de Krizoj helpos administri ĉi tiujn infanojn.[267]
La 14an de aprilo, Biden anoncis ke Usono prokrastos la retiron de ĉiuj soldatoj el la milito en Afganio ĝis la 11an de septembro, esprimante finon al rekta militista okupiĝo de Usono en Afganio post preskaŭ 20 jaroj.[268] En februaro 2020, Trump fari interkonsenton kun la Talibano por tute forigi usonajn soldatojn antaŭ la 1a de majo 2021.[269] Laŭ la ĵurnalo The Wall Street Journal, Biden malakceptis siajn altrangajn militistajn generalojn (Frank McKenzie, Austin Scott Miller, kaj Mark Milley), kiuj proponis reteni 2500 usonajn soldatojn por certigi afganan sekurecon dum retraktado de paca interkonsento kun la Talibano.[270] La decido de Biden ricevis variajn reagojn, de subteno kaj trankviliĝo al timo pri la ebla disfalo de la afgana registaro sen usona subteno.[271]
Je la 22a kaj 23a de aprilo, Biden kunvenigis internacian klimatan kunvenon, ĉe kiu li anoncis, ke Usono malpliigos siajn emisiojn de tervarmigaj gasoj je 50% ĝis 52% antaŭ 2030 kompare kun niveloj de 2005. Aliaj landoj ankaŭ pliigis siajn promesojn. Se la promesoj de la kunveno okazos, ili malpliigos tutmondajn tervarmajn emisiojn je la ekvivalento de 2.6 ĝis 3.7 miliardoj da toneloj da karbonda dioksido (GtCO2e) antaŭ 2030.[272][273]
Je la 28a de aprilo, Biden faris sian unuan paroladon kaj kuna sesio de Kongreso, en kiu li emfazis la efikecon de vakcinoj kontraŭ la kronvirusa malsano de 2019 kaj priparolis la retiron de soldatoj el Afganio, la murdon de George Floyd, kaj la atako al la usona kapitolo. Li urĝis al Kongreso leĝigi ampleksan enmigradan, pafilan, kaj sanzorgan reformon.[274]
Majo kaj poste
redakti.jpg)
En majo 2021, dum akriĝo en la israela–palestina konflikto, Biden esprimis sian subtenon por Israelo, dirante, ke "mia partio ankoraŭ subtenas Israelon" inter nekonsento de kelkaj demokratoj.[275]
.jpg)
En junio 2021, Biden faris sian unuan viziton eksterlanden kiel prezidanto. Dum ok tagoj li vizitis Belgion, Svislandon, kaj Brition. Li ĉeestis kunveno de G7, kunvenon de NATO, kaj kunvenon de la Eŭropa Unio, kaj kunvenis persone kun rusa prezidanto Vladimir Putin.[276]
Je la 17a de junio, Biden subskribis la Leĝo de Nacia Sendependeca Tago Juneteenth, kiu oficiale deklaris, ke Juneteenth estu federacia feria tago.[277] Juneteenth estas la unua nova federacia feria tago post kiam Tago Martin Luther King Jr. estis deklarita feria tago en 1986.[278]
En julio 2021, dum malrapidiĝo de vakcinado kontraŭ la kronviruso en Usono kaj la disvastiĝo de la delta variaĵo de SARS-CoV-2, Biden diris, ke la lando havas "pandemio por tiuj, kiuj ne ricevis vakcinon" kaj ke estas tial "ege grava", ke usonanoj ricevu vakcinon, propagandante pri la efikeco de la vakcinoj kontraŭ enhospitaliĝoj kaj mortoj pro la kronvirusa malsano.[279] Li ankaŭ kritikis la disvastiĝon de misinformo pri la kronvirusa malsano en socia amaskomunikilaro, dirante, ke ĝi estas "mortiganta homojn".[280]
En septembro 2021, Biden anoncis sekurecan interkonsenton AUKUS inter Aŭstralio, Britio, kaj Usono por certigi "pacon kaj stabilecon en la Hind-Pacifiko dum longa tempo". La interkonsento inkluzivis submarŝipojn povigitajn de nuklea energio konstruitajn por la uzo de Aŭstralio.[281]
Eliro el Afganio
redakti
Usonaj soldatoj komencis foriri el Afganio en 2021, laŭ la kondiĉoj de interkonsento inter Usono la la Talibano de februaro 2020. Je aprilo 2021, la Ministrejo de Ŝtato estis instiganta al usonaj civilulojn en Afganio foriri kiel eble plej rapide, kaj la intertempa Usona Ambasadoro al Afganio Ross Wilson poste diris, ke dum sekvantaj monatoj la ambasadejo multfoje pledis al usonanoj foriri la landon uzante ĉiufoje pli fortaj pledoj, sed "homoj elektis ne foriri".[282][283][284] La Talibano komencis atakon la 1an de majo. Eĉ en julio, usonaj taksoj divenis, Kabulo venkiĝos de la Talibano je monatoj aŭ semajnoj post la foriro de usonaj soldatoj de Afganio.[285][286] Je la komenco de julio, usonaj soldatoj plejparte retiriĝis el Afganio.[269] Biden priparolis la foriron en julio, dirante, "La probableco tie, ke la Talibano prenas ĉion kaj posedas la tutan landon, estas tre neverŝajna."[269]
La 15an de aŭgusto, la afgania registaro disfalis sub la Taliban atako, kaj afgania prezidanto Aŝraf Ghani fuĝis el la lando.[269][287] Biden reagis ordonante al 6000 usonaj soldatoj helpi en la eligo de usonaj laboristoj kaj afganaj kunlaborantoj.[288] Multaj homoj kritikis lin pro la maniero de lia foriro, kun akuzoj de malbona planado por la eligo de usonanoj kaj afganaj kunlaborantoj, kaj pro lia silento kaj manko dum la tagoj antaŭ la disfalo de la afgana registaro.[287][289][290]
La 16an de aŭgusto, Biden priparolis la "malordan" situacion, prenante respondecon pro ĝi, kaj agnoskante, ke la situacio "elvolviĝis pli rapide ol ni atendis".[287][291] Li defendis sian decidon eliri, dirante, ke usonanoj ne devus "morti en milito, por kiu afganaj soldatoj mem ne volas batali", pro tio ke la "afgana militistaro disfalis, foje sen provi batali".[291][292] Biden parte atribuis la mankon de frua eligo de afganaj homoj al kontraŭstaro de la afgana registaro al "amasa elirado", ĉar ĝi kredis, ke tio kaŭzus "krizon de konfido".[292]
La 22an de aŭgusto, Biden diris, ke lia registaro sciis, ke "teroristoj eble provos ekspluati la situacion" en Afganio kaj ke ISIS-K estis "probabla fonto" de minaco.[293] La 26an de aŭgusto, sinmortiga bombisto ĉe la flughaveno de Kabulo mortigis 13 usonajn armeanojn kaj 169 afganojn. Biden diris, ke ISIS-K respondecas pri la atako, kaj deklaris al la atakantoj, ke Usono "ĉasos vin kaj pagigos vin".[294] La 27an de aŭgusto, usono mortigis du celojn de ISIS-K, kiuj estis "planistoj kaj helpantoj", laŭ usona armea generalo.[295] La 29an de aŭgusto, Usono mortigis 10 civilulojn, inkluzive sep infanojn. La Ministro de Defendo komence asertis, ke la atako estis kontraŭ sinmortiga bombisto de la Islama Ŝtato, kiu minacis la flughavenon de Kabulo, sed agnoskis la eraron la 17an de septembro kaj pardonpetis, agnoskante, ke la celito ne havis rilaton kun ISIS-K kaj ke liaj aktivecoj estis "sendanĝeraj".[296]
La usona militistaro foriris Afganion la 30an de aŭgusto, Biden dirante, ke la eliga peno estis "eksterordinara sukceso", eligante pli ol 120 000 usonanoj, afganoj, kaj aliaj kunlaborantoj.[297] Li agnoskis ke inter "100 ĝis 200" usonanoj, kiuj deziris foriri, restis en Afganio, malgraŭ lia promeso je la 18a de aŭgusto resti en Afganio ĝis kiam ĉiuj usonanoj, kiu deziris foriri, estis foririntaj.[298] Biden, kun registaroj de preskaŭ 100 landoj, diris, ke la Talibano donis "promesojn", ke iu ajn "kun vojaĝpermeso de [ĉi tiuj] landoj" daŭre estos permesitaj foriri Afganion.[299]
Ukrainio
redaktiLa 20-an de februaro, 2023, Joe Biden venis al Kievo, la ĉefurbo de Ukrainio. Tio estis lia unua vizito ĉe la prezidanta posteno (antaŭe li venis en Ukrainion 6 fojojn, kiel Vicprezidanto) kaj la unua vizito de la usona estro en Ukrainio ekde 2008.[300] Dum la vizito, Biden renkontiĝis kun ukraina Prezidanto Volodimir Zelenskij kaj lia edzino Olena Zelenska.[19] Aviadilaj sirenoj bruis en Kievo dum Biden kaj Zelenskij promenis eksteren. La sirenoj estis ekigitaj de rusia MiG, portanta hipersonan misilon, ekflugante en Belorusio.[301]
Politikaj opinioj
redaktiOni konsideras Biden-on modera demokrato[302] kaj centristo,[303][303] tamen lastatempe li maldekstremiĝetas.[304][305][305] Li havas vivdaŭran liberalan takson de 72% de la organizaĵo Usonanoj por Demokrata Agado ĝis 2004, dum la Usona Konservativa Unio donis al li vivdaŭran konservativan takson de 13% ĝis 2008.[306]
Biden subtenis samseksan edziĝon ekde 2012[307][308] kaj ankaŭ subtenas Roe v. Wade (la rajton de aborto) kaj la nuligon de la Amendo de Hyde (kiu malpermesas la uzo de federacia financo por aborto).[309][310] Li kontraŭas borado por petrolo en la Arkta Nacia Faŭna Fuĝejo kaj subtenas registaran financadon por trovi novajn energifontojn.[311] Kiam li estis senatano, li kreis profundajn interrilatojn kun policaj grupoj kaj estis ĉefa propagandanto de Leĝo pri la Rajtoj de Policanoj, kiun policaj sindikatoj subtenis sed policestroj kontraŭis. Kiam li estis vicprezidanto, li estis interligo de la Blanka Doma kun la polico.[312][313]
Biden kredas, ke oni devas agi pri tutmonda varmiĝo. Kiam li estis senatano, li kunproponis rezolucion de la Sento de la Senato, kiu pledis al Usono partopreni en la intertraktadoj pri klimato de la Unuiĝintaj Nacioj kaj la Leĝo pri Malpliigo de Tutmonda Varmiĝa Polucio de Boxer-Sanders, la plej strikta klimata leĝo en la Usona Senato.[314] Li deziras atingi senkarbonan energian sektoron en Usono antaŭ 2035 kaj ĉesigi emisiojn entute antaŭ 2050.[315] Lia programo inkluzivas reeniron al la Parizan Interkonsenton, naturaprotektadon, kaj verdan konstruadon.[316] Biden deziras premadi Ĉinion kaj aliajn landojn, ke ili malpliigu mondvarmigajn emisiojn, per karbonaj tarifoj se necese.[317][317]
Biden estas dirinta, ke Usono devas "fariĝi malmola" pri Ĉinio kaj konstrui "unuecan fronton de kunlaborantoj kaj aliancantoj de Usono por alfronti mistraktadon kaj malobservadon de homaj rajtoj".[318] Li vokis Ĉinion la "plej grava konkurencanto" kiu prezentas defiojn al la "prospero, sekureco, kaj demokrataj valoroj" de Usono.[319] Biden esprimis zorgojn pri la "trudaj kaj maljustaj" ekonomiaj praktikoj kaj mistraktado de homaj rajtoj en la regiono Xinjiang (Ŝinĝango) al la estro de la Ĉina Komunista Partio Xi Jinping (Ŝji Ĝjinping).[320] Li ankaŭ promesis sankcii kaj komerce limigi ĉinajn registarajn oficialulojn kaj entojn, kiuj efektivigas subpremon.[321]
Biden diris, ke li kontraŭas ŝanĝigi registarojn de aliaj landoj, sed subtenas provizadon de nemilita subteno al kontraŭstaraj movadoj.[322] Li kontraŭis rektan usonan intervenon en Libio,[204][323] voĉdonis kontraŭ usona partopreno en la Golfa Milito,[324] voĉdonis por la Iraka Milito,[325] kaj subtenas du-ŝtata solvo en la israela–palestina konflikto.[326] Biden promesis fini usonan subtenon por la saŭd-arabia interveno en Jemeno kaj rekonsideri la interrilaton de Usono kun Sauda Arabio.[236] Li diris, ke Norda Koreio estas "papera tigro".[327] Kiam li estis vicprezidanto, Biden subtenis la kreskon de interrilatoj de Obama kun Kubo.[328] Li diris ke, kiam prezidanto, li restarigos usonan membriĝon en gravaj korpoj de la Unuiĝintaj Nacioj, kiel Unesko, la Monda Organizaĵo pri Sano,[329] kaj eble la Konsilio pri Homaj Rajtoj.[330] Biden subtenas etendon de la traktato Nova START kun Rusio por limigi la nombron de nukleaj armiloj de ambaŭ flankoj.[331][332] En 2021, Biden fariĝis la unua usona prezidanto, kiu agnoskis la armenan genocidon.[333]
Balota historio
redakti| Jaro | Posteno | Partio | Voĉdonoj por Biden | % | Oponanto | Partio | Voĉdonoj | % |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1970 | Gubernia Konsiliano | Demokrato | 10 573 | 55% | Lawrence T. Messick | Respublikano | 8192 | 43% |
| 1972 | Usona senatano | Demokrato | 116 006 | 50% | J. Caleb Boggs | Respublikano | 112 844 | 49% |
| 1978 | Demokrato | 93 930 | 58% | James H. Baxter Jr. | Respublikano | 66 479 | 41% | |
| 1984 | Demokrato | 147 831 | 60% | John M. Burris | Respublikano | 98 101 | 40% | |
| 1990 | Demokrato | 112 918 | 63% | M. Jane Brady | Respublikano | 64 554 | 36% | |
| 1996 | Demokrato | 165 465 | 60% | Raymond J. Clatworthy | Respublikano | 105 088 | 38% | |
| 2002 | Demokrato | 135 253 | 58% | Raymond J. Clatworthy | Respublikano | 94 793 | 41% | |
| 2008 | Demokrato | 257 484 | 65% | Christine O'Donnell | Respublikano | 140 584 | 35% | |
| 2008 | Vicprezidanto | Demokrato | 69 498 516
(365 elekantaraj voĉdonoj, 270 bezonataj) |
53% | Sarah Palin | Respublikano | 59 948 323
(173 elektantaraj voĉdonoj) |
46% |
| 2012 | Demokrato | 65 915 795
(332 elektantaraj voĉdonoj, 270 bezonataj) |
51% | Paul Ryan | Respublikano | 60 933 504
(206 elektantaraj voĉdonoj) |
47% | |
| 2020 | Prezidanto | Demokrato | 81 268 924
(306 elektantaraj voĉdonoj, 270 bezonataj) |
51% | Donald Trump | Respublikano | 74 216 154
(232 elektantaraj voĉdonoj) |
47% |
Eldonaĵoj
redaktiLibroj
- Biden, Joseph R., Jr.. (la 1a de aprilo 2000) Hague Convention on International Child Abduction: Applicable Law and Institutional Framework Within Certain Convention Countries Report to the Senate. Diane Publishing. ISBN 978-0-7567-2250-0.
- Biden, Joseph R., Jr.. (la 8a de julio 2001) Putin Administration's Policies toward Non-Russian Regions of the Russian Federation: Hearing before the Committee on Foreign Relations, U.S. Senate. U.S. Government Printing Office. ISBN 978-0-7567-2624-9.
- Biden, Joseph R., Jr.. (la 24a de julio 2001) Administration's Missile Defense Program and the ABM Treaty: Hearing Before the Committee on Foreign Relations, U.S. Senate. U.S. Government Printing Office. ISBN 978-0-7567-1959-3.
Arkivigite je 2016-03-05 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2016-03-05. Alirita 2021-10-05.
- Biden, Joseph R., Jr.. (la 5a de septembro 2001) Threat of Bioterrorism and the Spread of Infectious Diseases: Hearing before the Committee on Foreign Relations, U.S. Senate. U.S. Government Printing Office. ISBN 978-0-7567-2625-6.
- Biden, Joseph R., Jr.. (la 12a de februaro 2002) Examining The Theft Of American Intellectual Property At Home And Abroad: Hearing before the Committee on Foreign Relations, U.S. Senate. U.S. Government Printing Office. ISBN 978-0-7567-4177-8.
- Biden, Joseph R., Jr.. (la 14a de februaro 2002) Halting the Spread of HIV/AIDS: Future Efforts in the U.S. Bilateral & Multilateral Response: Hearings before the Comm. on Foreign Relations, U.S. Senate. Diane Publishing. ISBN 978-0-7567-3454-1.
- Biden, Joseph R., Jr.. (la 27a de februaro 2002) How Do We Promote Democratization, Poverty Alleviation, and Human Rights to Build a More Secure Future: Hearing before the Committee on Foreign Relations, U.S. Senate. U.S. Government Printing Office. ISBN 978-0-7567-2478-8.
- Biden, Joseph R., Jr.. (la 1a de aŭgusto 2002) Hearings to Examine Threats, Responses, and Regional Considerations Surrounding Iraq: Hearing before the Committee on Foreign Relations, U.S. Senate. U.S. Government Printing Office. ISBN 978-0-7567-2823-6.
- Biden, Joseph R., Jr.. (la 1a de januaro 2003) International Campaign Against Terrorism: Hearing before the Committee on Foreign Relations, U.S. Senate. Diane Publishing. ISBN 978-0-7567-3041-3.
- Biden, Joseph R., Jr.. (la 1a de januaro 2003) Political Future of Afghanistan: Hearing before the Committee on Foreign Relations, U.S. Senate. Diane Publishing. ISBN 978-0-7567-3039-0.
- Biden, Joseph R., Jr.. (la 1a de septembro 2003) Strategies for Homeland Defense: A Compilation by the Committee on Foreign Relations, U.S. Senate. Diane Publishing. ISBN 978-0-7567-2623-2.
- Biden, Joseph R., Jr.. (la 31 de julio 2007) Promises to Keep. Random House. ISBN 978-1-4000-6536-3. Ankaŭ papera eldono, Random House 2008, (ISBN 978-0-8129-7621-2).
- Biden, Joseph R., Jr.. (la 14 de novembro 2017) Promise Me, Dad: A Year of Hope, Hardship, and Purpose. Flatiron Books. ISBN 978-1-250-17167-2.
Kontribuaĵoj al libroj
- Biden, Joseph R., Jr.. (2005) “Foreword”, Homeland Security Law and Policy. C. C Thomas. ISBN 978-0-398-07583-5.
- Biden, Joseph R., Jr. (2009). "Foreword." En: Choosing Equality: Essays and Narratives on the Desegregation Experience. Redaktita de Robert L. Hayman, Jr. kaj Leland Ware. University Park: Pennsylvania State University Press, 2009. (ISBN 978-0-271-03433-1).
Broŝuroj
- Biden, Joseph R., Jr., kaj Les Aspin, William Louis Dickinson, Brent Scowcroft (1982). Arms Sales: A Useful Foreign Policy Tool? American Enterprise Institute. AEI Forum 56. Prezidita de John Charles Daly.
Artikoloj
- Biden, Joseph R., Jr., kaj Miga Purev-Ochir (Spring 2015). "U.S.-Russian Relations in a Post-Cold War World: A Strategic Vision: Mapping a Future for U.S.-Russian Relations." Harvard International Review, vol. 36, no. 3, pp. 72–76. .
Referencoj
redakti- ↑ Colby Itkowitz - "There is a ‘Draft Joe Biden’ Super PAC Now; It’s Even Hiring a Fundraiser", Washington Post, March 23, 2015
- ↑ Jeff Mason - "Biden says he will not seek 2016 Democratic nomination", Thomson Reuters, October 21, 2015. Retrieved October 21, 2015 angle
- ↑ Comment Joe Biden Is Not Running For President In 2016. Huffington Post. Alirita 2015-10-21. angle
- ↑ Joe Biden Decides Not to Enter Presidential Race. The Wall Street Journal. Alirita 2015-10-21. angle
- ↑ https://www.washingtonpost.com/politics/biden-clinches-the-democratic-nomination-after-securing-more-than-1991-delegates/2020/06/09/ee8a4e66-a7e3-11ea-b473-04905b1af82b_story.html
- ↑ https://www.cnn.com/politics/live-news/2020-election-biden-vp-pick/index.html
- ↑ Joe Biden elected president, CNN
- ↑ 8,0 8,1 United States Congress. "Joseph R. Biden (id: b000444)". Biographical Directory of the United States Congress.
- ↑ Witcover (2010), p. 5.
- ↑ Chase, Randall, "Vice President Biden's mother, Jean, dies at 92", WITN-TV, 9a de januaro 2010. Arkivigite je 2020-05-20 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2020-05-20. Alirita 2021-10-03.
- ↑ Smolenyak, Megan, "Joseph Biden Sr., 86, father of the senator", The Baltimore Sun, 3a de septembro 2002.
- ↑ Witcover (2010), p. 9.
- ↑ Smolenyak, Megan, "Joe Biden's Irish Roots", HuffPost, 2a de julio 2012.
- ↑ "Number two Biden has a history over Irish debate", The Belfast Telegraph, November 9, 2008.
- ↑ 15,0 15,1 Witcover (2010), p. 8.
- ↑ Smolenyak, Megan, "Joey From Scranton—VP Biden's Irish Roots", Irish America, April–May 2013.
- ↑ Russell, Katie, "Joe Biden's family tree: how tragedy shaped the US president-elect", The Telegraph, January 8, 2021. (en-GB)
- ↑ 18,0 18,1 Biden, Joe. (2008) Promises to Keep: On Life and Politics. Random House, p. 16–17. ISBN 978-0-8129-7621-2.
- ↑ 19,0 19,1 19,2 19,3 19,4 19,5 19,6 19,7 Witcover (2010), pp. 7-8.
- ↑ 20,0 20,1 Rubinkam, Michael, "Biden's Scranton childhood left lasting impression", Fox News, August 27, 2008.
- ↑ Ebert, Jennifer. Joe Biden's houses. Homes and Gardens (2021-01-20). Alirita 2021-09-18.
- ↑ Newman, Meredith, "How Joe Biden went from 'Stutterhead' to senior class president", June 24, 2019. Kontrolita September 18, 2021.
- ↑ 23,0 23,1 23,2 23,3 23,4 23,5 Almanac of American Politics 2008, p. 364.
- ↑ 24,0 24,1 24,2 24,3 24,4 24,5 24,6 Witcover (2010), pp. 27, 32.
- ↑ Frank, Martin, "Biden was the stuttering kid who wanted the ball", The News Journal, September 28, 2008, paĝo D.1. Arkivigite je 2013-06-01 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2013-06-01. Alirita 2021-10-03.
- ↑ 26,0 26,1 26,2 26,3 Witcover (2010), pp. 40-41.
- ↑ Biden, Promises to Keep, pp. 27, 32–33.
- ↑ . Fact Check: Biden's Too Tall Football Tale. NBC News. Arkivita el la originalo je December 21, 2012.
- ↑ 29,0 29,1 29,2 29,3 29,4 Dionne, E. J., Jr., "Biden Admits Plagiarism in School But Says It Was Not 'Malevolent'", The New York Times, September 18, 1987.
- ↑ "A timeline of U.S. Sen. Joe Biden's life and career", San Francisco Chronicle, August 23, 2008. Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2008-09-25. Alirita 2021-10-03.
- ↑ Taylor (1990), p. 98.
- ↑ . Letter to National Stuttering Association chairman. National Stuttering Association (July 9, 2009). Arkivita el la originalo je July 28, 2011. Alirita December 9, 2010. Arkivigite je 2011-07-28 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2011-07-28. Alirita 2021-10-03.
- ↑ . Joe Biden's childhood struggle with a stutter: How he overcame it and how it shaped him (September 16, 2019). Arkivita el la originalo je September 16, 2019. Alirita July 24, 2020.
- ↑ . What Joe Biden Can't Bring Himself to Say (January–February 2020). Arkivita el la originalo je November 21, 2019. Alirita November 24, 2019.
- ↑ Bailey, Isaac J., "Is Biden's Stutter Being Mistaken for "Cognitive Decline"?", Nieman Reports, Nieman Foundation for Journalism, March 11, 2020.
- ↑ Carlisle, Madeleine, "Sarah Huckabee Sanders Apologizes To Joe Biden After Mocking Debate Response on Stuttering", Time, December 20, 2019.
- ↑ 37,0 37,1 37,2 37,3 "A timeline of U.S. Sen. Joe Biden's life and career", San Francisco Chronicle, August 23, 2008. Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2008-09-25. Alirita 2021-10-03.
- ↑ Biden, Promises to Keep, pp. 32, 36–37.
- ↑ Witcover (2010), pp. 50, 75.
- ↑ "Fact check: Biden, like Trump, received multiple draft deferments from Vietnam", USA Today, September 16, 2020.
- ↑ 41,0 41,1 41,2 41,3 41,4 41,5 Leubsdorf, Carl P., "Biden Keeps Sights Set On White House", The Dallas Morning News, September 6, 1987. Reprinted in "Lifelong ambition led Joe Biden to Senate, White House aspirations", August 23, 2008.
- ↑ Barrett, Laurence I., "Campaign Portrait, Joe Biden: Orator for the Next Generation", Time, June 22, 1987.
- ↑ 43,0 43,1 43,2 43,3 43,4 43,5 Current Biography Yearbook 1987, p. 43.
- ↑ Witcover (2010), p. 86.
- ↑ 45,0 45,1 Palmer, Nancy Doyle, "Joe Biden: 'Everyone Calls Me Joe'", Washingtonian, February 1, 2009.
- ↑ Witcover (2010), p. 59.
- ↑ Harriman, Jane, "Joe Biden: Hope for Democratic Party in '72?", Newspapers.com, The News Journal, December 31, 1969, paĝo 3.
- ↑ . Republican Information Center: 1970 List of Candidates. University of Delaware (1970). Arkivita el la originalo je January 15, 2021. Alirita January 13, 2021.
- ↑ "County Ponders Housing Code", The News Journal, October 1, 1969, paĝo 2.
- ↑ Lockman, Norm, "New Housing Code Favored for County", The News Journal, December 20, 1969, paĝo 2.
- ↑ "County Council to Take Oath", The News Journal, January 2, 1971, paĝo 4.
- ↑ "Conner Calls Shake of 7 Lucky Omen for Council", The News Journal, January 6, 1971, paĝo 3.
- ↑ "Maloney Seeks New Businesses", The News Journal, January 2, 1973, paĝo 4.
- ↑ "Swift Seeks 4th District County Seat", The News Journal, March 30, 1972, paĝo 41.
- ↑ Frump, Bob, "GOP Decade Ends with Slawik Win", The News Journal, November 8, 1972, paĝo 3.
- ↑ Zintl, Terry, "Shop Center Hackles Rise In Hockessin", The News Journal, March 14, 1973, paĝo 64.
- ↑ Witcover (2010), p. 62.
- ↑ 58,0 58,1 58,2 Naylor, Brian, "Biden's Road to Senate Took Tragic Turn", National Public Radio, October 8, 2007.
- ↑ President Joe Biden: 25 Things You Don't Know About Me!. Us Weekly. A360 Media LLC (January 20, 2021). Alirita August 29, 2021.
- ↑ "Biden's Wife, Child Killed in Car Crash", The New York Times, December 19, 1972, paĝo 9. (en-US)
- ↑ 61,0 61,1 61,2 Witcover (2010), pp. 93, 98.
- ↑ Levey, Noam M., "In his home state, Biden is a regular Joe", Los Angeles Times, August 24, 2008.
- ↑ Kipp, Rachel, "No DUI in crash that killed Biden's 1st wife, but he's implied otherwise", The News Journal, September 4, 2008, paĝo A.1. Arkivigite je 2013-06-01 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2013-06-01. Alirita 2021-10-03.
- ↑ "A Senator's Past: The Biden Car Crash", Inside Edition, August 27, 2008. Arkivigite je 2009-06-01 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2009-06-01. Alirita 2021-10-03.
- ↑ Orr, Bob, "Driver In Biden Crash Wanted Name Cleared", March 24, 2009.
- ↑ Hamilton, Carl, "Daughter of man in '72 Biden crash seeks apology from widowed Senator", October 30, 2008.
- ↑ Kruse, Michael, "How Grief Became Joe Biden's 'Superpower'", January 25, 2019.
- ↑ Biden, Promises to Keep, p. 81
- ↑ Bumiller, Elisabeth, "Biden Campaigning With Ease After Hardships", The New York Times, December 14, 2007.
- ↑ "On Becoming Joe Biden", Morning Edition, NPR, August 1, 2007.
- ↑ Biden, Promises to Keep, p. 113.
- ↑ Seelye, Katharine Q., "Jill Biden Heads Toward Life in the Spotlight", August 24, 2008.
- ↑ Dart, Bob, "Bidens met, forged life together after tragedy", October 24, 2008.
- ↑ Biden, Promises to Keep, p. 117.
- ↑ Sarkadi, Zsolt, "Biden és felesége 1977-ben a Balatonnál voltak nászúton", 444.hu, November 8, 2020. (hungare)
- ↑ "US election: What does Joe Biden's win mean for Brexit Britain and Europe?", BBC News, November 8, 2020.
- ↑ Gibson, Ginger, "Parishioners not surprised to see Biden at usual Mass", August 25, 2008, paĝo A.12. Arkivigite je 2013-06-01 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2013-06-01. Alirita 2021-10-03.
- ↑ "Ashley Biden and Howard Krein", June 3, 2012, paĝo ST15.
- ↑ Cooper, Christopher, "Biden's Foreign Policy Background Carries Growing Cachet", August 20, 2008, paĝo A4.
- ↑ Helsel, Phil, "Beau Biden, Son of Vice President Joe Biden, Dies After Battle With Brain Cancer", NBC News, May 31, 2015.
- ↑ Kane, Paul, "Family losses frame Vice President Biden's career", The Washington Post, May 31, 2015.
- ↑ Evans, Heidi, "From a blind date to second lady, Jill Biden's coming into her own", December 28, 2008. Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2009-01-04. Alirita 2021-10-03.
- ↑ Did Biden Teach Constitutional Law for 21 Years?. Snopes (October 16, 2020). Alirita July 8, 2021.
- ↑ . Fact check: If he loses election, Biden said he wants to teach, but where is uncertain. USA Today (October 28, 2020). Arkivita el la originalo je November 1, 2020. Alirita August 29, 2021.
- ↑ Faculty: Joseph R. Biden, Jr.. Widener University School of Law. Arkivita el la originalo je October 6, 2008. Alirita September 24, 2008. Arkivigite je 2008-10-06 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2008-10-06. Alirita 2021-10-03.
- ↑ Senator Biden becomes Vice President-elect. Widener University School of Law (November 6, 2008). Arkivita el la originalo je January 5, 2009. Alirita November 26, 2008. Arkivigite je 2009-01-05 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2009-01-05. Alirita 2021-10-03.
- ↑ Purchla, Matt, "For Widener Law students, a teacher aims high", Metro Philadelphia, August 26, 2008. Arkivigite je 2008-10-04 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2008-10-04. Alirita 2021-10-03.
- ↑ Carey, Kathleen E., "Widener students proud of Biden", Delaware County Daily and Sunday Times, August 27, 2008. Arkivigite je 2008-09-19 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2008-09-19. Alirita 2021-10-03.
- ↑ 89,0 89,1 "Oath Solemn", Spokane Daily Chronicle, January 6, 1973, paĝo 11.
- ↑ "Youngest Senator". United States Senate. Arĥivita de la originalo je la 26a de december 2002. Alirita la 25an de aŭgusto 2008.
- ↑ Pride, Mike, "Biden a smart guy who has lived his family values", Concord Monitor, December 1, 2007. Arkivigite je 2007-12-03 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2007-12-03. Alirita 2021-10-03.
- ↑ "200 Faces for the Future", Time, July 15, 1974. Arkivigite je 2013-08-13 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2013-08-13. Alirita 2021-10-03.
- ↑ Kelley, Kitty, "Death and the All-American Boy", Washingtonian, June 1, 1974.
- ↑ 94,0 94,1 94,2 Gordon, Michael R., "In Biden, Obama chooses a foreign policy adherent of diplomacy before force", August 24, 2008.
- ↑ Current Biography Yearbook 1987, p. 45.
- ↑ Salacuse, Jeswald W.. (2005) Leading Leaders: How to Manage Smart, Talented, Rich and Powerful People. American Management Association. ISBN 978-0-8144-0855-1. p. 144.
- ↑ 97,0 97,1 Current Biography Yearbook 1987, p. 44.
- ↑ Fifield, Anna, "Biden faces key role in second term", January 4, 2013.
- ↑ Scherer, Michael, "America’s New Gunfight: Inside the Campaign to Avert Mass Shootings", January 16, 2013. Cover story.
- ↑ Finley, Bruce, "Biden: Men who don't stop violence against women are "cowards"", September 19, 2014.
- ↑ Domestic Violence. Biden senate website. Arkivita el la originalo je August 22, 2008. Alirita September 9, 2008. Arkivigite je 2008-08-22 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2008-08-22. Alirita 2021-10-03.
- ↑ Herndon, Astead W., "On King Holiday, Democrats Convey Hope, Remorse and Invective Against Trump", The New York Times, January 21, 2019.
- ↑ "Biden in 2020? Allies Say He Sees Himself as Democrats' Best Hope", The New York Times, 6-a de januaro 2019.
- ↑ "Biden says he regrets 1990s crime bill, calls it a 'big mistake' at MLK Day event", Delaware Online, January 21, 2019.
- ↑ 10 U.S.C. 654 - Policy concerning homosexuality in the armed forces. Arkivita el la originalo je May 6, 2019. Alirita May 6, 2019.
- ↑ "Joe Biden Has Tense Exchange Over L.G.B.T.Q. Record", The New York Times, September 20, 2019.
- ↑ . Sanders attacks Biden's record on gay rights and women's issues (March 8, 2020). Arkivita el la originalo je March 8, 2020. Alirita April 15, 2020.
- ↑ U.S. Senate: U.S. Senate Roll Call Votes 104th Congress—2nd Session. Arkivita el la originalo je May 7, 2005. Alirita June 12, 2019.
- ↑ Supreme Court rules states must allow same-sex marriage (June 27, 2015). Arkivita el la originalo je June 27, 2015. Alirita June 12, 2019.
- ↑ 110,0 110,1 110,2 Almanac of American Politics 2008, p. 366.
- ↑ Longest Serving Senators. United States Senate. Arkivita el la originalo je September 19, 2018. Alirita August 26, 2018.
- ↑ Gadsden, Brett, "Here's How Deep Biden's Busing Problem Runs", Politico, May 5, 2019.
- ↑ 113,0 113,1 Sokol, Jason, "How a Young Joe Biden Turned Liberals Against Integration", Politico, August 4, 2015.
- ↑ Raffel, Jeffrey A.. (1998) Historical Dictionary of School Segregation and Desegregation: The American Experience. Greenwood Publishing Group. ISBN 978-0-313-29502-7.
- ↑ Altman, Lawrence K., "The Doctor's World; Subtle Clues Are Often The Only Warnings Of Perilous Aneurysms", The New York Times, February 23, 1998.
- ↑ 116,0 116,1 116,2 Altman, Lawrence K., "Many Holes in Disclosure of Nominees' Health", October 19, 2008.
- ↑ "Biden Resting After Surgery For Second Brain Aneurysm", May 4, 1988.
- ↑ Woodward, Calvin, "V.P. candidate profile: Sen. Joe Biden", August 23, 2008.
- ↑ Dionne Jr., E. J., "Biden Joins Campaign for the Presidency", The New York Times, June 10, 1987.
- ↑ Leubsdorf, Carl P., "Biden Keeps Sights Set On White House", The Dallas Morning News, la 6-a de septembro 1987. Reprinted in "Lifelong ambition led Joe Biden to Senate, White House aspirations", August 23, 2008.
- ↑ 121,0 121,1 Toner, Robin, "Biden, Once the Field's Hot Democrat, Is Being Overtaken by Cooler Rivals", The New York Times, August 31, 1987.
- ↑ 122,0 122,1 Taylor (1990), p. 83.
- ↑ Taylor (1990), pp. 108-109.
- ↑ Dowd, Maureen, "Biden's Debate Finale: An Echo From Abroad", The New York Times, September 12, 1987.
- ↑ 125,0 125,1 125,2 Randolph, Eleanor, "Plagiarism Suggestion Angers Biden's Aides", The Washington Post, September 13, 1987, paĝo A6.
- ↑ Germond, Jack. (1989) Whose Broad Stripes and Bright Stars? The Trivial Pursuit of the Presidency 1988. Warner Books. ISBN 978-0-446-51424-8.
- ↑ Dowd, Maureen, "Biden Is Facing Growing Debate On His Speeches", The New York Times, September 16, 1987.
- ↑ "Professional Board Clears Biden In Two Allegations of Plagiarism", The New York Times, May 29, 1989.
- ↑ Dionne, Jr., E. J., "Biden Admits Errors and Criticizes Latest Report", The New York Times, September 22, 1987.
- ↑ 1988 Road to the White House with Sen. Biden. C-SPAN via YouTube (August 23, 2008). Arkivita el la originalo je November 14, 2008. Alirita October 3, 2012.
- ↑ Flegenheimer, Matt, "Biden's First Run for President Was a Calamity. Some Missteps Still Resonate.", The New York Times, June 3, 2019.
- ↑ Pomper, Gerald M.. (1989) “The Presidential Nominations”, The Election of 1988. Chatham House Publishers, p. [htt://archive.org/details/electionof1988re00me/37 37]. ISBN 978-0-934540-77-3.
- ↑ Dionne Jr., E. J., "Biden Withdraws Bid for President in Wake of Furor", The New York Times, September 24, 1987.
- ↑ . Neil Kinnock on Biden's plagiarism 'scandal' and why he deserves to win: 'Joe's an honest guy' (angle) (September 7, 2020). Alirita February 24, 2021.
- ↑ 135,0 135,1 Bronner, Battle for Justice, pp. 138–139, 214, 305.
- ↑ 136,0 136,1 136,2 Greenhouse, Linda, "Washington Talk: The Bork Hearings; For Biden: Epoch of Belief, Epoch of Incredulity", October 8, 1987.
- ↑ "Senate's Roll-Call On the Bork Vote", October 24, 1987.
- ↑ 138,0 138,1 Mayer; Abramson, Strange Justice, p. 213, 218, 336.
- ↑ Greenburg, Jan Crawford, "Clarence Thomas: A Silent Justice Speaks Out: Part VI: Becoming a Judge—and perhaps a Justice", ABC News, September 30, 2007. Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2011-06-22. Alirita 2021-10-03.
- ↑ "Nina Totenberg, NPR Biography", NPR.
- ↑ "Excerpt from Nina Totenberg's breaking National Public Radio report on Anita Hill's accusation of sexual harassment by Clarence Thomas.", NPR, Jewish Women's Archive, October 6, 1991.
- ↑ 142,0 142,1 142,2 Phillips, Kate, "Biden and Anita Hill, Revisited", August 23, 2008.
- ↑ "Joe Biden Expresses Regret to Anita Hill, but She Says 'I'm Sorry' Is Not Enough", The New York Times, April 25, 2019.
- ↑ Almanac of American Politics 2000, p. 372.
- ↑ "How the senators voted on impeachment", CNN, la 12-a de februaro 1999.
- ↑ Pilkington, Ed, "How Biden Helped Create the Student Debt Problem He Now Promises to Fix", la 2-a de decembro 2019.
- ↑ Verma, Pranshu, "Biden, an Amtrak Evangelist, Could Be a Lifeline for a Rail Agency in Crisis", The New York Times, October 24, 2020. (en-US)
- ↑ 148,0 148,1 Almanac of American Politics 2008, p. 365.
- ↑ Gordon, Michael R., "In Biden, Obama chooses a foreign policy adherent of diplomacy before force", la 24-a de aŭgusto 2008.
- ↑ 150,0 150,1 150,2 "Joe Biden respected—if not always popular—for foreign policy record", 24-a de aŭgusto 2008.
- ↑ Kessler, Glenn, "Meetings with Foreign Leaders? Biden's Been There, Done That", September 23, 2008. Arkivigite je 2012-01-12 per la retarkivo Wayback Machine
- ↑ Clymer, Adam, "Congress Acts to Authorize War in Gulf", January 13, 1991.
- ↑ Why Joe Biden is so invested in defending Good Friday agreement (angle) (June 10, 2021). Alirita August 15, 2021.
- ↑ "Joe Biden respected—if not always popular—for foreign policy record", August 24, 2008.
- ↑ Holmes, Elizabeth, "Biden, McCain Have a Friendship—and More—in Common", August 25, 2008. Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2015-10-16. Alirita 2021-10-05.
- ↑ "Sen. Biden not running for president", CNN, August 12, 2003. Arkivigite je 2019-02-09 per la retarkivo Wayback Machine
- ↑ Balz, Dan, "Biden Stumbles at the Starting Gate", The Washington Post, February 1, 2007.
- ↑ "Transcript: The Democratic Debate", ABC News, August 19, 2007.
- ↑ Farrell, Joelle, "A noun, a verb and 9/11", Concord Monitor, November 1, 2007. Arkivigite je 2008-08-28 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2008-08-28. Alirita 2021-10-03.
- ↑ Conventions 2008: Sen. Joseph Biden (D) (la 25-a de aŭgusto 2008). Arkivita el la originalo je la 6-a de septembro 2008. Alirita la 16-a de septembro 2008. Arkivigite je 2008-09-06 per la retarkivo Wayback Machine
- ↑ Iowa Democratic Party Caucus Results. Iowa Democratic Party. Arkivita el la originalo je December 29, 2008. Alirita August 28, 2021.
- ↑ Murray, Shailagh, "Biden, Dodd Withdraw From Race", The Washington Post, January 4, 2008.
- ↑ Heilemann, John. (2010) Game Change: Obama and the Clintons, McCain and Palin, and the Race of a Lifetime. New York: HarperCollins. ISBN 978-0-06-173363-5.
- ↑ 164,0 164,1 164,2 Traub, James, "After Cheney", November 24, 2009, paĝo MM34.
- ↑ 165,0 165,1 165,2 Wolffe, Renegade, p. 218.
- ↑ 166,0 166,1 Heilemann, John. (2010) Game Change: Obama and the Clintons, McCain and Palin, and the Race of a Lifetime. New York: HarperCollins. ISBN 978-0-06-173363-5.
- ↑ 167,0 167,1 167,2 Lizza, Ryan, "Biden's Brief", The New Yorker, October 20, 2008.
- ↑ 168,0 168,1 168,2 168,3 168,4 168,5 Cummings, Jeanne, "Joe Biden, 'the skunk at the family picnic'", The Politico, 2009-09-16. Kontrolita 2009-09-17.
- ↑ Vargas, Jose Antonio, "Obama's veep message to supporters", The Washington Post, 2008-08-23. Kontrolita 2008-08-23.
- ↑ "Obama Chooses Biden as Running Mate", The New York Times, August 23, 2008.
- ↑ Dionne, Jr., E.J., "Tramps Like Us: How Joe Biden will reassure working class voters and change the tenor of this week's convention", The New Republic, August 25, 2008.
- ↑ Wolffe, Renegade, p. 217.
- ↑ Travers, Karen, "VP Biden Keeping the Door Open for 2016?", Political Punch, ABC News, June 15, 2009.
- ↑ "Biden in 2016?", CNN, 2011-10-21. Kontrolita 2011-10-29.
- ↑ 175,0 175,1 Leibovich, Mark, "For a Blunt Biden, an Uneasy Supporting Role", May 7, 2012, paĝo 1.
- ↑ Brown, Jennifer, "Biden accepts VP nomination", The Denver Post, 2008-08-27. Kontrolita 2021-09-07.
- ↑ "Obama: 'This is your victory'", CNN, 2008-11-04. Kontrolita 2008-11-05.
- ↑ Franke-Ruta, Garance, "McCain Takes Missouri", November 19, 2008. Arkivigite je 2015-10-23 per la retarkivo Wayback Machine
- ↑ "President—Election Center 2008", CNN. Kontrolita 2008-11-19.
- ↑ "Biden says he'll be different vice president", CNN, December 22, 2008.
- ↑ Holland, Steve, "Biden picks former Gore aide as chief of staff", Reuters, November 13, 2008.
- ↑ "What Obama promised Biden", CNN, December 21, 2008. Arkivigite je 2008-12-24 per la retarkivo Wayback Machine
- ↑ Lee, Carol E., "'Senator' Biden's trip raises concerns", Politico, la 6-a de januaro 2009.
- ↑ "In culminating moment, Biden is vice president", OregonLive.com, la 20-a de januaro 2009.
- ↑ "Think you know your election trivia?", CNN, November 3, 2008. Arkivigite je 2008-11-06 per la retarkivo Wayback Machine
- ↑ Rudin, Ken, "The First Catholic Vice President?", January 9, 2009.
- ↑ Gaudiano, Nicole, "VP's home awaits if Biden chooses", The News Journal, la 6-a de novembro 2008.
- ↑ 188,0 188,1 Leibovich, Mark, "Speaking Freely, Biden Finds Influential Role", The New York Times, March 28, 2009.
- ↑ (2011) “Kosovo: A New European Nation-State?”, Journal of International and Area Studies 18 (1), p. 91, 94. Alirita January 24, 2021..
- ↑ Dilanian, Ken, "In a supporting role, Clinton takes a low-key approach at State Dept.", USA Today, June 11, 2009.
- ↑ Smith, Ben, "Hillary Clinton toils in the shadows", Politico, la 23-a de junio 2009.
- ↑ 192,0 192,1 "An Inconvenient Truth Teller", October 10, 2009.
- ↑ Osnos, Evan, "Breaking Up: Maliki and Biden", The New Yorker, August 12, 2014.
- ↑ Loffman, Matt, "Vice President Biden: Iraq "Could Be One of the Great Achievements of This Administration"", ABC News, February 11, 2010.
- ↑ "Iraq reinstates 59 election candidates", January 25, 2010.
- ↑ Scherer, Michael, "Mo Joe", June 11, 2012, paĝoj 26–30.
- ↑ Crowley, Michael, "The war over President Obama's new war in Iraq", Politico, November 9, 2014.
- ↑ Scherer, Michael, "What Happened to the Stimulus?", Time, July 1, 2009.
- ↑ Travers, Karen, "'Sheriff Joe' Biden Touts Recovery Act Success—and Hands Over His Badge", ABC News, February 17, 2011.
- ↑ "White House adjusts Biden's swine flu advice", Los Angeles Times, May 1, 2009.
- ↑ "White House tempers Biden's swine flu advice", The Boston Globe, May 1, 2009.
- ↑ Kurtzman, Daniel, "The Week's Best Late-Night Jokes", About.com, May 8, 2009.
- ↑ "Biden: 'We misread how bad the economy was'", NBC News, July 5, 2009.
- ↑ 204,0 204,1 204,2 Baker, Peter, "Biden and Obama's 'Odd Couple' Relationship Aged Into Family Ties", The New York Times, April 28, 2019.
- ↑ Parnes, Amie, "The Bidens' 'regular' lives", June 28, 2011.
- ↑ Stolberg, Sheryl Gay, "Vice President Tries to Energize Democrats", October 12, 2010.
- ↑ 207,0 207,1 "Joe Biden expands role as White House link to Congress", December 9, 2010.
- ↑ 208,0 208,1 208,2 208,3 208,4 Cooper, Helene, "As the Ground Shifts, Biden Plays a Bigger Role", December 11, 2010.
- ↑ "Democrats Skeptical of Obama on New Tax Plan", December 7, 2010.
- ↑ "Obama Welcomes Budget Deal; Biden to Lead Talks", CNBC, March 2, 2011. Arkivigite je 2012-07-29 per Archive.today Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2012-07-29. Alirita 2021-10-05.
- ↑ Reid, Tim, "Q+A: Debt and deficit talks in early stages", Reuters, May 16, 2011.
- ↑ Gaudiano, Nicole, "Biden tasked with achieving consensus on cutting deficit", May 4, 2011. [rompita ligilo]
- ↑ 213,0 213,1 213,2 "Joe Biden, Mitch McConnell and the making of a debt deal", August 2, 2011.
- ↑ "The real drama was in private as debt deal hatched", Fox News, August 3, 2011.
- ↑ "Special report: How Washington took the U.S. to the brink", Reuters, August 3, 2011.
- ↑ Rampton, Roberta, "Vice President Biden sworn into office for second term", Reuters, la 20-a de januaro 2013.
- ↑ "Anatomy of a shutdown", October 18, 2013.
- ↑ Gaudiano, Nicole, "Biden mostly out of sight as shutdown drags on", October 13, 2013.
- ↑ Bowman, Bridget, "Biden takes a back seat during budget negotiations over shutdown", PBS NewsHour, PBS, October 14, 2013.
- ↑ Friedersdorf, Conor, "Who to Blame If Arming the Syrian Rebels Goes Wrong", The Atlantic, September 18, 2014.
- ↑ Gerstein, Josh, "Was Joe Biden right?", June 13, 2014.
- ↑ Kitfield, James, "Turns Out, Joe Biden Was Right About Dividing Iraq", January 30, 2014.
- ↑ Grier, Peter, "Joe Biden vows to chase Islamic State to 'gates of hell'. Does he mean it?", September 3, 2014.
- ↑ Paz, Christian, "The Biden Doctrine Begins With Latin America", The Atlantic, October 26, 2020.
- ↑ . The list of Democrats skipping Netanyahu's speech (March 3, 2015). Arkivita el la originalo je August 18, 2020. Alirita February 26, 2020.
- ↑ "Biden offers condolences for Serbs killed in 1999 NATO air strikes", Reuters, August 16, 2016.
- ↑ Bytyci, Fatos, "'We owe you so much,' Kosovo to tell Biden as street named after late son", Reuters, August 15, 2016.
- ↑ Bezhan, Frud, "Word On The Street Is That Kosovo Has A Love Affair With Americans", August 17, 2016.
- ↑ "Trump and allies resume attacks on Biden's son as the Democrat surges", March 5, 2020.
- ↑ . Pence Has Already Done Something Biden Never Did: Break A Senate Tie (February 7, 2017). Arkivita el la originalo je January 3, 2021. Alirita January 24, 2021. “Twelve vice presidents, including Biden, never broke a tie; Biden was the longest-serving vice president to never do so.”.
- ↑ O'Brien, Sara Ashley, "Joe Biden: The fight against cancer is bipartisan", March 12, 2017.
- ↑ Kane, Paul, "Biden wraps up book tour amid persistent questions about the next chapter", The Washington Post, June 11, 2018. (en-US)
- ↑ "Joe Biden earned $15.6 million in the two years after leaving the vice presidency", The Washington Post, July 9, 2019.
- ↑ Friedman, Megan, "Joe Biden Just Gave an Incredibly Powerful Speech at John McCain's Memorial", August 30, 2018.
- ↑ Hutchins, Ryan, "Biden backs Phil Murphy, says N.J. governor's race 'most important' in nation", Politico, May 28, 2017.
- ↑ 236,0 236,1 236,2 "The Democratic candidates on foreign policy", Foreign Policy.
- ↑ Dovere, Edward-Isaac, "VP's LGBT comments raise eyebrows", politico.com, March 26, 2014.
- ↑ Peoples, Steve, "Joe Biden to LGBT gala: 'Hold President Trump accountable'", June 21, 2017.
- ↑ "Brunei defends tough new Islamic laws against growing backlash", Reuters, March 30, 2019.
- ↑ "Joe Biden's Tax Returns Show More Than $15 Million in Income After 2016", The New York Times, July 9, 2019.
- ↑ "Campaigning Aside, Team Plans a Romney Presidency", August 16, 2012.
- ↑ "What was Romney Planning?", National Review, January 21, 2013.
- ↑ "Biden receives first classified intelligence briefing", CBS News, September 18, 2020.
- ↑ "Trump faces calls to work with Biden team on transition", November 9, 2020.
- ↑ 245,0 245,1 "Taking helm of divided nation, U.S. President Biden calls for end to 'uncivil war'", Reuters, January 20, 2021.
- ↑ "Biden inauguration: New president sworn in amid Trump snub", BBC News, January 20, 2021. (en-GB)
- ↑ Biden to become the second Catholic president in U.S. history, after JFK (angle) (January 19, 2021). Arkivita el la originalo je January 19, 2021. Alirita January 20, 2021.
- ↑ Delaware history is made: The First State gets its first president in Joe Biden (en-US) (November 7, 2020). Arkivita el la originalo je November 8, 2020. Alirita January 20, 2021.
- ↑ Azari, Julia, "Biden Had To Fight For The Presidential Nomination. But Most VPs Have To.", FiveThirtyEight, August 20, 2020.
- ↑ At long last, the silent generation's hour has come (March 6, 2020). Alirita August 26, 2021.
- ↑ "Masked Crowd, No Trump: Why Biden Inauguration Will Be Like No Other", Agence France-Presse, NDTV, 2021-01-18. Kontrolita 2021-06-21.
- ↑ Biden's first act: Orders on pandemic, climate, immigration (January 20, 2021). Arkivita el la originalo je January 20, 2021. Alirita January 21, 2021.
- ↑ . Biden signs executive actions on COVID, climate change, immigration and more (en-US) (January 20, 2021). Arkivita el la originalo je January 20, 2021. Alirita January 21, 2021.
- ↑ Joe Biden is taking executive action at a record pace. The Economist (January 22, 2021). Arkivita el la originalo je January 24, 2021. Alirita January 23, 2021.
- ↑ Cassella, Megan. Biden signs executive orders aimed at combating hunger, protecting workers. Politico (2021-01-22). Alirita 2021-01-23.
- ↑ "Biden will issue executive order to rescind Keystone XL pipeline permit", Axios, January 20, 2021.
- ↑ Massie, Graeme, "Canada's Trudeau 'disappointed' with Biden order to cancel Keystone pipeline", The Independent, 2021-01-23. Kontrolita 2021-01-25.
- ↑ "TC Energy cuts jobs as Keystone pipeline nixed, but markets start to move on", Reuters, January 21, 2021.
- ↑ With 28 Executive Orders Signed, President Biden Is Off To A Record Start (February 3, 2021). Alirita February 4, 2021.
- ↑ Biden ending US support for Saudi-led offensive in Yemen (February 5, 2021). Alirita February 5, 2021.
- ↑ US carries out air strikes in Syria targeting Iranian backed militias. CNN (February 25, 2021). Alirita March 2, 2021.
- ↑ H.R.1319 - American Rescue Plan Act of 2021. United States Congress. Alirita 27-a de augusto 2021.
- ↑ Here's what's in Biden's $1.9 trillion economic rescue package (la 14a de januaro 2021). Alirita la 16a de januaro 2021.
- ↑ "Here are the highlights of Biden's $1.9 trillion 'American Rescue Plan.'", The New York Times, January 14, 2021. (en-US)
- ↑ What's in the Stimulus Bill? A Guide to Where the $1.9 Trillion Is Going (la 7a de marto 2021). Alirita la 13a de marto 2021.
- ↑ "Biden administration faces pressure on immigration amid influx", Al Jazeera, la 17a de marto 2021. Kontrolita la 20a de marto 2021.
- ↑ "Biden will deploy FEMA to care for teenagers and children crossing border in record numbers", The Washington Post, la 13a de marto 2021.
- ↑ "Biden, Setting Afghanistan Withdrawal, Says 'It Is Time to End the Forever War'", The New York Times, April 14, 2021. (en-US)
- ↑ 269,0 269,1 269,2 269,3 "For Biden, Images of Defeat He Wanted to Avoid", The New York Times, August 15, 2021.
- ↑ "Biden Rebuffed Commanders' Advice in Decision to Leave Afghanistan", The Wall Street Journal, April 17, 2021.
- ↑ . Afghanistan withdrawal draws strong Capitol Hill reactions, making some strange alliances (en-US) (April 14, 2021). Alirita April 23, 2021.
- ↑ New momentum reduces emissions gap, but huge gap remains - analysis. Carbon Action Tracker. climateactiontracker.org (2021-04-23). Alirita 2021-04-27.
- ↑ "Here's what countries pledged on climate change at Biden's global summit", April 22, 2021.
- ↑ Biden to the nation and world: 'America is rising anew' (April 28, 2021). Arkivita el la originalo je April 29, 2021. Alirita April 28, 2021. Arkivigite je 2021-04-29 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2021-04-29. Alirita 2021-12-20.
- ↑ Remarks by President Biden and H.E. Moon Jae-in, President of the Republic of Korea at Press Conference (la 21a de majo 2021). Alirita la 23a de junio 2021.
- ↑ Haltiwanger, John, "Biden's first trip abroad will be a whirlwind of major meetings with key allies and top rivals", Business Insider, la 3a de junio 2021. Kontrolita la 19a de junio 2021.
- ↑ Most Federal Employees Will Receive Friday Off for Juneteenth (angle) (la 17a de junio 2021). Alirita la 17a de junio 2021.
- ↑ "Biden signs bill making Juneteenth a federal holiday", CBS News, la 18a de junio 2021.
- ↑ "Biden says getting COVID-19 vaccine 'gigantically important'", Associated Press, U.S. News & World Report, la 22a de julio 2021.
- ↑ "Covid misinformation on Facebook is killing people - Biden", BBC News, la 17a de julio 2021. Kontrolita la 23a de julio 2021.
- ↑ "Biden announces Indo-Pacific alliance with UK, Australia", Associated Press, September 16, 2021.
- ↑ . Leave Afghanistan ASAP: US to citizens wishing to do so (April 27, 2021). Alirita August 26, 2021.
- ↑ Afghanistan Travel Advisory - Level 4: Do Not Travel (April 27, 2021). Alirita August 26, 2021.
- ↑ U.S. involvement in Afghanistan "doesn't end" on August 31, acting ambassador says.
- ↑ Biden admits Afghanistan's collapse 'did unfold more quickly than we had anticipated' (16-a de augusto 2021). Alirita 26-a de augusto 2021.
- ↑ Misread warnings helped lead to chaotic Afghan evacuation (19-a de augusto 2021). Alirita 26-a de augusto 2021.
- ↑ 287,0 287,1 287,2 "Biden defends 'messy' US pullout from Afghanistan", BBC News, 2021-08-17. Kontrolita 2021-08-17.
- ↑ "Joe Biden Blamed Afghan Leaders For Giving Up As The Taliban Took Control", Buzzfeed News, August 16, 2021.
- ↑ "Lawmakers Unite in Bipartisan Fury Over Afghanistan Withdrawal", The New York Times, August 16, 2021.
- ↑ Biden's week of blame and tumult after Kabul fall. BBC News (2021). “"History is going to judge us very harshly, I believe, if we allow the hope of a liberated Afghanistan to evaporate because we are fearful of the phrase nation-building or we do not stay the course"”.
- ↑ 291,0 291,1 "Biden says "buck stops with me" and defends Afghanistan withdrawal", CBS News, August 16, 2021.
- ↑ 292,0 292,1 "Biden says the 'buck stops with me' — while pinning blame on Trump and many Afghans", The Washington Post, August 16, 2021.
- ↑ "Brutal ISIS-K affiliate in Afghanistan poses terror threat to U.S. evacuation", USA Today, August 23, 2021.
- ↑ "American forces keep up airlift under high threat warnings", Associated Press, 2021-08-28. Kontrolita 2021-08-29.
- ↑ Biden said US would 'hunt' down Kabul airport attackers. A day later, a drone strike killed two ISIS-K targets (28-a de augusto 2021). Alirita 29-a de augusto 2021.
- ↑ "U.S. says Kabul drone strike killed 10 civilians, including children, in 'tragic mistake'", Reuters, September 19, 2021.
- ↑ "Biden defends departure from ‘forever war,’ praises airlift", Associated Press, la 1a de septembro 2021.
- ↑ "How Many Americans and Allies Are Left in Afghanistan?", Factcheck.org, la 2a de septembro 2021.
- ↑ "U.S. Vows to Stay Committed to Afghanistan as Presence Fades", The Wall Street Journal, la 29a de aŭgusto 2021.
- ↑ Child, David. "Putin's war plans 'plain wrong', Biden says in Ukraine". www.aljazeera.com
- ↑ "Biden Makes a Big Cameo in Kyiv". New York.
- ↑ Kruzel, John, "Joe Biden claims he was a staunch liberal in the Senate. He wasn’t", May 6, 2019.
- ↑ 303,0 303,1 . Be warned Joe Biden – centrism is no longer a safe haven in politics. The Independent (November 15, 2020). Arkivita el la originalo je December 17, 2020. Alirita January 24, 2021.
- ↑ Waldman, Paul, "Opinion: How Joe Biden is moving left while still being seen as a moderate", July 16, 2020.
- ↑ 305,0 305,1 The Pandemic Has Pushed Biden To The Left. How Far Will He Go? (May 21, 2020). Arkivita el la originalo je December 28, 2020. Alirita January 21, 2021.
- ↑ Kiely, Kathy, "Judging Judge Roberts: A look at the Judiciary Committee", September 12, 2005. See also: 2008 U.S. Senate Votes. American Conservative Union. Arkivita el la originalo je March 30, 2009. Alirita March 20, 2009. Arkivigite je 2009-03-30 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2009-03-30. Alirita 2021-10-06. Lifetime rating is given.
- ↑ "Behind Joe Biden's Evolution on L.G.B.T.Q. Rights", The New York Times, June 21, 2020.
- ↑ "May 6: Joe Biden, Kelly Ayotte, Diane Swonk, Tom Brokaw, Chuck Todd", NBC News, May 6, 2012.
- ↑ Lerer, Lisa, "When Joe Biden Voted to Let States Overturn Roe v. Wade", The New York Times, March 29, 2019.
- ↑ . Biden calls for enshrining Roe v. Wade in federal law. Politico (June 22, 2019). Arkivita el la originalo je April 2, 2020. Alirita April 19, 2020.
- ↑ Presidential Candidates views on ANWR, The Democrats. Arctic National Wildlife Refuge. Arkivita el la originalo je August 7, 2008. Alirita August 25, 2008. Arkivigite je 2008-08-07 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2008-08-07. Alirita 2021-10-06.
- ↑ Kranish, Michael, "Joe Biden let police groups write his crime bill. Now, his agenda has changed.", The Washington Post, June 9, 2020.
- ↑ Biden repeatedly pushed bill in Senate that critics said would have made investigating police officers for misconduct more difficult. CNN (June 10, 2020). Arkivita el la originalo je November 16, 2020. Alirita November 13, 2020.
- ↑ "A look at the environmental record of Joe Biden, Barack Obama's running mate", January 3, 2008.
- ↑ "Joe Biden's bold climate policies would leave Australia behind", The Guardian, September 2, 2020.
- ↑ "Trump's And Biden's Plans For The Environment", October 16, 2020.
- ↑ 317,0 317,1 "How Biden would use trade agreements to fight global warming", Politico, October 14, 2020.
- ↑ . Why America Must Lead Again (January 23, 2020). Alirita January 29, 2021.
- ↑ Remarks by President Biden on America's Place in the World. The White House (2021-02-04). Alirita 2021-02-06.
- ↑ "President Biden Raises Human Rights and Trade Concerns in First Call With China's Xi", Time, February 11, 2021.
- ↑ "Joe Biden's China Journey", The New York Times, September 6, 2020.
- ↑ "Foreign Policy, Joseph R. Biden Jr.", The New York Times, February 6, 2020.
- ↑ Baker, Peter, "A Biden Run Would Expose Foreign Policy Differences With Hillary Clinton", The New York Times, October 9, 2015.
- ↑ Wehner, Peter, "Biden Was Wrong On the Cold War", The Wall Street Journal, September 4, 2008.
- ↑ Farley, Robert, "Biden's Record on Iraq War", FactCheck.org, Annenberg Public Policy Center, September 10, 2019.
- ↑ "Where does Joe Biden stand on anti-Semitism, Israel and other issues that matter to Jewish voters in 2020?", Jewish Telegraphic Agency, December 12, 2019.
- ↑ Joseph R. Biden, Jr. – Council on Foreign Relations. Council on Foreign Relations. Arkivita el la originalo je February 6, 2008. Alirita August 25, 2008. Arkivigite je 2008-02-06 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2008-02-06. Alirita 2021-10-06.
- ↑ "2020 Presidential Election", Engage Cuba Coalition. Arkivigite je 2021-01-03 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2021-01-03. Alirita 2021-10-06.
- ↑ . The US formally announced its withdrawal from the World Health Organization (angle) (July 8, 2020). Arkivita el la originalo je November 18, 2020. Alirita la 25a de aŭgusto 2021.
- ↑ "Biden eyes major foreign policy shifts if he wins", Associated Press, la 2a de aŭgusto 2020.
- ↑ "Biden urged to extend U.S.-Russia arms treaty for full 5 years without conditions", Reuters, la 25a de novembro 2020.
- ↑ "Reviving nuclear arms control under Biden", Brookings Institution, la 1a de decembro 2020.
- ↑ Liptak, Kevin. Biden officially recognizes the massacre of Armenians in World War I as a genocide. CNN (la 24a de aprilo 2021). Alirita la 25a de aprilo 2021.
En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Joe Biden en la angla Vikipedio.
Citaĵa eraro Etikedoj <ref> ekzistas por la grupo nomita "n", sed la responda etikedo <references group="n"/> ne estis trovita; $2